امضای توافقنامه امنیتی با امریکا بزرگترین اشتباه حکومت وحدت ملی بود

سیدفضل الله وحیدی والی پیشین ولایت هرات بود اما با ایجاد حکومت وحدت ملی اکنون خانه نشین شده است. وی از ولایت ننگرهار است. آقای وحیدی تحصیلات عالی اش را در کابل به پایان رسانده است و آموزش سیاسی مسلکی را از دانشگاه کرستین البردکیل جرمنی به دست آورده است.
وی قبل از هرات، والی ولایت لوگر بوده است. ایشان در سمت های مختلفی از جمله در بخش های مختلف ولایت ننگرهار، مدیر اداری اتحادیه داکتران بی سرحد در پاکستان و موارد دیگری ایفای وظیفه کرده ا ست.
وی پس از خانه نشینی، در برخی موارد انتقادهای سختی از کارکردهای حکومت و جامعه جهانی در افغانستان داشته. او به خبرگزاری جمهور میگوید: حکومت وحدت ملی نتیجه ناکام امریکا است.

آقای وحیدی تشکر که وقت تان را در اختیار خبرگزاری جمهور قرار دادید، پرسش نخست را از حکومت وحدت ملی مطرح می کنم که در یک سال گذشته، این حکومت برای مردم چه کرده است؟ به باور شما کامیاب بوده یا ناکام؟
خب تشکر، نتیجه کار را مردم به خوبی درک می کنند. چیزهایی را که می بینیم از جمله فرار جوانان، فقر، بلند رفتن نرخ ها در مارکیت اقتصادی و بیچارگی مردم، این خودش چیزهایی است که نشان می دهد حکومت در کارهای خود ضعیف بوده و ناکام است، آن طوری که لازم است این حالت موجود را به خوبی مدیریت نتوانستند. شما می بینید که وضعیت امنیتی به درجه آخر خراب شده است و حکومت هیچ کاری کرده نتوانست.

حالا ضعف دقیقاً در کجای این حکومت وجود دارد، آیا هر دو رهبری مدیریت ندارند و یاهم حلقاتی مانع کارهای این دو رهبر شده اند؟
وقتی که از حکومت گفته می شود کسی که در رأس حکومت است، همان شخص تاثیرات خود را روی ارگانهای حکومتی دارد، اگر حکومت متشکل از سه ارگان است، در کل آن، در رأس کسانی هستند که رهبری را به دوش دارند، ضعیف هستند و ناکام پنداشته می شوند، طبعاً همه حکومت را رهبری درست کرده نتوانستند.

با این وضعیت چگونه مبارزه ای شود تا حداقل یک امیدواری برای مردم ایجاد شود؟
خب حکومت اقدام کند تا قناعت مردم را حاصل کند. حکومت مردمی است و بر اساس رأی مردم به وجود آمده است و از آن که رأی چگونه بود، میگذریم! اما حکومت باید به مردم حسابده باشد، شفافیت در کارهای خود بیاورد، اصلاحات را شکل دهد تا قناعت مردم فراهم شود.
حکومت امانتدار مردم است و باید همراه مردم در تماس شود و برای عبور از این بحران، جرگه کلان برگزار شود و مطابق آن کارهای خود را شروع کند.

یعنی شما فکر می کنید که برای عبور از این بحران، باید لویه جرگه برگزار شود؟
این که نامش جرگه است یا چیز دیگر، سئوالات زیادی به وجود می آید، نظر به قانون و مسایل دیگر. به یک اجماع ملی اشد نیاز است تا جرگه برگزار شود و از این طریق، وضعیت امنیتی و اقتصادی را مردم افغانستان رهنمایی کند.

شما گفتید که حکومت برخاسته از رای مردم است، آیا چنین است؟
خب شما در جریان هستید یک انتخاباتی برگزار شد که نام افغانستان در تمام جهان صدمه زد، مردم هم عقیده شان به خاطر همین انتخابات ضعیف شد و ممکن دیگر در انتخابات شرکت نکنند، به خاطر اینکه نتیجه آن را دیدند. به همین لحاظ بازهم یک رأی شماری شد و کسی هم قناعت نکرد. دیدید که حکومت را امریکایی ها جور کرد، پنجاه پنجاه تقسیم شد، نتیجه همین است که حکومت جور نمی شود. به خاطر اینکه در یک حکومتی که دو تا پنجاه فیصد باشد، مشکل است که جور شود.

یعنی عامل همه این بحران در کشور، امریکا است که مردم افغانستان را با این سرنوشت مواجه کرده است؟
واضح است که این تجربه ناکام بود، از حکومت چیزی را که روی ما تجربه کردند این تجربه ناکام از طرف آن ها در افغانستان انجام شد. حالا افغانستان را به سوی بربادی برده اند، به یقین که امریکا مسئول این همه بدبختی های ما است. امریکایی ها باید از افغانستان یک شناخت می داشتند که این کشور از اقوام مختلف است، مردم آن به وحدت ملی نیاز دارند؛ اما اینها پنجاه- پنجاه تقسیم کردند، پس کسانی که با این تقسیمات موافق نیستند و از این حکومت ناراض هستند، باید چه کار کنند؟

آقای وحیدی! افغانستان توافقنامه امنیتی را با امریکا امضا کرد، این توافقنامه چقدر، منافع ملی افغان ها را تأمین کرده است؟
ظاهراً که به نفع ما نیست، توافقنامه کدام نتیجه ای برای ما نداشته؛ آن طوری که مردم انتظار داشتند نتیجه نداد. توافقنامه امنیتی قبل از حکومت جدید، تحت بحث قرار داشت به خاطر اینکه بعضی شرایط در این توافقنامه مطرح گردیده بود که از جمله امریکاییها کسی را زندانی نکنند و محبس درست نکند، عملیات شبانه توقف داده شود و از این قبیل شرایطی بود که مردم گذاشته بودند. ولی مهمتر این بود که اول صلح و امنیت بیاید، بعد امضا شود اما حکومت فعلی با عجله امضا کرد که با امضای آن، کل مشکلات حل شود اما نشد.

پس رهبران حکومت اشتباه کردند؟
بله! یک اشتباه کلان کردند، کارشان نتیجه نداد و مردم راضی نیستند. امنیت نیست، شرایط خراب شده است و بنابر توافقنامه، از مردم دفاع نمی کنند و این ها چیزهایی است که اشتباهاتی صورت گرفته است.

به نظر شما راه حل چیست به خاطر این توافقنامه؟
به نظرم، راه حل این است که نظر مردم گرفته شود، جرگه ها برگزار شود و حکومت به مردم رجوع کند، حسابدهی باشد و بیان کنند بنابر شرایط موجود که این که وضعیت بهبود یابد اما بهبود نمی یابد، اعلام کنند که نتوانستیم کار کنیم و مردم راه بهتر را دنبال کنند. حکومتِ مردمی درست شود، حکومت بالای مردم از طرف مردم و توسط مردم به میان آید.

سرنوشت مردم با این وضعیت بحرانی به کجا کشانده می شود؟ این راهی که حکومت در پیش گرفته است سرانجام به کجا ختم خواهد شد؟
حکومت این راهی را که در پیش گرفته، کارهایی که می کند و پیش میرود نتیجه ندارد. وقتی که نتیجه ندارد بهتر است فکری کنند و یک تغییرات کلی در حکومت به وجود بیاورند.
گفتگو از وحیدفرزان – خبرگزاری جمهور