آیا هند برای رهبری ائتلاف ضد تروریزم آماده می‌شود؟

 

آمیت شاه؛ وزیر تعاون دولت هند، روز جمعه، ۲۷ عقرب در این نشست گفت: با تسلط طالبان وضعیت در افغانستان تغییر کرده است.

 

او گفت: نفوذ فزاینده القاعده و داعش، چالش بزرگی برای امنیت منطقه ایجاد کرده است.

 

به گفته او، در کنار القاعده، سازمان‌هایی در جنوب آسیا مانند لشکر طیبه و جیش محمد به گسترش ترور ادامه می ‌دهند.

 

او تاکید کرد که «ما هرگز نباید پناهگاه‌های امن تروریست‌ها یا منابع آنها را نادیده بگیریم.»

 

گفته می‌شود که نماینده‌های پاکستان و طالبان در این نشست دو روزه دعوت نشده اند و چین با آنکه دعوت شده؛ ولی نماینده ‌ای در این نشست نفرستاده است.

 

اقدام هند در میزبانی این نشست در حالی صورت می گیرد که سه روز پیش نیز نماینده هند در نشست فارمت مسکو به میزبانی روسیه، شرکت کرد و در آن درباره پیامدهای توسعه تروریزم در افغانستان زیر سلطه طالبان برای کل منطقه، هشدار داد.

 

هند همچنین در کنار روسیه و ایران در یک نشست سه جانبه در حاشیه نشست مسکو حضور یافت تا درباره وضعیت حاکم بر افغانستان و خطر توسعه تروریزم در منطقه، گفتگو کند. 

 

اینهمه علیرغم از سرگیری روابط سیاسی و تجاری هند با طالبان در سطحی پایین صورت می گیرد و به معنای آن است که دهلی نو به شدت نگران وضعیت افغانستان است و از این نکته هراس دارد که تداوم حاکمیت طالبان، تروریزم منطقه ای را تقویت کند و اسلام گرایان مورد حمایت پاکستان تحت تاثیر تبلیغات طالبان و با تحریک و حمایت رژيم اسلام آباد به شورش، ناامنی و جنگ در مناطق تحت کنترل هند به ویژه در کشمیر و... دامن بزنند.

 

پس از تسلط طالبان، هند به وضوح در محور بسیاری از تلاش ها، نشست ها و رایزنی ها درباره پیامدهای توسعه تروریزم در منطقه قرار داشته و این امر، این گمانه را تقویت کرده است که دهلی نو مایل است رهبری یک ابتکار منطقه ای برای مقابله با تروریزم را برعهده بگیرد یا قدرت های دیگر را درباره خطرات ادامه سلطه طالبان بر افغانستان، آگاه سازد تا این تلاش ها در نهایت به تشکیل یک محور منطقه ای قدرتمند برای مقابله مشترک با تروریزم و حفاظت از منافع راهبردی کشورهای همسو منجر شود.

 

کارشناسان مسایل منطقه نیز باور دارند که هند و همه کشورهایی که به نحوی در معرض تهدیدات تروریزم از مبدأ افغانستان قرار دارند، پس از قمار فاجعه بار امریکا با طالبان، این تهدیدات را به گونه ملموس تری احساس می کنند؛ بنابراین در شرایطی که یک ائتلاف بزرگ بین المللی برای مقابله مشترک با تروریزم وجود ندارد، مایل اند خود دست به ابتکاراتی بزنند که این خلأ را پر کنند و اجازه ندهند که امنیت منطقه، دست ابزار بازی های پیدا و پنهان رژيم اسلام آباد و دیگر رژيم های حامی تروریزم و گروه های تروریستی و نیابتی آنها شود.

 

نشست سه جانبه اخیر روسیه، هند و ایران در مسکو نیز این برداشت را تقویت می کند که کشورهای یادشده، دغدغه های مشترکی درباره خطر توسعه تروریزم از افغانستان زیر سلطه طالبان به کل منطقه دارند؛ بنابراین، با راه اندازی رایزنی های اولیه، احتمالا طرح تشکیل یک ائتلاف امنیتی را می ریزند تا در غیاب یک ائتلاف نیرومند جهانی، مسئولیت مواجهه با تروریزم و رژيم های حامی آن را به عهده بگیرد.

 

با توجه به این تدابیر و تحرکات، طالبان هم نمی توانند تنها بر زد و بندهای پنهانی خود با امریکا تکیه کنند و با تکرار ترجیع بند عدم حمله از خاک افغانستان بر کشورهای دیگر، اعتماد و اطمینان کشورهای قربانی تروریزم تکفیری را به دست آورند. رژيم کابل یا باید ارتباطات گسترده و سنتی خود با تروریزم را قطع کند و به نگرانی های فزاینده همسایگان و منطقه درباره رشد تروریزم در افغانستان، پاسخ اطمینان بخش عملی بدهد و یا هزینه های ویرانگر ناشی از عمل گرایی کشورهای در معرض خطر تروریزم را بپذیرد و برای شرایط دشوار ناشی از تمهیدات پیشگیرانه این کشورها برای مهار تروریزم در مبدأ، آماده شود.

 

عبدالمتین فرهمند - جمهور