منابع مختلف در ولایت غور از حضور اکثریت کودکان در کارهای شاقه و طاقت فرسا خبر میدهند.
به بیان آنان، دور بودن از درس و تحصیل و سنتهای خانوادگی سبب شده کار کردن در اولویت زندگی کودکان غور قرار بگیرد.
محمد مهدوی، عضو شورای ولایتی غور به
خبرگزاری جمهور گفت: "در مجموع تغییرات قابل ملاحظهای در روند تغییر زندگی کودکان و مصروف شدن آنها به تعلیم و تربیت در ولایت غور ایجاد نشده است".
وی تاکید دارد بیشتر کودکانی که از درس دور ماندهاند، به کارهای سنگین میپردازند و این سبب اصلی نگرانیها است."
او خبر میدهد این گونه اتفاقات بیشتر در نقاطی که تحت کنترل طالبان است دیده میشود.
این نماینده غور در شورای ولایتی تصریح میکند طالبان با درس خواندن کودکان مخالف نیستند اما به آسانی هم اجازه ورود خدمات دولتی از جمله آموزش و پرورش را نمیدهند.
آقای مهدوی گفته است کودکان غور اکثرا به دامداری و کشاورزی مشغول هستند.
همچنان بعضی منابع دیگر هم وضعیت تعلیمی کودکان غور را وخیم تعریف کرده و میخواهند این مشکل برطرف شود.
گفته شده دور ماندن کودکان از آموزش، وضعیت را نسبت به گذشته به مراتب بدتر کرده است.
در همین حال فضلالحق وحید رئیس کار و امور اجتماعی ولایت غور میگوید: "محدودیت جغرافیایی و کوهستانی بودن ولایت غور عاملی است که بیشتر کودکان این ولایت از درس دور بمانند و کارهای شاقه انجام دهند".
وی علاوه میکند برخی سازمانهای جهانی حمایت از کودک، در ولایت غور کارهای اندکی را در زمینه رشد کودکان در عرصه تعلیم و تربیت انجام می دهند اما کافی نیست.
آقای وحید اضافه میکند شرایط ناهنجار امنیتی در کشور و به خصوص غور، مانع دیگری در راه تغییر وضعیت اطفال محسوب میشود.
وی کمبود منابع مالی را هم یکی دیگر از چالشهای این مسیر میداند.
ولایت غور از ولایات کوهستانی و محروم افغانستان است.
مردم این ولایت بیشتر خرج و مخارج زندگیشان را توسط زراعت و دامداری به دست میآورند.
اکثر کودکان در این ولایت دوشادوش بزرگسالان به دور از درس و تعلیم، کارهای سنگین را انجام میدهند.
خبرگزاری جمهور - ولایت غور