اخیرا رییس امنیت ملی افغانستان، به جای آنکه به نگرانی قدرت های منطقه ای از طرح ها و پروژه های بی ثبات کننده قدرت های بزرگ، پاسخی مسؤولانه و روشن بدهد، ایران و روسیه را متهم کرد که به بهانه مبارزه با داعش به طالبان کمک می کنند.
افغانستان و حضور همزمان امریکا و داعش
17 دلو 1396 ساعت 21:45
اخیرا رییس امنیت ملی افغانستان، به جای آنکه به نگرانی قدرت های منطقه ای از طرح ها و پروژه های بی ثبات کننده قدرت های بزرگ، پاسخی مسؤولانه و روشن بدهد، ایران و روسیه را متهم کرد که به بهانه مبارزه با داعش به طالبان کمک می کنند.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران گفته است که امریکا در حال گسترش حضور داعش در افغانستان است.
سرلشکر محمد باقری، روز سهشنبه ۱۷ دلو، گفت:"امریکایی ها وقتی که دیدند در عراق و سوریه داعش و گروههای سازمان یافته تروریستی جایگاه و سرزمین تصرفی را از دست دادند، آنها را به طرق مختلف به افغانستان منتقل میکنند و ما شاهد انفجار، ترور و جنایات جدیدی در افغانستان هستیم."
این مقام ارشد نظامی ایران گفت: "امریکاییها بهانه حضور شان در منطقه جنوب غرب آسیا را وجود تنش اعلام میکنند، اگر منطقه ما منطقه آرامی باشد قاعدتا باید آنها ارتش خود را جمع کنند و بروند و کشورهای منطقه خود شان امنیت منطقه را تأمین کنند".
پیشتر نیز آیتالله خامنهای؛ رهبر ایران، با اشاره به حملات اخیر در افغانستان گفته بود که امریکا با ایجاد ناامنی و انتقال نیروهای داعش به افغانستان میخواهد ادامه حضورش را در این کشور توجیه کند.
مقامهای ایرانی در گذشته هم امریکا را به مسلح کردن داعش در عراق متهم کرده بودند؛ امریکا اما این اتهام را رد کرده و گفته بود که تسلیحات ناچیزی به طور «اتفاقی» به دست داعش افتاده است.
اظهارات هشدارآمیز و پی در پی مقامهای ارشد ایرانی در باره استقرار سازمان یافته نیروهای داعش در افغانستان، نشان می دهد که قدرت های منطقه ای از ماهیت پروژه بعدی امریکا برای تحمیل سلطه و حضور خود در افغانستان و منطقه آگاه اند و نسبت به عواقب خطرناک و ویرانگر آن برای امنیت و ثبات منطقه، ابراز نگرانی می کنند.
پیش از این، روسیه و در موارد نادری چین نیز از قدرت گرفتن پرسش برانگیز داعش در افغانستان، ابراز نگرانی کرده و نسبت به پیامدهای آن برای امنیت منطقه، هشدار داده بودند.
روسیه به همین منظور، مرتب در حال تقویت استحکامات و تمهیدات امنیتی خود در مرزهای مشترک افغانستان و تاجیکستان است و چین نیز بنا بر برخی گزارش ها، در حال برنامه ریزی برای ایجاد یک پایگاه نظامی در شمال شرق افغانستان می باشد.
با این وجود، اخیرا رییس امنیت ملی افغانستان، به جای آنکه به نگرانی های مشروع قدرت های منطقه ای از طرح ها و پروژه های بی ثبات کننده قدرت های بزرگ، پاسخی مسؤولانه و روشن بدهد، ایران و روسیه را متهم کرد که به بهانه مبارزه با داعش به طالبان کمک می کنند.
این در حالی است که به باور منتقدان، دولت افغانستان نیز بنا به هر دلیلی، هرگز نخواسته به نگرانی ها، پرسش ها و ابهام های امنیتی قدرت های منطقه ای و همسایگان افغانستان در باره آنچه در داخل کشور جریان دارد از مجاری معمول و مجاز و مشروع، پاسخ بدهد و قناعت و اطمینان آنها را در این زمینه به دست آورد.
از لوازم همسایگی یکی این است که همسایگان به نگرانی های همدیگر به ویژه در بعد امنیتی، احترام بگذارند و توجه نشان دهند؛ زیرا در دنیای بی ثبات و ناپایدار کنونی به ویژه در منطقه ناآرام خاور میانه که همواره روی گسل آشوب و ناامنی و بی ثباتی و بحران قرار داشته، امنیت تعریفی فراتر از مرزهای ملی پیدا می کند و به مقوله ای پربسامد و گسترده در حوزه منطقه و چه بسا جهان، تبدیل می شود.
با این وصف، نمی توان انتظار داشت که داعش یا هر گروه تروریستی دیگری، حضور و نفوذ و سلطه خود را در افغانستان، مستحکم کند و روز به روز بر دامنه و وسعت قلمرو تحت سیطره خود از شرق تا غرب و از جنوب تا شمال بیافزاید؛ اما در آنسو در همسایگی ما قدرت هایی مانند ایران و روسیه که همواره هدف اصلی داعش بوده اند، هیچ موضعی اتخاذ نکنند.
از جانب دیگر، بر پایه هیچ منطقی نمی توان باور کرد که افغانستان، از ۱۷ سال پیش تاکنون میزبان ده ها ارتش قدرتمند و حرفه ای جهان باشد و از حضور نامحدود و بی قید و بند نظامیان، تجهیزات فوق پیشرفته جنگی، نیروهای جاسوسی و استخباراتی و پایگاه های عریض و طویل آنها به بهانه مبارزه با تروریزم، پذیرایی کند؛ اما همزمان شاهد قدرت گیری روزافزون یک گروهک بدنام و بی ریشه و فاقد پشتوانه های بومی و محلی به نام داعش نیز باشد.
این بی تردید، ابهامی است که نیاز به رمزگشایی دارد و مسؤول مستقیم این امر نیز نیروهایی هستند که زمین و فضای افغانستان را تحت سیطره بلامنازع خود دارند.
اینکه شبه نظامیان ارتش چند ملیتی داعش از فرانسه و الجزایر تا کشورهای عربی و چچن و پاکستان و تا جمهوری های آسیای مرکزی می توانند بدون هیچ محدودیتی با خانواده و فرزندان خود، در یک منطقه دنج و دورافتاده و تحت محاصره در شمال افغانستان، نفوذ کنند و در آنجا حکومت و نظام سیاسی تشکیل دهند، آموزه های ایدئولوژيک خود را به نسل های آینده افغانستان، القا کنند و به این ترتیب، روزی در آینده، به عنوان یک «خلافت» به اصطلاح «اسلامی» از نوع اسلام صهیونیستی و امریکایی، ظهور و بروز کنند، چیزی نیست که در کشور میزبان امریکا و ارتش های غربی عضو ناتو، بدون همکاری و حمایت آنها، عملیاتی و قابل اجرا باشد.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 101158
آدرس مطلب: https://www.jomhornews.com/fa/article/101158/