شهادت سید جریان مقاومت می تواند خون تازه ای از انتقام، از انگیزه، از مبارزه را در رگهای مردان عرب جاری بسازد.

در پی حملات سنگین و تروریستی رژیم منفور اسرائیل به بیروت؛ سرانجام بعد از ساعتها گمانه زنی و بیم و امید؛ جنبش حزب الله با صدور بیانیه ای اعلام کرد که سیدحسن نصرالله رهبر مقتدر و مجاهد حزب الله به شهادت رسیده است.

شهادت سیدحسن نصرالله بدون اغراق، بزرگترین ضربه ای است که جریان مقاومت اسلامی ضد اسرائیلی می توانست دریافت کند. "سید" یک تنه بعنوان یک کوه بزرگ و نیروی معنوی و فرمانده فهیم و شجاع، بازوی توانمند تمامی نیروهای مقاومت ضد صهیونیسم در جهان اسلام بود که توانست روحیه مقاومت ضد صهیونیسم و ضد استکبار جهانی را زنده نگه دارد و تقویت کند. او علمدار جهاد و مقاومت اسلامی در خاورمیانه بود. دومین رهبر بعد از آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد که همه جهان به سخنانش اهمیت می دادند و کلماتش را تعیین کننده می دانستند.

او شیعه علی ابن ابیطالب بود که قدس و فلسطین را ترک نکرد و تنها نگذاشت. تنها رهبر مسلمان عرب زبان در میان تمامی عرب های بی عار و بی ننگ بود که از مظلومان فلسطین و غزه حمایت کرد، وارد نبرد با دشمن شد و جانش را برای سرزمین، برای اعتقاد، برای دین و ایمان و برای هم­کیشان سنّی مذهب خود و فراتر از همه جانش را تقدیم معبود و پروردگار خود نمود اما حتی یک گام عقب ننشست و از آرمانها ارزشمندش کوتاه نیامد و هرگز چشمانش را بر روی جنایات اسرائیل و مظلومیت فلسطین و غزه و... نبست.
نامش جاودان باد و راهش مستدام و پر استقامت باد!

اما سرنوشت حزب الله؛ جنبش تحت رهبری وی در فقدان نصرالله چه خواهد شد؟ همان شعر فردوسی در پایان حماسه سرایی اش به ذهنم رسید که گفته بود: بسی رنج بردم در این سال سی... عجم زنده کردم بدین پارسی....   سیدحسن نصرالله بیش از سی سال (32 سال) رهبری حزب الله را برعهده داشت. بیش از پنجاه سال عمرش را علیه صهیونیسم اشغالگر مبارزه کرد و بیش از چهار بار از حملات تروریستی جان سالم به در برد. همانطور که شاهنامه در مسیر تاریخ بعنوان تاج ادبیات حماسی یک سرزمین، ماندگار شد؛ نصرالله و جریان حزب الله ماندگار خواهند بود. چون آنها همگی حماسه اند.

سیدحسن بارها و بارها از الگوپذیری اش از قیام جدش امام حسین(ع) می گفت. حزب الله را الگویی از یاران اباعبدالله می دانست. عاشورا و اصحاب امام(ع) در تاریخ، جریان یافتند و خلق بیداری کردند؛ حزب الله نیز در تاریخ مقاومت ضد یزیدی و صهیونی جریان خواهد یافت و ماندگار خواهند ماند.

حزب الله از باد و باران گزندی نخواهد دید. حزب الله اکنون تبدیل به یک نیروی بزرگ و مردمی و اعتقادی و مبارز 200 هزار نفری شده است که هرکدام شان اراده قاطع در مقاومت و در انتقام دارند.

آنها خود را وارث حسین و سرباز امام مهدی می دانند. شجاعت نیروهای حزب الله مثال زدنی است. توانایی این نیروها کم نظیر است. هرچند رهبر بی بدیل خود را از دست داده اند اما آنها خود را متکی به یک فرد نمی دانند و از اعتقاد خود و از حس قدرتمند انتقام رهبر خود عقب نمی نشینند.

حزب الله یک نیروی مبارز است که نخبگان زیادی دارد. فرماندهان بزرگی دارد. هر فرمانده شهید، جایگزین خودش را دارد. فقط کافیست که از غبار حملات امروز و از شوک شهادت رهبرشان خارج شوند و نام دبیرکل تازه را بشنوند تا با انگیزه و قدرت بیشتر در کمین اشغالگران بنشینند. 

تداوم حملات موشکی حزب الله حتی در شب شهادت سیدحسن نصرالله نشان می دهد که این جنبش، ایستا و توقف پذیر و نابود شدنی نیست. این گروه حتی در شوک شهادت رهبر خود، شب گذشته شهرک های اسرائیلی را به آتش کشید و امروز هم زد و امشب و فردا و فرداهای دگر نیز خواهد زد.

احتمال می رود که حزب الله قاعده جنگ را تغییر دهد و همانطور که سید شهدای مقاومت می گفت: بی قاعده موشک بزنند و انتقام سختی از نسل اشغالگر بگیرند.  

شهادت سید شهدای جریان مقاومت می تواند خون تازه ای از انتقام، از انگیزه، از مبارزه را در رگهای مردان عرب جاری بسازد. خون این بزرگمرد شیعه علی ابن ابی طالب(ع) می تواند افکار قاطبه بزرگ اهل سنت را بیدار کند و آنان را به فکر اندازد که شیعه؛ همخون ما و هم سرنوشت ما و همکیش ما و همسنگر ماست و جریان تکفیر یک جریان منحرف و مزدور هستند.

سید حسن نصرالله در تاریخ حماسی اعراب و مسلمین ماندگارتر از تمامی سرداران اسلامی خواهد ماند و خواهد درخشید؛ فراتر از صلاح الدین ها و جنبش های آزادیبخش ملی-اسلامی. او قهرمان بی بدیل جهان اسلام است و نام او بزرگتر از تمام حکام بی ننگ عرب در قلب مردم خواهد درخشید.
 
سیدجواد حجت- خبرگزاری جمهور