گروه طالبان اعلام کرد که به مناسبت عید فطر سه روز آتش‌بس می‌کند. ارگ ریاست جمهوری از این تصمیم طالبان استقبال کرده و افزوده است که این گروه به خواست علما و مردم افغانستان پاسخ مثبت دهد و روی قطع جنگ در افغانستان بیشتر تمرکز کند.
طالبان گفته است نیروهای خارجی مشمول حال این آتش‌بس نمی‌شوند و آنها باید آماده دفاع از خود در برابر حملات این گروه باشند.
در اعلامیه طالبان آمده که این گروه به تمام اعضایش هدایت داده تا روز اول، دوم و سوم عید فطر برای اولین بار عملیات تهاجمی خود را علیه "دشمن داخلی" متوقف کنند و اگر نیروهای آنان هدف حمله تهاجمی قرار گرفت از خود دفاع کنند.
اقدام طالبان پس از آن صورت می‌گیرد که دولت افغانستان اعلام کرد به حمایت از فتوای عالمان دین این کشور و با قبول پیشنهاد آنها برای آتش بس، از ۲۷ رمضان تا روز پنجم عید فطر در جنگ علیه طالبان آتش‌بس اعلام می‌کند.
با این حال و علیرغم ابراز خوشبینی مفرط از تریبون های دولتی نسبت به تمدید و استمرار این روند و در نهایت، آغاز یک روند دایمی و پایدار صلح در کشور، هیچ نشانه امیدبخشی در این خصوص وجود ندارد.
به عنوان نمونه، طی ۲۴ ساعت گذشته (تا زمان نوشتن این متن) طالبان تروریست در هرات، جان ۱۷ نیروی ارتش را گرفتند. همزمان، همرزمان تروریست آنها در بادغیس، دست کم ۹ پولیس مرزی را شهید کردند. از قندوز نیز خبر رسید که حد اقل، ۱۹ پولیس محلی به وسیله تروریست های طالبان، کشته شده اند.
این آمار برای دولتی که به مرگ های گروهی نیروهایش عادت کرده است، شاید امری عادی باشد و برای استحکام و بقای آتش بس با تروریست های طالبان، هزینه ای اندک به شمار برود؛ اما واقعیت این است که در جنگی که اینگونه خونین و خشونت بار، ادامه دارد، نمی توان در زمینه آن، طرح صلح و آشتی ریخت؛ بدون آنکه نسبت به عواقب ویرانگر آن، کمترین مسؤولیتی احساس نکرد.
به تعبیر یکی از ناظران، طالبان در همین روزهای اندک باقیمانده تا آغاز «آتش بس» رسمی آن گروه در ایام عید، به اندازه همه روزهایی که دست از خشونت می کشند، خواهند کشت و خون خواهند ریخت؛ بنابراین، اشرف غنی و دولت به رهبری او، بر پایه کدام دریافت نبوغ آمیز و خارق العاده به این جمع بندی عمیقا ساده لوحانه رسیده است که تعهد طالبان به «آتش بس» سه روزه در ایام عید «یک آغاز خوب» برای صلح پایدار است؟!
برای درک ساده لوحی یا ریاکاری دولت در واکنش آن به اعلام آتش بس طالبان، کافی است به این مهم توجه داشته باشیم که طالبان در اعلام این تصمیم، هیچ اشاره ای به آتش بس ده روزه یکجانبه اشرف غنی نکرده اند و این خود نشان می دهد که آنها به سیاست تملق و تضرع و کرنش و التماس، همچنان بی اعتنا اند و این به نحو غیر قابل قبولی، دولت را در برابر یک گروه تروریست و جنایتکار، خوار و حقیر و کوچک نشان می دهد.
با این حال، اشرف غنی می تواند از این اقدام طالبان، به بدترین و وقیح ترین شیوه ممکن، بهره برداری سیاسی کند؛ زیرا از نظر او، این اقدام گروه تروریستی طالبان، نوعی چراغ سبز به «صلح» است؛ بنابراین، سیاست های صلح جویانه او در قبال این گروه، در حال پاسخ گرفتن است و باید ادامه پیدا کند و به این ترتیب، مردم و نیروهای امنیتی افغانستان، برای مدت های طولانی دیگر در آینده باید هزینه های سنگین و خونین و مرگبار این رویکرد شکست خورده و مفتضح را بپردازند.
این در حالی است که پیش از این، هم طالبان به این سیاست ها پاسخ صریح منفی داده اند که آخرین مورد آن در واکنش آن گروه در قبال «فتوای» فرمایشی صدها عالم دینی در خیمه لویه جرگه مشهود بود و هم در عمل، ثابت شده است که هیچگونه آشتی و صلحی میان طالبان و دولت، قابل دستیابی نیست؛ مگر آنکه فرماندهان و طرف های اصلی این جنگ یعنی پاکستان و امریکا و کشورهای عربی و غربی، در این زمینه، به یک توافق مشترک برسند که منافع و اهداف راهبردی شان در افغانستان، از مسیری غیر از جنگ و تروریزم، قابل دستیابی است و بنابراین باید جنگ را متوقف کرد.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
