۰

زنان و کاخ ویران رویای کار در ارگ

پنجشنبه ۲۰ سرطان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۲۳
ارگ نگران آن است که این تابو شکسته شود و قربانیان آزار جنسی، بی هیچ ترس و هراس و سانسوری لب به شکایت باز کنند و آنگاه هیچکس تبرئه نخواهد شد.
زنان و کاخ ویران رویای کار در ارگ
پس از ادعاهای مطرح‌شده از سوی برخی مشاوران سابق اشرف‌غنی مبنی بر سوء استفاده جنسی از زنان در ارگ ریاست جمهوری، اکنون 6 زن دیگر ادعا کرده‌اند که از سوی نزدیکان آقای غنی، از جمله یک مشاور و یک وزیر مطرح کابینه او مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند.
 
یکی از زنان که قبلا در دولت کار می کرده گفته‌است که یک وزیر بارها او را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده‌است.
 
این زن گفته‌است که پس از این حادثه از کارش استعفا کرده‌ و به پولیس و دادگاه نیز شکایت نکرده‌است؛‌ چون «دولت قابل اعتماد نیست و پولیس و دادگاه فاسدتر از این مقام‌ها اند و زنان را سرزنش می‌کنند».
 
او همچنین گفته‌است که رییس او که اکنون وزیر ارشد حکومت است، به دو زن تجاوز جنسی کرده‌است.
 
یافته‌های بی‌بی‌سی نشان می‌دهد که این مشکل تنها به افراد و وزارتخانه‌ها محدود نمی‌شود؛ بلکه یک چالش عمومی حکومت در برابر زنان است.
 
این ادعاهای تازه یکبار دیگر پرده از رسوایی های اخلاقی ارباب قدرت در عالی ترین نهاد سیاسی و اجرایی افغانستان برمی دارد و نشان می دهد که حقوق زن مورد ادعای ارباب ارگ نه تنها دیگر یک دستاورد درخشان، غرورآفرین و غیرقابل جایگزین ۱۸ سال اخیر نیست؛ بلکه ابزار و وسیله ای برای ارضاء شهوات و کامجویی های ناجوانمردانه جنسی چند عنصر منحط و فرومایه است که با سوء استفاده ای وقیح و زننده از سمت های اجرایی و کرسی هایی که باید در خدمت مردم و امنیت و مصونیت نوامیس آنان باشند، در جهت برآورده کردن حیوانی ترین تمایلات و کامروایی هایی هنجارشکنانه خود عمل می کنند.
 
اینکه ارگ علیرغم جنگ روانی و رسانه ای گسترده ای که پیرامون ادعاهای تکان دهنده جنرال حبیب احمدزی به راه انداخت، سرانجام این پرونده را مسکوت گذاشت و اجازه نداد تا حقیقت روشن شود نیز نشانگر آن است که سوء استفاده جنسی از زنان در ارگ و سایر نهادهای بلندمرتبه دولتی، تنها به یا دو مورد، محدود نمی شود؛ بلکه امری شایع و فراگیر است.
 
ارگ نگران آن است که این تابو شکسته شود و قربانیان آزار جنسی، بی هیچ ترس و هراس و سانسوری لب به شکایت باز کنند و آنگاه هیچکس تبرئه نخواهد شد. به همین دلیل، تلاش کرد پرونده احمدزی را در سکوت بسته کند و اجازه ندهد که تابوی ممنوعیت این پرونده شکسته شود و زنان همچنان در سکوتی مرگبار، دردهای خود را فروخورند و از بیم تبعات سنگین اجتماعی و نگاه های مسموم و زهرآگین و تحقیرآمیز اطرافیان، زبان به شکایت نگشایند. ضمن آنکه همانگونه که در بالا نیز اشاره شد، وجود دستگاه های فاسد در نهادهایی مانند پولیس و دادستانی هم آنها را از پیگیری پرونده های مربوط به این رویداد، مأیوس و ناامید می کند؛ زیرا این نهادها نه از عالی ترین مرجع اعمال قدرت یعنی ارگ، مستقل اند و نه عاری از فساد و متعهد به اجرای بی قید و شرط قانون می باشند.
 
با اینهمه، ادعاهای تازه، ممکن است به این مهم کمک کند که تابوها شکسته شود و قربانیان بیشتری جرأت کنند و پا به صحنه بگذارند تا جانیان حریص و طماع و متجاوزی که عالی ترین کرسی های قدرت را اشغال کرده اند و در پناه مصونیت های فراقانونی ای که برای خود ساخته اند، چوب حراج به مال و جان و ناموس این وطن زده اند، از این پس، احساس امنیت و مصونیت نکنند و مراجع قدرتمند بین المللی، برای پیگرد این پرونده های تکان دهنده، وارد عمل شوند؛ اتفاقی که در مورد سوء استفاده جنسی از بانوان فوتبالیست رخ داد و به محکومیت و محرومیت دایمی رییس فدراسیون فوتبال منجر شد.
 
به نظر می رسد که اکنون رسانه های جمعی، شبکه های اجتماعی، سازمان های مدنی و حقوقی بشری و جامعه بین المللی، این وظیفه خطیر و سنگین را بر عهده دارند که به نیابت از زنان مظلومی که رویای کار در ارگ و حکومت برای شان به کابوسی دردآور و مرگبار بدل شده و کاخ رویاهای شان از سوی ارباب سودجوی ارگ و حکومت، برای همیشه ویران گشته است، وارد عمل شوند و اجازه ندهند که متجاوزان خودکامه و شهوتران و طماع و تن پرست مسلط بر ارگ و سایر دستگاه های قدرت، همچنان در کمال آرامش و امنیت و مصونیت، به اشباع غرایز سخیف و امیال حیوانی شان با سوء استفاده جنسی از زنان متقاضی کار در دولت ادامه دهند.
 
نرگس اعتماد - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


Afghanistan
متاًسف هستم
پربازدیدترین