رانده از غرب، مانده از شرق

 ضمیر کابلوف؛ نماینده ویژه روسیه برای افغانستان از لغو نشست قطر، اظهار «تاسف» کرده و گفته‌است که حکومت به رهبری اشرف‌غنی برای این نشست مانع ایجاد می‌کرد.

 آقای کابلوف گفته است که دخالت اشرف غنی؛ رییس جمهوری افغانستان در راه آغاز این نشست، مانع ایجاد کرد.

 آقای کابلوف گفت که رییس جمهوری افغانستان می‌خواست ۲۵۰ نفر را به دوحه بفرستد و طالبان در این مورد با «تمسخر» صحبت می‌کردند.

 او به آسوشتیدپرس گفت:"در چنین حالتی حکومت قطر مجبور شد که کنفرانس را لغو کند تا حکومت افغانستان و سیاستمداران افغان بین خود به تفاهم برسند و هیأتی را تشکیل دهند که از نگاه ترکیب و تعداد منطقی باشد."

نشست قطر قرار بود روز شنبه در شهر دوحه؛ پایتخت این کشور برگزار شود؛ اما به دلیل آنچه عدم توافق بر سر فهرست تهیه‌شده از سوی حکومت افغانستان و طالبان خوانده می‌‌شود، لغو شد.

 اظهارات نماینده ویژه رییس جمهوری روسیه درباره نقش اشرف غنی در شکست تلاش‌ها برای گفتگوهای مستقیم طرف‌های افغان برای صلح نشان می‌دهد که بزرگترین مانع در راه صلح، شخص رییس جمهوری است؛ زیرا او این روند را تهدیدی علیه آینده سیاسی خودش می‌داند و به عنوان یک تکنوکرات بازگشته از غرب که تظاهر به دموکراسی و مردم سالاری می‌کند، حاضر نیست به خاطر بازگشت صلح و استقرار آرامش و ثبات در کشور، قدرت را واگذار کند و در پایان قانونی دوره حکمرانی اش، راه را برای ایجاد یک دولت برآمده از توافق صلح باز کند.

 آقای غنی در حالی بر برگزاری بی قید و شرط انتخابات، اصرار می ورزد که او در عین حال، بدترین و نابخشودنی ترین خیانت و دستبرد را در حق انتخابات و آرای مردم افغانستان نیز انجام داد و با مصادره به مطلوب نتایج انتخابات به وسیله مهره های مزدور و فاسدی مانند امرخیل و نورستانی و... اصل انتخابات و مردم سالاری را برای همیشه بدنام کرد و مردم را از مشارکت مشتاقانه در روندهای آزاد و دموکراتیک و مستقیم برای برگزیدن حاکمان و نمایندگان خویش، دلسرد و سرخورده کرد.

از این منظر، آقای غنی نه تنها حامی صادقی برای انتخابات و مردم سالاری نیست؛ بلکه حضور او به عنوان نامزد قدرت در کارزارهای انتخاباتی پیش رو، یک خطر و تهدید جدی برای سلامت و شفافیت این روند است.

 با توجه به این مهم، آقای غنی حق ندارد به بهانه ترجیح مردم سالاری و انتخابات بر صلح، در راه رسیدن مردم افغانستان به صلح مانع ایجاد کند. او با این کار، با توجه به کارنامه شرم آورش در انتخابات ریاست جمهوری پیشین، هم به این روند اهانت می کند و آن را به سخره می گیرد و هم صلح را تخریب می کند و اجازه نمی دهد که سریال خشم و خشونت و خون ریزی، یکبار برای همیشه به پایان برسد و مردم به امنیت و آرامش برسند. آقای غنی در پی آن است تا قدرت آینده خود را بر زمینه خشونت، بنا کند و بی توجه به ابعاد فاجعه بار و فراگیر جنگ و بحران و ناامنی، تنها در اندیشه تحکیم پایه‌های سلطه خود بر ارگ ریاست جمهوری است.

با این حال، این بار میدان مانور او محدود و فرصت اش برای تقلای مذبوحانه برای حفظ قدرت، اندک است؛ زیرا با در نظرداشت تنش‌های بی سابقه ای که با امریکا به عنوان اصلی ترین حامی سیاسی اش در سال های اخیر پیدا کرده، از یکسو، و اظهارات صریح و بی پرده نماینده ويژه روسیه برای افغانستان در خصوص نقش خرابکارانه آقای غنی در روند صلح، از جانب دیگر، او هم از غرب رانده شده و هم از شرق مانده است.

به بیان دیگر، او نمی تواند همانند سلف اش حامد کرزی با فاصله گرفتن از امریکا و غرب، به ایران و هند و چین و روسیه نزدیک شود و به این ترتیب، نقش ویرانگرش در عرصه صلح و سیاست و امنیت افغانستان را همچنان حفظ کند.

از جانب دیگر، او از معدود رؤسای جمهوری پشتون افغانستان است که فاقد هرگونه ریشه قوی قومی و پشتوانه پایدار پشتونوالی است. بنابراین در صورتی که همه نیروهای سیاسی داخلی و خارجی بسیج شوند، آقای غنی ناتوان تر از آن است که با ایجاد مانع و کارشکنی و خلق بحران های ساختگی در مسیر صلح و... بتواند قدرت خود را حفظ کند.

عبدالمتین فرهمند - جمهور