۰

نشست مسکو؛ به نام چی، به کام کی؟

چهارشنبه ۲۷ دلو ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۳۲
روسیه، ایران، هند و چین، نگرانی های امنیتی بزرگی از وضعیت حال حاضر افغانستان دارند و ظهور داعش و گسترش روزافزون دامنه خطرآفرینی های این گروه تروریستی و نیز سرچشمه های سیاسی، اطلاعاتی، مالی و ایدئولوژیک این گروه، از هم اکنون سایه ای از بهت و ابهام و هراس را بر فضای امنیتی منطقه از روسیه تا ایران و هند و چین، گسترده است.
نشست مسکو؛ به نام چی، به کام کی؟


قرار است امروز چهارشنبه ۲۷ دلو، نشستی شش جانبه در مورد صلح افغانستان در مسکو با حضور نماینده‌های روسیه، چین، ایران، هند، پاکستان و افغانستان برگزار شود.
در این نشست، نمایندگان این شش کشور در سطح معاونان وزرات‌ خارجه و یا نمایندگان ویژه آنها حضور خواهند داشت.
شکیب مستغنی؛ سخنگوی وزارت خارجه افغانستان، آجندای این نشست را همکاری برای تلاش‌های صلح افغانستان از سوی‌ کشورهای شرکت کننده خواند. او افزود که قرار است پیرامون هماهنگی این کمک‌ها هم صحبت شود. در نشست امروز نماینده‌ای از امریکا حضور ندارد.

در ماه دسامبر سال گذشته هم نشستی در مورد روند صلح در افغانستان با حضور پاکستان و چین در مسکو برگزار شد که نماینده‌ای از دولت‌های افغانستان و امریکا در آن اشتراک نداشت.
نمایندگان روسیه، چین و پاکستان در آن نشست اعلام آمادگی کردند که برای رسیدن به صلح در افغانستان، بعضی از چهره‌های گروه طالبان را از فهرست افراد مشمول تحریم خارج کنند.

با این حال، این بار بی تردید، وضعیت کاملا نسبت به نشست های پیشین و به ویژه نشست ماه دسامبر مسکو فرق می کند. این بار نمایندگان بیشتری از کشورهای بیشتر در این نشست حضور دارند که این امر، گستره منافع، خواسته ها و نگرانی ها را افزایش می دهد و به این ترتیب، حتی این انتظار وجود دارد که روی نتایج نشست پیشین، اثر بگذارد و این بار امکان دارد برخلاف نشست قبلی، نتیجه کاملا بر وفق مراد رهبران گروه طالبان هم نباشد.

شرکت افغانستان در نشست امروز مسکو خود به معنای آن است که اعضای شرکت کننده در این نشست، دیگر مانند مورد پیشین، نمی توانند به صورت یکجانبه به منافع خود فکر کنند؛ بلکه چه بسا انتظار می رود این بار این خواسته ها، رویکردها و برنامه های دولت افغانستان برای صلح یا جنگ با تروریست ها است که تعیین می کند سایر بازیگران منطقه ای، چه نقشی در آینده این روند بازی کنند و جایگاه هرکدام در کجای این زمینه تازه باشد.

با این حال، پیش شرط رسیدن به این آرزو، تعریف یک رویکرد یا راهبرد مدون و مشخص از سوی دولت افغانستان در برخورد با طالبان و مبارزه با سایر جریان های تروریستی از جمله داعش است.
روسیه، ایران، هند و چین، نگرانی های امنیتی بزرگی از وضعیت حال حاضر افغانستان دارند و ظهور داعش و گسترش روزافزون دامنه خطرآفرینی های این گروه تروریستی و نیز سرچشمه های سیاسی، اطلاعاتی، مالی و ایدئولوژیک این گروه، از هم اکنون سایه ای از بهت و ابهام و هراس را بر فضای امنیتی منطقه از روسیه تا ایران و هند و چین، گسترده است.

با توجه به این امر، نشست امروز مسکو تنها محملی برای ارائه استراتژي مورد نظر دولت افغانستان در حوزه صلح و جنگ در ابعاد منطقه ای با تروریزم نخواهد بود؛ بلکه در عین حال، این نشست، سیاست ها و مواضع پیشین و کنونی کابل در قبال مبارزه با تروریزم با توجه به ابعاد منطقه ای تبعات جنگ ویرانگر جاری در افغانستان را نیز به چالش خواهد کشید و قدرت های مؤثر منطقه، در آیینه نشست شش جانبه مسکو، فرصت خواهند یافت تا ضمن طرح انتقادها و نگرانی های خود نسبت به عملکرد ناتو و امریکا در حوزه مبارزه با تروریزم، تقویت نیروهای امنیتی افغانستان و برقراری صلح و ثبات در کشور، دولت افغانستان را هم به عنوان یک مرجع مسؤول، در خصوص سرگذشت پیشین، شرایط جاری و سرنوشت آینده امنیت و ثبات و مبارزه با تروریزم، مورد پرسش قرار دهند و دلهره ها، نگرانی ها و منافع و چشمداشت های مشروع خود از این رهگذر را با آن در میان بگذارند.

با توجه به این تحلیل، پیشبینی می شود نشست جاری مسکو، فرصتی چندجانبه برای همه کشورهای شرکت کننده مهیا کند تا در سایه آن و با استفاده از امکانی که غیبت امریکا در آن ایجاد می کند، به طرح مسایل نگفته و نهفته موجود در حوزه روابط و امنیت منطقه ای و منافع همبسته و درهم تنیده کشورهای همسایه و منطقه بپردازند و به این ترتیب، در این نشست یا نشست های آینده، به چارچوب های عملیاتی تری برای چشم انداز صلح و مبارزه با تروریزم دست پیدا کنند.

در این میان، موضع اصولی اسلام آباد به عنوان اصلی ترین دهلیز ارتباط با طالبان و سایر جریان های تروریستی، همچنان از اهمیت بنیادین و استراتژيک برخوردار است. اگر روسیه، چین و ایران توانسته باشند، از فضای تاریک ناشی از خصومت دیرینه و سنتی جاری میان هند و پاکستان بر این اجلاس بکاهند و از آنسو، پاکستان را از محور به رهبری امریکا و ناتو دور کرده و به بلوک شرق، نزدیک کرده باشند، می توان انتظار داشت که این سلسله نشست ها، سرانجام به نتایج دلگرم کننده و امیدبخشی منتهی شود؛ در غیر آن، این نشست ها اگرچه به نام یافتن راهی برای صلح و ثبات در افغانستان، برگزار می شود؛ اما در نهایت، به کام هیچ طرفی تمام نخواهد شد.

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین