۰

رییس جمهور در بامیان؛ پایان فصل فراموشی؟

جمعه ۲۹ ثور ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۳۲
رییس جمهور در بامیان؛ پایان فصل فراموشی؟

اشرف غنی؛ رییس جمهور در رأس یک هیأت بلندپایه دولتی به بامیان رفت. یکی از اهداف این سفر، افتتاح چند پروژه زیربنایی به ویژه آغاز کار سرک یکا‌ولنگ- دره‌صوف بود.
قرارداد سرک یکا‌ولنگ- دره‌صوف که به تازگی از سوی کمیسیون تدارکات ملی تایید شده، یکی از بزرگترین پروژه‌های زیربنایی برای مناطق مرکزی به شمار می رود. با احداث این سرک ولایت های مرکزی به شمال کشور وصل خواهند شد.
سرک یکاولنگ- دره صوف ۱۷۸ کیلومتر طول دارد و هزینه اعمار آن ۲۰۴ میلیون دالر است که از سوی بانک انکشاف آسیایی تمویل می‌شود که تطبیق کننده آن یک شرکت سرک سازی دولتی چین است. یک سخنگوی ریاست جمهوری گفته است:"روزنه‌های جدید در افق زندگی مردم مناطق مرکزی با اجرای ده پروژه مهم سرک به ارزش بیش از ۸۰۰ میلیون دالر، بامیان و مناطق مرکزی را به نقطه‌ وصل تجارت و ترانزیت در کشور بدل خواهد کرد".
این نخستین سفر اشرف غنی؛ رییس جمهور به بامیان نیست؛ اما این دیدار در پی فاصله عمیقی که میان حکومت مرکزی و مردم ساکن مناطق مرکزی پس از تغییر خط انتقال برق وارداتی ترکمنستان از بامیان به سالنگ به میان آمد و اعتراض های شدید و خونینی که در قبال آن صورت گرفت، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
اخیرا بامیان پس از مدت ها میزبان محمد محقق؛ معاون دوم ریاست اجرایی بود؛ سفری که با اعتراض هایی که از سوی فعالان جنبش روشنایی و برخوردهای خشن نیروهای امنیتی بامیان با آنها، صورت گرفت، با حواشی زیادی همراه شد.
صرف نظر از بازتاب های سیاسی و بازخوردهای تبلیغاتی سفر رییس جمهور به بامیان، یکی از مهم ترین مسایلی که در این زمینه مطرح می شود، توجه به محرومیت تاریخی و غیر قابل توجیه مردم مناطق مرکزی است؛ محرومیتی که به نظر می رسد سیاست های سازمان یافته و هدفمند دولت مرکزی به نحو ملموسی به آن دامن زده و آن را تشدید و تقویت کرده است و این امر خود در مقاطع گوناگون، به شکل گیری جنبش های اعتراض مدنی از سوی مردم مناطق مرکزی در برابر دستگاه حاکم، منجر شده است.

اشرف غنی و داکتر عبدالله هم مانند هر سیاستمرد دیگری با مشارکت حد اکثری مردم مناطق مرکزی به پای صندوق های رأی به قدرت رسیدند. آنها برای کسب کرسی های قدرت، وعده های رنگین زیادی به مردم محروم مناطق مرکزی داده بودند؛ وعده هایی که اگر درصد اندکی از آنها در طول سال های گذشته، عملیاتی می شدند، بی تردید بسیاری از اتفاقات تلخی که در این سال ها شاهد آن بودیم، رخ نمی داد.

با این حال، سفر رییس جمهور اشرف غنی به بامیان، نشان می دهد که او دست کم در مقایسه با سلف خود حامد کرزی، علیرغم اتهام های سنگینی که بر او در زمینه تبعیض و دوگانه رفتاری و قوم گرایی وارد می شود، توجه بیشتری به مناطق محروم مرکزی نشان می دهد و همین توجه، این امید را هم به وجود آورده که سفر جاری رییس جمهور به بامیان، پایان فصل فراموشی این مناطق را رقم بزند و به این ترتیب، بامیان و سایر مناطق محروم مرکزی، یکبار برای همیشه، احساس کنند که تافته ای جدا بافته از افغانستان نیستند و از توسعه اقتصادی، عدالت اجتماعی، رفاه، پیشرفت، امنیت و آسایش نسبی که حتی در مناطق ناامن نیز اعمال می شود، سهم می برند.

در این میان، بدیهی است که برای نیل به این هدف مهم، مردم مناطق مرکزی نیازمند کاهش فاصله خود با حکومت مرکزی اند و این امر، نیازمند تغییراتی بزرگ و بنیادین در رؤوس رهبری قومی این مردم است. این هدف بنیادین و کلیدی نه از مسیر جنبش های جاه طلب نوظهور و آرمانگرایی که توسط چند جوان خام و بی تجربه جویای نام و نان، رهبری می شوند، قابل دستیابی است و نه رهبران قومی سنتی، اعتماد و پشتوانه لازم مردمی را برای پیشبرد آن در اختیار دارند. بنابراین، مردم مناطق مرکزی باید در جستجوی راهی تازه و میانه برای احیای روابط مخدوش خود با حکومت مرکزی به منظور استیفا و اعاده حق و سهم خود از توسعه و رفاه و پیشرفت و آموزش و آسایش و بهداشت است؛ رخدادی که شاید با اعتماد به یک نسل نخبه، میانه رو، صادق و پاک‌دست و دارای ایده و برنامه برای مدیریت های کلان، قابل تحقق باشد.

فاطمه موسوی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین