آتش بس؛ اسرائیل پیروز شد؟

پس از 470 روز جنگ و کشتار شدید، از صبح امروز اسرائیل به آتش بس تن داد و خروج نیروهایش را از غزه آغاز کرد. این آتش بس در سه مرحله و هر مرحله 42 روز را در بر می گیرد و به تبادل زندانیان، خروج کامل اشغالگران، آتش بس دائمی، تبادل اجساد و نهایتاً به بازسازی غزه ختم می شود.
 
با پایان جنگ، این سئوال مطرح می شود که اسرائیل چه به دست آورد و چه از دست داد؟
اسرائیل غزه و رفح را با خاک یکسان کرد. بیشتر از 50 هزار نفر را کشت و و قریب به 112 هزار زخمی از مردم غزه گرفت. صدها نفر از مردم لبنان را نیز شهید و زخمی کرد.
در کنار مردم عادی و غیرنظامی، اسرائیل تعدادی از رهبران و فرماندهان بزرگ مقاومت را نیز ترور کرد. سیدحسن نصرالله، اسماعیل هنیه، یحیی السنوار، صالح العاروری، شیخ هاشم صفی الدین و... از آنجمله بودند. این مورد برای اسرائیل دستاورد بزرگی محسوب می شود.
اسرائیل همچنین قدرت تسلیحاتی حماس را بسیار تضعیف کرد و قدرت راکتی این گروه را تقریبا از بین برد. فرماندهان طراز اول حزب الله را نیز از بین برد و لیست ترورهای خود را تکمیل نمود. یعنی بخشی از اهداف نظامی خود را محقَق کرد.

اما اهداف اصلی و اساسی اسرائیل آنچنانکه خود صهیونیست ها اعلام می کردند شامل نابودی حماس، آزادی اسیران، تغییر حاکمیت در غزه و بعضا الحاق باریکه غزه و حتی کرانه باختری به اسرائیل بود که هیچکدام تحقق نیافتند.

آنچه برای اسرائیل، شکست محسوب می شود، کشتار دهها هزار بیگناه شامل هزاران زن و کودک؛ تخریب گسترده منازل مسکونی، بمباران بیمارستان ها، کشتار خبرنگاران، امدادرسان ها، پزشکان و ...؛ تحریم و محاصره اقتصادی مردم غزه که موجب تلف شدن کودکان و سالخوردگان از اثر سرما و گرسنگی و بی دارویی شد، ترسیم چهره آخرالزمانی از مخروبه هایی که از یک شهر به دنیا مخابره شد، استفاده وحشیانه از قدرتمندترین بمبها و بمباران آبادی ها و خانه ها، خلق انفجار مهیب و آتش و دود بزرگ در مقابل دوربین ها و انظار عمومی، همه و همه اسرائیل را بعنوان یک رژیم بی رحم و خون آشام به دنیا معرفی کرد.

برای مردم دنیا مهم نبود و نیست که اسرائیل به دنبال چیست! بلکه افکار و انظار عمومی آنچه از اسرائیل می دید، مهم بود و هست. و مردم دنیا 470 روز و هر روز دیدند که اسرائیل چگونه با سوء استفاده از قدرت بمب و قدرت کشتار جمعی، بر سر مردم قدرتمندترین بمبهای امریکایی و آلمانی را فرو می ریخت و چگونه خانه ها و بیمارستان ها و مدارس و اردوگاهها و پناهنده ها را بمباران می کرد و می کشت و هیچ اهمیتی به انسان های غزه و نگاههای مردم دنیا نمی داد.

حقیقتاً از دید ما بزرگترین شکست برای اسرائیل در همین نقطه است. روایتگری مزورانه از مظلومیت یهود، بعد از جنایت های اسرائیل حالا تبدیل به شناخت ملت ها از ماهیت صهیونیسم و اسرائیل شده است. حالا کل مردم دنیا دیده اند و شناخته اند که اسرائیل یعنی یک رژیم بی رحم و جنایتکار و قاتل و تروریست که به هیچ اصلی از اصول انسانیت و حقوق بشر و اخلاق پایبند نیست و خود را بالاتر از تمام توده ها می داند و مردم دانستند که این رژیمِ تزویرگرِ مظلوم نما تا چه اندازه ظالم و در عین زمان، فریبکار است و تا چه حد زورگو است که حتی سازمان ملل را اهانت می کند و قضات دادگاه لاهه را تهدید می کند.  

بزرگترین شکست اسرائیل را ما در خیابانهای لندن و پاریس و کانادا و دانشگاههای امریکا و تمام اروپا و کشورهای عربی شاهد بودیم که دهها میلیون انسانِ مسلمان و غیرمسلمان، متواتر به خیابانها آمدند و تنفرشان از اسرائیل را نشان دادند.

حالا اسرائیل چگونه می تواند چهره درنده و هیولایی خود را ترمیم کند؟ سران اسرائیل چگونه می توانند براحتی به کشوری سفر کنند؟ حالا که از نتایج جنگ افروزی اسرائیل، ویرانه ای در غزه و دهها هزار معلول در فلسطین باقی مانده است؛ نتانیاهو و اسرائیل به چه رسیده اند؟
هزاران جنگجوی خود را از دست داده اند. دهها هزار یهودی از اسرائیل مهاجرت کردند. در یک جنگ فراگیر، صدها موشک به بنادر و مراکز این کشور اصابت کرد. دهها میلیارد دالر هزینه کردند. بندر ایلات، فلج شد. تلاویو و حیفا همه روز موشک خوردند. میلیونها اسرائیلی همه روز و همه شب به پناهگاههای زیرزمین می گریختند و در مسیر فرار، یکدیگر را لگدمال می کردند. اقتصادش آسیب دید. هیمنه اش توسط موشک های ایران فرو ریخت. یمنی ها تحقیرش کردند. در خود اسرائیل نیز هزاران یهودی علیه حکومت نتانیاهو متواتر تظاهرات کردند. کابینه اسرائیل سراسر جگرخونی بود. به جرم جنایت علیه بشریت در دادگاه لاهه محکوم شدند و این لقب جنایت و جنایتکار و جنایت جنگی و کشتارگری با نام نتانیاهو و اسرائیل، گره خورد و ثبت و ضبط شد.

حالا که آتش بس شده، نتانیاهو و گالانت مانده اند با 124 کشور عضو دیوان دادگستری لاهه که به محض ورود شان به این کشورها بازداشت و تحویل دادگاه لاهه می شوند.
این سرانجام جنایتکاران است. اسرائیل با این حجم بی سابقه از جنایت، حالا باید برای آزادکردن اسیران شان، به حماس باج بدهند. حماس چی شد؟ قوی تر و با انگیزه تر از گذشته در غزه مستقر می شود؛ به کسی باج نمی دهد، هزاران فلسطینی را از زندان اسرائیل آزاد می کند. هر عضوی که از دست داده را شهید می داند و هر زن و کودکی که در غزه از دست داده، حمایت بیشتر مردم را به دست آورده و نیروهای جدیدی در کنارش اضافه شده اند. و نهایتا یک قدم هم در مقابل اسرائیل کوتاه نیامدند.
 
سیدجواد حجت- خبرگزاری جمهور