زن در عربستان سعودی برخلاف توصیف رسانه های غربی، حتی جنس دوم هم نیستند؛ زیرا در این صورت، آنها دست کم از حق نه چندان بزرگ رانندگی برخوردار بودند؛ حقی که در قیاس با حقوقی که مردان عرب از آن بهره مند اند، هیچ به حساب می آید.

دو تن از دختران پادشاه عربستان سعودی ادعا کرده اند که با دو خواهر دیگرشان از ۱۳ سال به این سو در قصر سلطنتی زندانی هستند.
شاهدخت سحر ۴۲ ساله و جواهر ۳۸ ساله به روزنامه ساندی تایمز چاپ بریتانیا گفته اند که آنها در یک بخش از قصر سلطنتی که از سوی نیروهای امنیتی محافظت می شود، نگهداری می گردند.
سحر و جواهر می گویند که با دو خواهر دیگرشان مها و حاله در یک ویلای جداگانه قصر سلطنتی به عنوان زندانی به سر می برند .
العنود الفایز مادر سحر و جواهر که از ملک عبدالله طلاق گرفته از کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان خواسته که در رهایی دخترانش مداخله کند.
سحر و جواهر گفته اند که با خارج تماس برقرار نمی توانند، برای مصارف شان چیزی پرداخت نمی شود و کارهای خانه را خود انجام می دهند .
ملک عبدالله در ۴۰ سالگی با مادر سحر و جواهر که ۱۵ ساله بود، ازدواج کرد و بعد از گذشت حدود یک دهه او را طلاق داد.
پادشاه عربستان سعودی چندین بار ازدواج کرده و دارای ۳۸ فرزند است .
این نامه از دید بسیاری از ناظران مسایل حقوق بشری و فعالان حقوق زن، بیان نامه سرنوشت سیاه زنان کشوری است که در سکوب غیر قابل توجیه جامعه حقوق بشری غربی، یکی از بدترین کشورها برای زنان است.
از دید نظام سلطه رژیم سعودی، زنان حقیقت ممنوعی هستند که تنها مصرف آنها برآوردن کام شاهزاده های مست و پول پرست عرب است و جز این از هیچ شأن و جایگاه انسانی برخوردار نیستند.
همه جهان می دانند که زنان سعودی یکی از بزرگترین اهداف انقلابی شان در جامعه بسته و استبدادی آل سعود را مبارزه مدنی برای به دست آوردن حق رانندگی می دانند و این همه چیز را در مورد حقوق و آزادی های آنها به خوبی توضیح می دهد.
مشخص نیست که نظام سلطه آل سعود چه دلیلی برای ممنوعیت رانندگی زنان دارند؛ ولی در هر صورت تاکنون با آن مخالفت کرده اند و تغییری تا این مایه کوچک و اندک در حوزه حقوق زنان را نیز برنتافته اند.
زن در عربستان سعودی برخلاف توصیف رسانه های غربی، حتی جنس دوم هم نیستند؛ زیرا در این صورت، آنها دست کم از حق نه چندان بزرگ رانندگی برخوردار بودند؛ حقی که در قیاس با حقوقی که مردان عرب از آن بهره مند اند، هیچ به حساب می آید.
سعودی ها زنان را اشیای قابل تملک و فاقد اراده، اختیار و تصمیمی می انگارند که کارکردی جز تابع تام و تمام مردان خانواده ندارند.
همچنین براساس برداشت و بینش مسلط بر خاندان های شاهی قرون وسطایی تمام زنان جامعه، همزمان ملک مطلق سلطان هم محسوب می شوند!
اما عربستان سعودی چگونه با وجود این وضعیت اختناق آلود و فضای خفه کننده استبداد سلطنتی، از دید سازمان ها و کشورهای مدافع حقوق بشر، به دور مانده است؟
پاسخ این سوال، تلخ ترین طنز زمان ماست؛ عربستان متحد نزدیک و استراتژیک امریکاست و تا زمانی که منافع ایالات متحده از ناحیه نقض گسترده و سیستماتیک با خطر حقوق بشر مواجه نشده، نه تنها عربستان سعودی؛ بلکه حتی عراق به رهبری صدام نیز می توانست کشور خوبی برای شهروندانش باشد.
اکنون باید روشن شده باشد که حقوق زنان در منظومه سیاست های جهانی ایالات متحده، دست ابزار نیرومندی برای تحقق آرمان ها و منافع آن کشور است و تا زمانی که این منافع، از مجاری دیگر تامین می شود، حقوق زن و حقوق بشر به خودی خود نمی تواند موضوعیت و اهمیت داشته باشد.
با این وجود، نامه دو شاهدخت سعودی به روزنامه ساندی تایمز انگلیس، شاید رخنه ای کوچک در حرمسرای رازآلود سلطان سعودی و خادم الحرمین باشد؛ رخنه ای که اگر به کمک بایکوت رسانه ای و سکوت سازمان یافته سازمان های به اصطلاح حقوق بشری تحت سلطه و مدیریت امریکا، مسکوت گذارده نشود می تواند زمینه ساز یک انقلاب تاریخی و بی مانند در شبه جزیره شود و موجی از اصلاحات گسترده و فراگیر را به همراه آورد.
نرگس اعتماد- خبرگزاری جمهور