سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری کشور می‌گوید که مبارزات و دستاوردهای مردم افغانستان یکبار دیگر در دو راهی "بقا" و "فنا" قرار گرفته است.

سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری کشور می‌گوید که مبارزات و دستاوردهای مردم افغانستان یکبار دیگر در دو راهی "بقا" و "فنا" قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری جمهور؛ آقای دانش در یادداشتی تحت عنوان " اتحاد و مقاومت ما ضامن پیروزی ما" گفته که نباید امید به وعده‌های برخی کشورهای که خود را دایه دلسوزتر از مادر می‌دانند، بست.

وی همچنان تاکید کرده که گروه طالبان و حامیان آن نباید بیش از این اراده مردم افغانستان را به آزمایش بگیرند.

معاون دوم ریاست جمهوری گفته است که بیش از 27 سال از جنگ افروزی‌ها و خونریزی‌های طالبان سپری شده و یکبار ناکامی خود را در دهه 70 تجربه کردند و نباید این ناکامی را بار دیگر به آزمایش بگیرند.

متن کامل یاداشت معاون دوم ریاست جمهوری تحت عنوان "اتحاد و مقاومت ما ضامن پیروزی ما":

در شرایطی که کشور ما و تمام افتخارات، مبارزات و دستاوردهای مردم ما یکبار دیگر در دو راهی «بقا» و «فنا» قرار گرفته و لشکر جور و جهل و سیاهی یکبار دیگر تیغ کین به دست، بر همه هستی مردم هجوم آورده اند، آیت یأس و تسلیمی خواندن و پیام‌رسان طالبان شدن، خیانت دیگر به منافع ملی و بازی با سرنوشت مردم است.

از طرف دیگر موضع گیری های متفاوت و رنگارنگ کشورهای دور و نزدیک نیز نشان می دهد که علی رغم این که برخی از آنان در مقام ادعای دایه دلسوزتر از مادر هم هستند اما هیچ کدام از آنان به منافع و مصالح واقعی و سرنوشت مردم افغانستان توجه ندارند و به هیچ یک از معیارها و ارزش های انسانی و دینی و فرهنگی وفادار و پایبند نیستند و هر کدام به دنبال منافع ملی و رقابت های جهانی و منطقه ای خود هستند و از کشور ما به عنوان یک سکو برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند و در چنین حالتی امید بستن به آنان به نام اجماع جهانی یا اجماع منطقوی یا ارزش های حقوق بشری یا احترام همسایگی و مشترکات فرهنگی و یا هر عنوان دیگر یک خیال خام و بیهوده است. ما باید تنها به کشوری و دولتی احترام قایل باشیم که او هم به ما احترام قایل باشد و در امور داخلی ما دخالت نکند و سرنوشت مردم و آینده ما را قربانی امیال و منافع خود نسازد.

امروز سرنوشت ما به دو اصل محوری گره خورده است: 1- اتحاد و همبستگی و 2- دفاع و مقاومت. بر این اساس از همه اقشار اجتماعی، احزاب سیاسی، نهادهای مدنی، روشنفکران و مبارزان راه عدالت و آزادی و هر کسی که داعیه عدالتخواهی و آزادی طلبی در سر دارد، انتظار داریم که در این شرایط باید تمام اختلافات قومی، سیاسی، سلیقوی، حزبی و سمتی به کنار گذاشته شود و همگی با پایبندی و وفاداری به منافع واقعی وطن و مردم در برابر تهاجم لشکر جور و جهل به مقاومت برخیزند و نداهای تسلیمی و سکوت و سازش و بیعت را که از طرف جاسوسان و ایادی طالبان بلند می شود خاموش سازند.

حوادث روزهای پسین نشان داد که نه دولت افغانستان آنچنان ناتوان است که گروه طالبان می پندارد و جاده صاف کن ها و بلندگوهای داخلی و خارجی آنان جار می زنند و نه لشکریان طالب در برابر اراده پولادین نیروهای دفاعی و امنیتی و مقاومت های مردم، تاب مقاومت را دارند. مقاومت ها و خیزش های شجاعانه مردمی در همه ولایات کشور و مخصوصا در مناطقی مانند چهارکنت و بلخاب و بامیان و غور و دایکندی و جاغوری و ناهور و بهسود نشان داد که گروه طالبان نه از راه نیرنگ و فریب و نه از راه زور و جنگ، توانایی فتح هزاره‌جات را ندارد و هم اکنون هم مقاومت مردم در محور نیروهای دفاعی و امنیتی در همه این مناطق با شدت و سرسختی و با شجاعت تمام ادامه دارد.

بدین جهت از مردم شریف و عزتمند و جوانان غیور و هدفمند و روشنفکران مبارز و متعهد این مناطق، با تواضع و اصرار تمام می خواهم که با حفظ همه تفاوت های فکری و گرایش های مختلف سیاسی و حزبی موجود که از ویژگی های برجسته جمهوریت است، در شرایط کنونی صفوف خود را هرچه فشرده تر سازند و امروز تمام تلاش خود را بر یک محور متمرکز سازند یعنی مقاومت در برابر دشمن و دفاع از سرنوشت و سرزمین و عزت و آزادگی خود و پشتیبانی از نیروهای دفاعی و امنیتی و حمایت از نظام سیاسی و قانون اساسی و دستاوردهای جمهوریت.

همگی می دانیم که گروه طالب از ما جز بیعت و بردگی چیزی دیگری نمی خواهد و در صورتی که مسلط شود، بر هیچ کسی و هیچ گروهی رحم نخواهد کرد و عزت و حقوق انسانی هیچ کسی را احترام نخواهد کرد و یکبار دیگر داروندار مادی و معنوی ما را خاکستر خواهد کرد. حوادث غمبار و قتل عام های دهه هفتاد در کابل و مزار و بامیان و مناطق دیگر و تخریب فرهنگ و تمدن و آثار گرانسنگ تاریخی و ترویج تعصب و تکفیر و افراطیت و انحصار طلبی سیاسی شاهد این مدعا است.

امروز همه طرف های داخلی و خارجی باید بدانند که در افغانستان دوره حاکمیت های مستبدانه و انحصار طلبانه به سر آمده و هیچ گروه سیاسی و اجتماعی و قومی حاضر نیست با ذلت و بردگی زندگی کند و تعیین سرنوشت خود را در اختیار دیگران بسپارد. تنها نجات و زندگی عزتمندانه برای همه پذیرفتن راه حل سیاسی و تن دادن به صلح عادلانه و پایدار و احترام به حقوق همه شهروندان و مشارکت عادلانه همه اقوام و گروه های سیاسی در ساختار قدرت است.

گروه طالبان و حامیان آن نباید بیش از این اراده مردم افغانستان را به آزمایش بگیرند. بیش از 27 سال از جنگ افروزی ها و خونریزی های طالبان سپری شده و یکبار ناکامی خود را در دهه 70 تجربه کردند و نباید این ناکامی را بار دیگر به آزمایش بگیرند. روایت فتح و تسلیمی روایت کهنه ای است که برای کسی پیروزی به ارمغان نمی آورد. گروه طالبان باید در میز مذاکره خواسته های خود را مطرح کنند تا همگی از راه یک گفتگوی واقعی و صادقانه به یک توافق سیاسی جامع و همه شمول دست پیدا کنند.

خبرگزاری جمهور- کابل