مردم بندامیر در محاصره برف و بی‌کارگی حکومت محلی

بند امیر منطقه‌ای برفگیر است که راه‌های منتهی بند امیر به سرک بامیان – یکاولنک با اولین برف نیمه سنگین فصل خزان و نخسین روزهای فصل زمستان به طور کامل مسدود می‌شود؛ امسال نیز مسیرهای قریه‌های بند امیر به خصوص قریه‌های کپروک، آبقولها و کهنه ده با آغاز فصل سرد چندین بار مسدود شده که با تلاش مردم محل بازگشایی شده بود.

برف سنگین چند روز قبل به طور کامل راه‌های قریه‌های بند امیر را مسدود نموده است و یکی از مناطق بسیار برفگیر این منطقه قریه کپروک بند امیر که مسیر آن از خم نیل به طرف کپروک جدا می‌شود و حدود ده الی دوازده کیلومتر طول دارد. مردم قریه کپروک در آغاز از حکومت محلی و ارگانهای مربوط درخواست مساعدت می‌کنند که با پاسخ منفی آنها مواجه می‌شوند. بعد از ناامیدی از مساعدت ارگان مربوط از اداره شهرداری یکاولنک گرفته تا مقام ولایت، از آنجاییکه بازگشایی این مسیر برای مردم بسیار حیاتی است، مردم خود دست به کار می‌شوند تا این مسیر را بازگشایی کنند و چند روز است مشغول برفپاکی هستند و معلوم نیست که تا چند روز طول بکشد تا این مسیر را بازگشایی کنند.
البته این تلاش مردم در صورتی موفق آمیز خواهد بود که قبل از بازگشایی آن برف جدیدی نبارد و الا باید از اول آغاز کنند و این کار را باید تا پایان زمستان ادامه دهند.

مردم قریه های بند امیر از سالها در تبعیض شدید حکومت محلی به سر می‌برند و تمام عایدات بند امیر به کام ارگان‌های حکومت مرکزی و محلی می‌رود و در فصل زمستان همه می‌روند و مردم  محل می‌مانند و مشکلات زمستان و برف و سردی هوا و هیچ کسی و اداره پاسخگو نیست.

در فصل بهار و تابستان از همه ارگان‌ها در بندامیر جمع می‌شوند از زیبایی‌ها و عایدات بند امیر لذت می‌برند و فصل برف و سردی تنها مردم محل هستند که باید با مشکلات بسازند.

تبعیض در بند امیر به اوج خود رسیده است و ارگانهای مربوطه، مردم محل را از کشاورزی و زراعت از زمینها آبی و دیمه آنها که در اطراف سدهای بند امیر قرار دارند و زمینهای حاصلخیز نیز می‌باشند، به بهانه تخریب محیط زیست پارک ملی ممانعت می ‌مایند و چراگاه‌ها و ایلاق های تابستانی اطراف قریه های بند امیر را به مردمانی که از قریه شهیدان و جاهای دیگر در فصل تابستان می‌آیند، می سپارند. حتی بسیاری از املاک خصوصی مردم محل را بدون پرداخت عوض تصرف می کنند. لذا مردم بند امیر در منگنه شدید قرار گرفته اند.
حکومت محلی و مرکزی تمام عایدات بند امیر به عنوان توسعه پارک را به جیب خودشان می زنند حتی قراردادهای پارک ملی بند امیر را نیز به مردم محل نمی سپارند و قرار داد دروازه و قرارداد ظالمانه قایقها و دیگر قراردادها را به افراد بیرون از محدوده پارک ملی سپرده شده اند و هیچ کدام آنها به مردم محل واگذار نشده اند.
 
انسان زمانی از تبعیض در بند امیر به تعجب فرو می‌رود که مدیریت پارک ملی قایقهای فردی را که با پول خود به صورت کاملا قانونی خریداری نموده است، به مالک قایقها اجاره دهد مثل آنکه منزل شخص را به مالک منزل اجاره دهد و اجاره بها را از صاحب منزل دریافت نماید و به جیب خود بزند.

مردم بندامیر سالهاست که زیر ستم حکومت و ادارات محلی بامیان قرار دارند. زمین و دارایی آنها بعضا غصب میشود و منابع درآمد مردم بندامیر توسط زمامداران محلی، از آنها گرفته میشود.
مردم ساکن در ساحه پارک ملی، که از تبعیض و ستم ادارات و مقامات رنج می‌برند خواهان توجه جدی حکومت مرکزی به مشکلات‌شان می‌باشند.

سیدعقیل سجادی- ارسالی به خبرگزاری جمهور