این اولین بار نیست که عبدالله به طور زننده و تحقیرآمیزی سعی می کند دقیقا پا جای پای دیپلمات های امریکایی بگذارد و برای این منظور، حتی گاه فراموش می کند که او نیز عضو دولتی است که موضع رسمی آن در یک مورد خاص با امریکا تعارض دارد.

در خبرنامه شورای عالی مصالحه که رهبری آن را عبدالله عبدالله به دست دارد، آمده است:" افزایش خشونت‌ها و کشتار غیر نظامیان قابل قبول و توجیه نیست."
 این در حالی است که دو روز پیش مقام‌های دولتی در ولایت هرات از کشته و زخمی شدن ده‌ها نفر از اعضای طالبان در نتیجه حمله هوایی به یک گردهمایی آن گروه خبر داده‌اند.
 
دفتر والی هرات می‌گوید که افراد جمع شده در آن گردهمایی برای انجام حملات در شهر هرات برنامه‌ریزی می‌کردند.
 
اندکی پیش از عبدالله، زلمی خلیلزاد؛ فرستاده ویژه امریکا برای صلح افغانستان هم در رشته توئیت هایی حمله هوایی در هرات را محکوم کرد و نوشت: "گورهای بیشتر باعث پیشرفت مذاکرات صلح نمی‌شود".
 
شورای عالی مصالحه هم مانند خلیلزاد خواستار تحقیق در مورد این حادثه شده و نوشته است: "ما از طرف‌های جنگ می‌خواهیم که به جان و مال غیر نظامیان احترام گذاشته و از خون‌ریزی و کشتار بیشتر جلوگیری کنند. طرف‌ها باید بدانند که افزایش خشونت و کشتار هیچ کمکی به جایگاه و وجهه ‌شان در میز مذاکرات نخواهد کرد".
 
واکنش آقای عبدالله در فاصله ای کوتاه از توییت های معنادار خلیلزاد منتشر شد؛ واکنشی که یک کاپی‌برداری ناشیانه و تقلید کودکانه از موضع گیری هدفمند مذاکره کننده ارشد امریکا مبنی بر تقویت موضع طالبان بود.
 
این اولین بار نیست که عبدالله به طور زننده و تحقیرآمیزی سعی می کند دقیقا پا جای پای دیپلمات های امریکایی بگذارد و برای این منظور، حتی گاه فراموش می کند که او نیز عضو دولتی است که موضع رسمی آن در یک مورد خاص با امریکا تعارض دارد.
 
در باره حمله هرات هم موضع رسمی دولت افغانستان این است که اجتماع بزرگ سرکردگان طالبان، آماج بمباران هوایی قرار گرفته و در آن، افزون بر ده ها ملیشه مسلح آن گروه، چندین فرمانده ارشد طالبان هم کشته شده اند.
 
از سوی دیگر، آقای عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه است؛ شورایی که با فرمان اشرف غنی؛ رییس جمهوری ایجاد شده و در قبال عملکردها و موضع گیری هایش به نهاد عالی ریاست جمهوری، پاسخگو است نه سفارت امریکا یا نمایندگی آن کشور در زمینه صلح افغانستان.
 
فرمان انتصاب عبدالله به ریاست شورای عالی مصالحه را نیز اشرف غنی امضا کرده است نه خلیلزاد.
 
حتی اگر تصور کنیم که موضع گیری آقای عبدالله، ناشی از دغدغه های حقوق بشری او در قبال تلفات غیر نظامیان و افزایش بی رویه خشونت و تأثیر ویرانگر بر چشم انداز صلح است، برای احراز آن لازم است تا به پیشینه سوگیری های سیاسی او در برابر تحولات مربوط به صلح و جنگ و کشتار غیر نظامیان به دست طالبان نیز توجه شود. طالبان پس از امضای توافقنامه صلح با امریکا مکررا این توافق را نقض کرده اند. آنها به صورت بی رویه ای کشتار غیر نظامیان را افزایش داده اند. افزون بر این، آمار کشتار نیروهای دولتی به دست طالبان نیز طی ماه های اخیر به نحو هولناکی افزایش یافته؛ به گونه ای که گفته می شود در یک هفته حتی رکورد ۱۹ سال گذشته را نیز جا به جا کرده است. در بسیاری از این موارد، عبدالله یا سکوت کرده و یا به یک محکومیت ساده و بی مصرف، اکتفا کرده است. او هیچگاه خواستار «تحقیق» درباره این فجایع نشده تا در نتیجه آن، مسئولان احتمالی آن شناسایی و مجازات شوند.
 
این تعارض رویکرد، تنها یک دلیل ساده دارد و آن اینکه خلیلزاد و امریکا چنین انتظاری از رییس شورای مصالحه نداشته اند.
 
آقای عبدالله حتی در قبال اظهارات توهین آمیز دونالد ترامپ درباره قتل ۱۰ میلیون نفر از مردم افغانستان هم بی شرمانه سکوت کرد و بعدها وقتی از او در این باره سؤال شد، با وقاحت زننده ای گفت که چون موضع گیری اش بی فایده بوده، ترجیح داده با سکوت از کنار آن بگذرد!
 
اینهمه در حالی است که سال ها خوشامدگویی متملقانه به دیپلمات های امریکایی هیچ سودی برای آقای عبدالله نداشت. او در مراسم تحلیف بحث برانگیزش از سوی نخستین کسانی که تنها گذاشته و تحقیر شد، خلیلزاد، سفیر امریکا و فرماندهی نیروهای خارجی در افغانستان بود. انتظار می رفت او به عنوان یک سیاستمرد کارآزموده، به اندازه کافی از سیاست اشتباه خود، درس گرفته باشد و اکنون که رییس شورای مصالحه شده، دیگر اشتباهات پرشمار پیشین اش را ادامه ندهد؛ اما در این مورد اخیر، او در کمال شگفتی بار دیگر در مقام سخنگوی خلیلزاد ظاهر شد و از سیاست رسمی دولت و منافع ملی افغانستان، فاصله گرفت تا خلیلزاد در موضع گیری وقیح‌اش در حمایت از طالبان، تنها نماند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور