خاورمیانه سالهاست که محل نزاع عربستان، ایران، ترکیه، روسیه و امریکاست؛ خاورمیانه محل تنازع منافع قدرتمندان منطقوی است که گاهی زمینه های مذهبی دارد و گاهی زورآزمایی سیاسی و نظامی. بر ما زیبنده نیست که اسیر جنگ مذهبی و قدرتنمایی دیگران شویم.

ارگ ریاست جمهوری افغانستان با نشر اعلامیه ای از حملات عربستان سعودی برضد مردم یمن اعلام حمایت کرده و مدعی شده که دولت با اتفاق نظر شورای سرتاسری علمای کرام، روحانیون و رهبران سیاسی و جهادی کشور و اجلاس شورای امنیت ملی این تصمیم را گرفته است. در بخشی از اعلامیه ارگ آمده است:
"دولت و مردم مسلمان افغانستان روابط عمیق تاریخی و دینی با کشور عربستان سعودی داشته، و دفاع از سرزمین مقدس حرمین شریفین را دین هر مسلمان می دانند، از همین رو در دفاع از سرزمین مقدس حرمین شریفین با تمام نیرو در کنار دولت و مردم برادر و مسلمان کشور عربستان سعودی، در صورت بروز هر نوع تهدید قرار دارد."

چند سئوال:
چند نکته در این اعلامیه و اعلام موضع، قابل تأمل و جای سئوال است:
۱- کدام علما به حکومت اشرف غنی مشوره و اجازه جانبداری داده است؟ این شورای علما تا به حال کجا بوده اند و کدام کار مهم را انجام داده اند؟ چرا این شورا در چنین حالاتی پیدا می شود؟ چرا جناب رئیس حکومت، تصامیم این چنینی خودرا به علما و سران و ... نسبت می دهند؟
مگر آنکه گفته شود شورای علمای موردنظر اشرف غنی، عالمان درباری هستند و بدیهی است که نظر علمای درباری در مورد مسائل کلان ملی و دیپلماسی، مشروعیت مردمی ندارد.

۲- طرف مشورت اشرف غنی، غیر از تیم خاص خودشان کدام افراد، جریان ها و احزاب سیاسی بوده اند؟ مبنای عقلانی و منطقی چنین مشوره و چنین موضعگیری، چه بوده است؟

۳- مبنای مشوره و تصمیم حکومت اشرف غنی از متن اعلامیه صراحتاً دو نکته گفته شده است:
روابط عمیق تاریخی و دینی با سعودی ها! - دفاع از حرمین شریفین!
آیا ارتش یمن و گروه انصارالله به حرمین شریفین حمله کرده اند؟ آیا واقعاً حرمین شریفین به خطر افتاده است؟ و یا اینکه عربستان سعودی و حواریون این کشور به یمن حمله کرده اند، بمباران می کنند و می کشند؟

نادیده انگاری جنایات
با نشر برخی تحلیلها و گزارش ها در زمان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، برخی از تحلیلگران معتقدند که عربستان سعودی از جمله حامیان اشرف غنی بود و اشرف غنی تاکنون بارها به بهانه های مختلف، سفرهای رسمی و غیررسمی به سعودی داشته است. این بهانه که دولت افغانستان بخاطر دفاع از حرمین شریفین از ائتلاف سعودی برضد یمن حمایت می کند، بهانه ای بسیار ساده لوحانه و عوامفریبانه است. جناب اشرف غنی و همنشینان وی در ارگ، چشم خود را بر قتل دهها طفل و زن بیگناه یمنی توسط طیاره های سعودی و ائتلاف حامی آن بسته اند. لازم بود اعلامیه ای که صادر می شود تأکید بر حفظ جان افراد مسلمان و بیگناه داشته باشد که توسط شیوخ شکمباره سعودی و عربی کشته می شوند. گزارش های متواتر، حاکی از کشتار غیرنظامیان یمنی است؛ اینکه این غیرنظامیان مربوط به حوثی ها هستند دلیل نمی شود که جان شان ارزش نداشته باشد. ما در افغانستان هر روز شاهد کشتار افراد ملکی هستیم و باید بیشتر از هر شهروند دیگری درد و داغ کشتار مردم را درک کنیم.
جنایاتی که در این چندروز در یمن انجام شده است، حتی فغان و فریاد نهادهای حقوق بشری غربی را نیز درآورده و آنان خواهان تحقیق و بررسی جنایات جنگی در یمن شده اند؛ اما جناب اشرف غنی گویا نمی بیند و نمی داند و بدون توجه به تبعات آن، از ائتلاف سعودی و جنایات آنان اعلام حمایت می دارد؛ ائتلافی که رژیم اسرائیل نیز، عضو آن است.
اگر جناب اشرف غنی مدیون سعودی ها در کسب قدرت است، هزینه آن نباید از جیب و از اعتبار مردم افغانستان برود.

