دیوید هیل، معاون سیاسی وزارت خارجه آمریکا، در یک تماس تلفنی با محمداشرف غنی، رئیس جمهوری کشور خاطر نشان کرده که از آقای محب دیگر "در واشنگتن استقبال نمی‌شود و مقام‌های نظامی و غیرنظامی آمریکا با او کار نخواهند کرد".

حمدالله محب، مشاور شورای امنیت ملی رئیس جمهورغنی،  اخیراً با اشتراکش در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد که در مورد افغانستان برگزار شده بود، به عنوان نماینده سیاسی و دیپلماتیک کشور، چنان یک شمشیری زد که هم خود و هم حکومت را، همانند گرد و باد به هوا معلق ساخت. البته در عصر امروزی چنین شمشیرزدن را می‌توان انتحار سیاسی عنوان کرد.  

هرچند آقای محب بدنبال سخنان ناسنجیده‌اش که علیه زلمی خلیل‌زاد ایراد کرد، در وزارت خارجه امریکا احضار شده و اخطاریه گرفت و در افغانستان هم مورد اعتراضات زیادی قرار گرفت، تا حدی که او با نشر یک بیانیه از طریق حساب تویترش، اظهار ندامت کرد، اما انگار امریکا به این حد هم راضی نیست و می‌خواهد حمدالله محب را به کلی از چوکات همکاری‌های دو کشور حذف کند.  

خبرگزاری رویترز گزارش داده که یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا به اشرف غنی گفته که مقام‌های نظامی و غیرنظامی آمریکا دیگر با حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان کار نخواهند کرد. این تحریم‌های امریکا در پی آن سخنان آقای محب علیه او وضع می‌شود که او در سفرش به آمریکا، علیه زلمی خلیل‌‌زاد، نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان ایراد کرد. خبرگزاری رویترز به نقل از مقام‌های آمریکایی گزارش داده که قطع ارتباط آمریکا با محب به طور قطع تنش‌ها میان کابل و واشنگتن (دو متحد استراتیژیک) را افزایش می‌دهد.

به گزارش این خبرگزاری دیوید هیل، معاون سیاسی وزارت خارجه آمریکا، در یک تماس تلفنی با محمداشرف غنی، رئیس جمهوری کشور خاطر نشان کرده که از آقای محب دیگر "در واشنگتن استقبال نمی‌شود و مقام‌های نظامی و غیرنظامی آمریکا با او کار نخواهند کرد".

حمدالله محب در سفر اخیرش به آمریکا گفته بود که زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا برای صلح افغانستان دست کم دوبار می‌خواسته خود را برای ریاست‌ جمهوری افغانستان نامزد کند، او گفته بود: "ما فکر می‌کنیم یا آقای سفیر نمی‌داند چه می‌کند، یا اینکه چیز دیگری در سر دارد".

حکومت غنی اما در مورد ادامه کار آقای محب در چارچوب دولت، تاکنون تصمیمی نگرفته است. چنان به نظر می‌رسد که حکومت غنی کدام فرد مناسبی راهم در کنار خود ندارد که با اطمینان بتواند چنین پست مهمی را به او واگذار کند، ورنه ادامه کار آقای محب در چوکات حکومت بیشتر از این واقعاً به منافع ملی کشور صدمه می‌زند. اگر غنی اندکی به ادامه کار محب اصرار داشته باشد، در واقعیت او تیشه به ریشه خود می‌زند.

بدتر از همه اینکه حکومت بی‌تدبیر کنونی به جای اینکه در صدد حل این مشکل از مجراهای دیپلماتیک و سیاسی باشد، سعی در موضع‌گیری و لج‌بازی در این رابطه دارد. چنانچه دیده می‌شود شماری از افراد از سوی حکومت به کرایه گرفته شده‌اند تا از محب یک قهرمان مصنوعی بسازند و در شبکه‌های اجتماعی برای شان سرگرمی درست کنند.

آقای محب بی‌دریغ و بدون ارائه هیچ‌گونه شواهد و اسناد، به زلمی خلیل‌زاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان، در داخل کشور خودش تاخته و گفته " زلمی خلیل‌زاد در پی ‌ایجاد حکومت مؤقت است که خود در رأس آن قرار گیرد". مسلم است که چنین اظهاراتی نمی‌تواند بیان‌کننده موضع حکومت افغانستان باشد، بلکه نظر شخصی وی را نشان می‌دهد. چنانچه دیده شد داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه حکومت وحدت ملی این اظهارات آقای محب را مبین موضع واقعی حکومت افغانستان ندانسته و آن را رد کرد.

تنها دلیلی را که محب برای این ادعایش مطرح کرده بود این بود که زلمی خلیل‌زاد در مورد مذاکرات آمریکا با گروه طالبان، با حکومت افغانستان مشورت نمی‌کند و معلومات کمی به حکومت ارائه می‌شود. اما برای ثابت کردن اتهام بزرگی که وی به خلیل‌زاد زده بود این دلیل برای وزارت خارجه امریکا کافی نبود. زیرا محب داشت از چیزی انتقاد می‌کرد که رئیس جمهورغنی قبل از وی آن را تایید کرده بود. آقای غنی پیشتر گفته بود که حکومت افغانستان در جریان گفتگوهای صلح قرار دارد و هر پیشرفتی که در روند صلح بدست آید زمینه گفتگوهای بین‌الافغانی را فراهم می‌کند.

از سوی دیگر با وجودی که زلمی خلیل‌زاد در پنج دور نشستی که با گروه طالبان داشته همواره تأکید به سهیم شدن حکومت در گفتگوهای صلح کرده، اما طالبان تاکنون حاضر نشده‌اند که مستقیماً با حکومت غنی مذاکره کنند و این موضوع موجب ناراحتی کابل از مذاکرات مستقیم واشنگتن با این گروه شده است.

هرچند گفتگوهای امریکایی‌ها با طالبان پشت درهای بسته تاحدودی مایه نگرانی مردم افغانستان شده است، اما وقتی در افغانستان حکومتی  برقرار است و این حکومت حمایت‌های سیاسی و نظامی جامعه جهانی را با خود دارد، پس چه نیازی احساس می‌شد که مشاور شورای امنیت ملی رئیس جمهورغنی علیه نماینده ویژه وزارت امور خارجه امریکا دست به چنین عقده‌گشایی و اتهام‌زنی بزند؟ مگر دروازه‌های دپلوماستی و گفتگوهای سیاسی بسته بود که آقای محب دست به چنین انتحار سیاسی زد و روابط دوستانه کشور را با بزرگترین حامی و همکار استراتیژیکش به مشکل مواجه ساخت؟

حال با توجه به دسته گلی که آقای محب به آب داده است، بدون شک او نه تنها خودش را انتحار سیاسی کرده است؛ بلکه می‌توان گفت که او حکومت غنی را نیز انتحار سیاسی کرده است. خلاصه کلام اصطلاح انتحار سیاسی را که حمدالله محب چندی پیش در مورد محمد حنیف اتمر مشاور پیشین شورای امنیت ملی رئیس جمهورغنی بکار برده بود، به معنای واقعی آن نتوانسته بود بکار ببرد، حال که او هم خود و هم حکومت را از لحاظ سیاسی به هوا بلند کرده است، می‌توان گفت که به معنای واقعی کلمه او خودش انتحار سیاسی کرده است.

حسن سباوون- خبرگزاری جمهور