۰

معارف؛ از ناامنی و فساد تا عصبیت و انحصارگرایی

پنجشنبه ۲۴ میزان ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۷
در افغانستان، اگر قرار باشد تغییری چشمگیر و بنیادی به وجود آید فقط از رهگذر توسعه معارف امکان پذیر است. حتی مبارزه درازمدت با تروریزم نیز نیازمند توجه به زیربناهای بهبود کیفی معارف است.
معارف؛ از ناامنی و فساد تا عصبیت و انحصارگرایی

اشرف غنی احمدزی؛ رییس دولت وحدت ملی، تغییرات کیفی و بلند بردن ظرفیت ها در بخش معارف را یک نیاز جدی در افغانستان دانسته، تاکید می‌کند که در نصاب تعلیمی نیز باید تغییرات اساسی وارد شود.
آقای احمدزی در مراسمی که روز چهارشنبه به مناسبت روز معلم در کابل برگزار شده بود، از تلاش‌های معلمین در خصوص تربیت نسل آینده کشور قدردانی کرده گفت که تقویت نظام معارف، رفاه و خوشبختی افغان ها را تامین خواهد کرد.
و گفت که در پنج سال آینده حکومت وحدت ملی، روی ارتقای کیفیت معارف و حل مشکلات معلمین تمرکز بیشتر خواهد کرد.
احمدزی، ایجاد لیلیه ها برای شاگردان را در مرکز و ولایات، بخشی از برنامه های حکومت وحدت ملی خواند و تعهد کرد که همه موانعی که فراراه معارف وجود دارد از میان برداشته خواهد شد.
آقای احمدزی، همچنین روی بلند بردن ظرفیت مسلکی معلمین و حل مشکلات آنان تاکید کرد.
آقای احمدزی گفت که شورای امنیت و ارگان های امنیتی موظف گردیده اند تا تمام املاک غصب شده معارف را در مدت چهار ماه آینده از نزد غاصبین به وزارت معارف برگردانند.
شاید این سخنان آقای احمدزی را نیز در وضعیت اسفبار کنونی معارف در کشور، بتوان در خوش بینانه ترین حالت، یک نقطه روشن امید به حساب آورد؛ اما در این میان، نمی توان از یاد برد که آقای احمدزی به همه چیز اشاره کرد به جز مشکلات اساسی و بزرگی که چون خوره به جان بی‌ جان معارف افغانستان افتاده و سال هاست پیکره این نهاد زیربنایی و حیاتی را زار و ضعیف ساخته است.
معارف افغانستان شاید نیاز به شعارهای دهان پرکن و بلندبالا داشته باشد؛ اما با شعار نمی توان همه چیز را یکشبه تغییر داد. به نظر می رسد آقای احمدزی هنوز در فضای لبنان و امریکا سیر و تنفس می کند.
او هنوز متوجه نیست که مشکل اصلی دانش آموزان افغانستان، نداشتن لیلیه نیست؛ بلکه بسیاری از آنها اکنون به ساختمان مکتب، کتاب های استندرد و معیاری درسی، مواد آموزشی، معلمان باسواد و تحصیلکرده و معارفی ناظر، پاسخگو، مسئول و متعهد نیاز دارند.
معلمان افغانستان نیز پیش از آنکه به زمین نیاز داشته باشند به سواد و ارتقای آگاهی نیاز دارند.
ناامنی یکی از اصلی ترین مشکلاتی است که دامن معارف کشور را گرفته و همه روزه به گونه هایی از آن قربانی می گیرد؛ بنابراین، یکی از اصلی ترین رسالت های دولت جدید این است که مکاتب تعطیل شده در مناطق ناامن کشور را پس از استقرار امنیت در آن مناطق دوباره فعال کند.
در افغانستان، اگر قرار باشد تغییری چشمگیر و بنیادی به وجود آید فقط از رهگذر توسعه معارف امکان پذیر است. حتی مبارزه درازمدت با تروریزم نیز نیازمند توجه به زیربناهای بهبود کیفی معارف است.
توجه به امور شکلی و نمادین مانند زمین برای معلمان، لیلیه برای دانش آموزان و... کمکی به دستیابی به این هدف نمی کند.
فساد شایع در سیستم معارف باید از میان برداشته شود. دستگاه های مسئول این عرصه در سراسر کشور، باید کارآمد، به روز و پاسخگو شوند. آنها باید به وظایف بنیادین خود برای ایجاد تغییر در کشور، عمل کنند.
عصبیت، قوم گرایی و انحصارطلبی قومی باید از نظام معارف در کشور، برچیده شود و امکانات حوزه معارف به صورت متوازن به سراسر کشور، توزیع شود. مناطقی که از ناامنی، خشونت، ترور و تفنگ رنج نمی برند مورد عنایت بیشتری قرار گیرند؛ تا دست کم با استفاده از فرصت و موهبت امنیت در مناطق یادشده طی سال های آینده بتوان شاهد شکل گیری یک نسل نخبه، تحصیلکرده، روشنفکر و باسواد باشیم.
به عنوان نمونه بامیان، دایکندی، ولایت های شمالی و برخی از مناطق کابل پایتخت، عملا از عدم توسعه متوازن معارف رنج می برند و این قابل قبول نیست. سیستم حزبی و قومی حاکم بر معارف باید شکسته شود و شایسته سالاری، سواد، تحصیل، تعهد ملی و برنامه محوری باید در اولویت معارف کشور قرار گیرد.
اینها مشکلات اصلی عرصه معارف است و اگر آقای احمدزی و دولت او در پی اصلاح این سیستم حیاتی، آینده ساز و زیربنایی است باید عزم خود را جزم کند و به جنگ این چالش ها برود؛ چالش هایی که در تار و پود معارف ما ریشه دوانده و در آن لانه کرده است.
نرگس اعتماد- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین