ملا سید اکبرآغا، در زمان نظام طالبان در افغانستان، از اعضای مهم این گروه بود. وی اخیراً زندگی تحت نظام کنونی را پذیرفته و با جمعی از دوستانش یک حزب سیاسی در کابل ایجاد کرده است اما هر ازگاهی در خصوص مسائل طالبان و حکومت افغانستان، موضعگیری می کند. هنوز تمایل شدید وی به گروه طالبان بطور واضح دیده می شود و بسیاری از آگاهان، هنوز وی را یک چهره طالب می دانند.
با مرگ ملاعمر، ملا منصور رهبر جدید گروه طالبان گفتگوهای صلح را دسیسه سیاسی حکومت افغانستان خواند و تاکید کرد که به جنگ در افغانستان ادامه می دهد. اما در تازه ترین تحول، سیدطیب آغا رییس دفتر سیاسی گروه طالبان در قطر، استعفا داد؛ او از طالبان خواست که به نفع بیگانگان در افغانستان جنگ نکنند.
به هرحال، اختلافات داخلي ميان گروه طالبان فرصتی براي حكومت وحدت ملي پنداشته ميشود تا اين گروه را وادار به مصالحه نماید.
خبرگزاری جمهور، سراغ ملا سیداکبرآغا وزیر امور خارجه پیشین گروه طالبان رفته تا سئوالاتی را در خصوص طالبان و گفتگوهای صلح مطرح کند:
جناب سیداکبرآغا! حکومت افغانستان هرچند مرگ ملاعمر را فرصت خوبی برای گفتگوهای صلح عنوان می کند اما کابل در برابر طالبان، دو گزینه دارد: یکی جنگ و دیگری صلح. کدام گزینه مناسب خواهد بود؟من فکر میکنم که برای امنیت و ثبات افغانستان فرصت خوبی پیدا شده است. اما این فرصت ادامه جنگ نیست. مرگ ملامحمدعمرآخند تاوان و ضربه جدی را به گفتگوهای صلح وارد کرد. اما باید این مذاکرات ادامه یابد.
در افغانستان با آنکه تاوان رسید اما جنگ مشکل افغانستان را حل نمی کند بلکه صلح حل می کند. اگر حکومت افغانستان قصد جنگ را داشته باشد، این تصمیم حکومت عجولانه است و به نفع کشور نیست و حکومت باید صبر کند تا گفتگوهای صلح انجام شود. البته بعد از وفات ملاعمر، طالبان به چند شاخه تقسیم شده است.
فعلاً طالبان به چند دسته تقسیم شده اند؟تقسیم شدن طالبان به چند دسته، خبر صددرصدی نیست. خبر احتمالی است. اختلافات در میان طالبان آنقدر عمیق هم نیست، اختلافات سطحی است.
طالبان هم به این درک رسیده اند که چند دسته بودن شان به نفع شان نیست و به نفع افغانستان هم نیست و این امر، مشکلات مردم افغانستان را بیشتر می کند.
تنها چیزی که می تواند افغانستان را از این دایره بحران نجات دهد و خلاص کند، فقط گفتگوهای صلح و مذاکره است که باید هر دو جانب به تفاهم دست یابند تا افغانستان را نجات دهند.
آیا زمینه سازی شده است که ملا محمدیعقوب و ملا عبدالمنان و سایر مخالفین با ملا اختر منصور، تفاهم کنند برای اینکه یکجا شوند؟در این موضوع، فکر میکنم که خبر جدیدی نیست. اگر شنیده باشید قبلاً ملا محمدعمر آخند نیز از صلح با افغانها یاد کرده بود که البته مخالفت هایی هم وجود داشت؛ مخالفت ها به میان آمده بود اما حل شده بود.
طالبان باید در افغانستان با حکومت کابل جور بیایند و یگانه راه حل، تفاهم است. اتحاد طالبان، افغانستان را از این مشکلات رهایی می بخشد و گسترش شکاف در میان طالبان، به نفع گفتگوهای صلح و حکومت افغانستان نیست.
حالا که گروه طالبان چند دسته شده اند، حکومت افغانستان با کدام گروه باید مذاکره کند؟مشکل همینجا است که اگر طالبان تقسیم و دو دسته شوند مشکل افغانستان حل نخواهد شد.
طالبان، کسانی هستند که وزارت کرده اند، ولایت کرده اند و تعلیمات دینی و اسلامی دیده اند. بناءاً خوب نیست که این طالبان به چند دسته تقسیم شوند. اما حالا دیگر شرایط آن رسیده است تا برای صلح و ثبات افغانستان کار شود و این کشور را از بحران نجات دهند.
دولت افغانستان در قبال طالبان دو گزینه دارد: گزینه جنگ و گزینه صلح. حالا حکومت افغانستان باید کدام گزینه را در برابر طالبان در پیش بگیرد؟حالا وقت جنگ تمام شده است. باید افغانستان آباد شود. تمام ملت افغانستان و حکومت باید روی میکانیزم مشخص بگونه مشترک کار کنند تا قناعت طالبان گرفته شود و گفتگوهای صلح به گونه رسمی آغاز شود.
اما هرگونه کار مشترک و روی دست گرفتن میکانیزم باید بر بنیاد طریقه های اسلامی باشد که طالبان زیر چتر اسلام و پیروی از دین اسلام، به نفع صلح و ثبات کار کنند. این مکانیزم، بهتر می تواند گفتگوهای صلح را کمک کند.
اخیراً داکتر عبدالله با اشاره به مرگ ملاعمر، ابهاماتی را عنوان کرد که در دو سال اخیر، جنگ به رهبری چه کسانی بوده و چه کسانی به نمایندگی از ملاعمر، روی میز مذاکره نشسته بودند! پاسخ شما به رییس اجرایی چی خواهد بود؟خب! من فکر میکنم که در این شرایط، در مورد افغانستان، نظرهای منفی خوب نیست. بزرگان افغانستان باید نظریه های مثبت را ارائه کرده و از نظریه های منفی جداً خودداری کنند.
باید همه متوجه شوند که چطور روی نظریه های مثبت کار کنند و چطور افغانستان از این مشکلات خلاصی پیدا کند...
گفتگو از: وحید فرزان – خبرگزاری جمهور