اشتباهات دیپلماتیک حکومت
در قضیه حمله بر یمن، کشورها عملاً سه دسته اند:
کشورهای حامی سعودی، کشورهای مخالف جنگ و کشورهای بی طرف.
روسیه، چین، ایران، هند، عراق و... از کشورهای منطقه و بعضی دیگر از کشورهای دور و نزدیک از جمله ی مخالفین جنگ و حمله نظامی به یمن هستند و طبعاً این کشورها از این موقف حکومت افغانستان ناراض خواهند بود؛ مخصوصاً اینکه اشرف غنی پس از کسب قدرت و حکومت، سیاست خارجی افغانستان، را دگرگون کرده است. با پاکستان وارد تعامل شد و هندوستان را ناراحت کرد؛ حتی دعوت رسمی ناندرا مودی صدراعظم هندوستان را نادیده گرفت و پس از آن، با عملکردهای خود، خشم هندی ها را بعنوان یکی از دوستان مهم افغانستان برانگیخت. با پیوستن به عربستان سعودی، موجبات خشم ایران را فراهم آورد و نیز نگرانی روسیه را موجب شد. هندی ها کمک های خود را به افغانستان قطع کردند و حتی گفته می شود که قبل از سفر اشرف غنی به امریکا، وی از مقامات هندی تقاضای سفر به دهلی می نماید که آنان، سفر و پذیرش اشرف غنی به کشورشان را رد می کنند. اینها یعنی ایجاد فضای تازه ای مبنی بر بی اعتمادی کشورهای فوق الذکر به حکومت جدید افغانستان که یقیناً تبعات خاص خود را نیز خواهد داشت. ما نباید در جاده ای یکطرفه قدم بزنیم و اشتباهات حکومت کرزی را تکرار کنیم.

هیجان زدگی پس از سفر به امریکا
سفر اشرف غنی به امریکا و سخنرانی در کانگرس این کشور، بازتاب زیادی در رسانه ها داشت و البته با استقبال گرم مردم افغانستان هم مواجه شد. احتمالاً جناب رئیس جمهور هنوز خودرا در فضا و هوای کانگرس امریکا احساس می کنند، از این مسئله احساس قدرت می نمایند و بدون توجه به بسیار حساسیت ها، نظر خود را معطوف به جبهه گیری و اعلام حمایت از متحد امریکا می کنند و جنگ و کشتار در کشور یمن و مصیبت های وارده بر مردم و غیرنظامیان یمن را نادیده می انگارند.
اما جناب اشرف غنی یک نکته مهم را نباید از نظر بیندازند: کانگرسمن های امریکایی برای هرکسی چک چک نمی کنند و برای هرکسی بطور متواتر از جای خود برنمی خیزند مگر آنکه آن فرد، کاملاً در خدمت تأمین منافع امریکا باشد. چرا امریکایی ها برای قهرمان ملی افغانستان (که یک عمر برای دفاع از کشور مجاهدت کرد) یکبار از جای خود بلند نشدند؛ یکبار دست نزدند و حتی کمترین اعتنایی به او نکردند؟! ایشان نباید از یاد ببرد که کانگرسمن های امریکایی قبل از ایشان برای یک جنایتکار یهودی بنام بنیامین نتانیاهو، بارها بلند شدند و چک چک کردند!
ایشان باید توجه کنند که قدرت واقعی، مردم هستند که مظهر قدرت خداوند می باشند "یدالله مع الجماعه"
پس لازم است برای دیپلماسی خود، برای تصامیم کلان خود و برای اقتدار حکومت خود، نگاه معطوف به اراده مردم داشته باشند و افراد قربانی در جنگ ها را از هر طیف و مذهب و نژادی که باشند از یاد نبرند.

اعلامیه ای برای خوراک رسانه ای
متن صادره از جانب ارگ ریاست جمهوری، صرفاً یک اعلامیه است؛ در عمل، هیچ بازخورد اجرایی ندارد و نمی تواند داشته باشد. حکومتی که در آزادی ۳۱ مسافر هموطن خود از چنگال طالبان در خاک خود، عاجز است و برای آزادسازی آنان دست به دامان ریش سفیدان و خوانین و ملاهای محلّات می شود و برای دفاع از جان و امنیت شهروندان خود ناتوان است؛ بایسته است برای جنگ و جنایت سعودی ها و بحران خاورمیانه، مواضع منطقی تری اتخاذ نماید.
اعلامیه ای که از جانب جلالتمآب اشرف غنی با مشورت بزرگان! صادر شده، جز آنکه خوراک رسانه هایی مانند العربیه، الجزیره و ال های عربیِ دیگر شود و جز آنکه پوزخند سیاست دانها را موجب شود و جز آنکه خشم مخالفان جنگ و جبهه ی سعودی را فراهم آورد، نتیجه دیگری نخواهد داشت. این اعلامیه، می تواند اعلام بیعت اشرف غنی با حکام سعودی قلمداد شود و خوراکی برای رسانه های متبوع آنان باشد.
انتظار می رود در چنین مسائل مهمی، اعتبار مردم افغانستان و خواست آنان از طرف حکومت وحدت ملی درنظر گرفته شود.
البته نکته مهم دیگری که در این اعلامیه آمده است بند سوم این اعلامیه می باشد که جا داشت مقامات کشورمان روی همین اصل، تمرکز می نمودند و از جانبداری خودداری می ورزیدند:
"دولت ج. ا. افغانستان با درک تجارب تلخ و ناگوار از عواقب جنگ و نا امنی، طرفدار راه حل صلح آمیز این بحران بوده و از همۀ کشورهای اسلامی و رهبران شان می خواهد که با همکاری سازمان کنفرانس اسلامی و سازمان ملل متحد در این راستا تلاش نمایند."
برای حکومت افغانستان زیبنده بود تا بدون موضعگیری و اعلام حمایت از جنگی که در راستای رقابت های سیاسی منطقوی است و طبعاً موجب کشتار مردم می شود به آخرین بند اعلامیه، توجه بیشتری می کرد.
خاورمیانه سالهاست که محل نزاع عربستان، ایران، ترکیه، روسیه و امریکاست؛ خاورمیانه محل تنازع منافع قدرتمندان منطقوی است که گاهی زمینه های مذهبی دارد و گاهی زورآزمایی سیاسی و نظامی. بر ما زیبنده نیست که اسیر جنگ مذهبی و قدرتنمایی دیگران شویم.
حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور