طالبان و پاکستان و بازی جدید صلح
چهارشنبه ۴ دلو ۱۳۹۶ ساعت ۲۰:۵۷
سید حامد گیلانی در پی اظهارات بحث برانگیزش درباره محل زندگی رهبران طالبان، با موجی سنگین و کوبنده از واکنش های منفی و اعتراضی از سوی رسانه ها، افکار عمومی و ناظران مسایل امنیتی افغانستان مواجه شد.
یک حساب کاربری منسوب به طالبان در شبکه پیام‌رسانی واتساپ، از وقوع این دیدار خبر داده و در آن، بدون اشاره به جزئیات بیشتر، گفته شده که آن گروه متمایل به حل و فصل سیاسی جنگ افغانستان هستند.
در اعلامیه گروه طالبان، مشخص نشده که نمایندگان یادشده، چه کسانی و در چه سطحی بوده اند.
برخی منابع، زمان این ملاقات را هفته گذشته اعلام کرده اند.
این در حالی است که بر بنیاد یک خبر دیگر، هفتۀ گذشته، سه نفر از اعضای گروه طالبان در اسلام آباد با سید حامد گیلانی؛ رهبر گروه محاذ ملی افغانستان ملاقات کرده و هدف آن نشست نیز ختم جنگ چندین ساله در افغانستان عنوان شده بود.
آقای گیلانی پیشتر در اظهاراتی بحث برانگیز، مدعی شده بود که رهبران طالبان در افغانستان هستند نه در پاکستان.
با این حال، تجربه سال های گذشته نشان می دهد که هیچ امیدی به نتایج این دیدارها برای صلح و امنیت افغانستان وجود ندارد؛ به ویژه در شرایطی که این دیدارها بدون هیچگونه زمینه سازی قبلی و به صورت خودانگیخته و ابتدا به ساکن، برنامه ریزی و اجرا می شوند.
هم دیدار رهبران طالبان با سید حامد گیلانی و هم دیدار اخیر نمایندگان طالبان با رهبران پاکستان هردو هم به لحاظ توالی زمانی و هم به جهت تقارن مناسبتی، یک معنا را بازتاب می دهند و آن، تلاش برای مواجهه با موجی است که این روزها بر علیه سید حامد گیلانی و پاکستان به راه انداخته شده است.
سید حامد گیلانی در پی اظهارات بحث برانگیزش درباره محل زندگی رهبران طالبان، با موجی سنگین و کوبنده از واکنش های منفی و اعتراضی از سوی رسانه ها، افکار عمومی و ناظران مسایل امنیتی افغانستان مواجه شد.
دامنه واکنش ها در این باره به اندازه ای گسترش یافت که شمار انبوهی از معترضان، آقای گیلانی را به جاسوسی و مزدوری برای پاکستان و طالبان، متهم کرده و تعهد ملی و وفاداری او به قانون اساسی و مصالح نظام و مملکت را از بنیاد، زیر سؤال بردند.
شاید به همین دلیل بود که آقای گیلانی، بلافاصله در هماهنگی با کارفرمایانش در میان گروه طالبان و رهبران پاکستان، دیداری تصنعی و فرمالیته را با نمایندگان طالبان، صورت داد تا به این ترتیب، خود را عنصری دلسوز برای صلح و امنیت و منافع ملی افغانستان نشان دهد و چه بسا از این رهگذر، از شورای عالی صلح افغانستان که به حق، دکانی درآمدزا برای فرصت طلبان و سودجویان و سوداگران بازار پررونق و پولساز صلح و جنگ است، امتیاز بگیرد؛ کاری که همتای دیگر او گلبدین حکمتیار هم به شدت مشغول آن است.
این در حالی است که به باور آگاهان، دیدار آقای گیلانی با نمایندگان طالبان در پاکستان نیز درست مانند مذاکره نمایندگان حزب اسلامی با نمایندگان حزب اسلامی در استانبول ترکیه بود که به نام طالبان انجام شد و در عمل، جیب حکمتیار از پول های بادآورده شورای عالی صلح انباشته گشت.
در مورد آقای گیلانی هم در هردو طرف میز مذاکره، نمایندگان طالبان نشسته بودند؛ بی آنکه کمترین دغدغه ای در باره صلح و امنیت افغانستان داشته باشند.
دیدار نمایندگان طالبان با رهبران پاکستان هم دقیقا شبیه دیدارهای گیلانی و طالبان و نمایندگان حزب اسلامی بوده است.
پاکستان که این روزها دست کم در ظاهر امر، تحت فشار شدید امریکا قرار دارد تا با تروریزم مبارزه کند و شیوه تعامل اش با جریان های تروریستی مانند طالبان و شبکه حقانی را تغییر دهد، با صورت دادن این مذاکره، شاید سعی می کند یک بازی کاذب جدید را در زمینه صلح افغانستان، راه اندازی کند.
جز این هیچ دلیل دیگری برای این دیدار وجود ندارد. طالبانی که پیش از این، بارها در برابر التماس ها و امتیازهای دولت کابل برای حضور بر سر میز مذاکره، همچنان ناسازگار و آشتی ناپذیر، ظاهر می شدند، چگونه بدون هیچ زمینه ای، به دیدار رهبران پاکستان رفتند تا برای پایان جنگ در افغانستان، راهی پیدا کنند؟!
کاملا روشن است که این یک بازی ریاکارانه جدید از سوی پاکستان است تا از فشارهای بین المللی بر خود بکاهد و از جانب دیگر، توانایی خود برای مجاب کردن طالبان برای حضور بر سر میز مذاکره را بروز دهد تا به این ترتیب، همچنان از قدرت های جهانی به دلیل برخورداری از این توانایی استثنایی و منحصر به فرد، امتیاز کسب کند و برای خود در قبال حمایت از تروریزم، حاشیه امنیت به وجود آورد.
در اعلامیه گروه طالبان، مشخص نشده که نمایندگان یادشده، چه کسانی و در چه سطحی بوده اند.
برخی منابع، زمان این ملاقات را هفته گذشته اعلام کرده اند.
این در حالی است که بر بنیاد یک خبر دیگر، هفتۀ گذشته، سه نفر از اعضای گروه طالبان در اسلام آباد با سید حامد گیلانی؛ رهبر گروه محاذ ملی افغانستان ملاقات کرده و هدف آن نشست نیز ختم جنگ چندین ساله در افغانستان عنوان شده بود.
آقای گیلانی پیشتر در اظهاراتی بحث برانگیز، مدعی شده بود که رهبران طالبان در افغانستان هستند نه در پاکستان.
با این حال، تجربه سال های گذشته نشان می دهد که هیچ امیدی به نتایج این دیدارها برای صلح و امنیت افغانستان وجود ندارد؛ به ویژه در شرایطی که این دیدارها بدون هیچگونه زمینه سازی قبلی و به صورت خودانگیخته و ابتدا به ساکن، برنامه ریزی و اجرا می شوند.
هم دیدار رهبران طالبان با سید حامد گیلانی و هم دیدار اخیر نمایندگان طالبان با رهبران پاکستان هردو هم به لحاظ توالی زمانی و هم به جهت تقارن مناسبتی، یک معنا را بازتاب می دهند و آن، تلاش برای مواجهه با موجی است که این روزها بر علیه سید حامد گیلانی و پاکستان به راه انداخته شده است.
سید حامد گیلانی در پی اظهارات بحث برانگیزش درباره محل زندگی رهبران طالبان، با موجی سنگین و کوبنده از واکنش های منفی و اعتراضی از سوی رسانه ها، افکار عمومی و ناظران مسایل امنیتی افغانستان مواجه شد.
دامنه واکنش ها در این باره به اندازه ای گسترش یافت که شمار انبوهی از معترضان، آقای گیلانی را به جاسوسی و مزدوری برای پاکستان و طالبان، متهم کرده و تعهد ملی و وفاداری او به قانون اساسی و مصالح نظام و مملکت را از بنیاد، زیر سؤال بردند.
شاید به همین دلیل بود که آقای گیلانی، بلافاصله در هماهنگی با کارفرمایانش در میان گروه طالبان و رهبران پاکستان، دیداری تصنعی و فرمالیته را با نمایندگان طالبان، صورت داد تا به این ترتیب، خود را عنصری دلسوز برای صلح و امنیت و منافع ملی افغانستان نشان دهد و چه بسا از این رهگذر، از شورای عالی صلح افغانستان که به حق، دکانی درآمدزا برای فرصت طلبان و سودجویان و سوداگران بازار پررونق و پولساز صلح و جنگ است، امتیاز بگیرد؛ کاری که همتای دیگر او گلبدین حکمتیار هم به شدت مشغول آن است.
این در حالی است که به باور آگاهان، دیدار آقای گیلانی با نمایندگان طالبان در پاکستان نیز درست مانند مذاکره نمایندگان حزب اسلامی با نمایندگان حزب اسلامی در استانبول ترکیه بود که به نام طالبان انجام شد و در عمل، جیب حکمتیار از پول های بادآورده شورای عالی صلح انباشته گشت.
در مورد آقای گیلانی هم در هردو طرف میز مذاکره، نمایندگان طالبان نشسته بودند؛ بی آنکه کمترین دغدغه ای در باره صلح و امنیت افغانستان داشته باشند.
دیدار نمایندگان طالبان با رهبران پاکستان هم دقیقا شبیه دیدارهای گیلانی و طالبان و نمایندگان حزب اسلامی بوده است.
پاکستان که این روزها دست کم در ظاهر امر، تحت فشار شدید امریکا قرار دارد تا با تروریزم مبارزه کند و شیوه تعامل اش با جریان های تروریستی مانند طالبان و شبکه حقانی را تغییر دهد، با صورت دادن این مذاکره، شاید سعی می کند یک بازی کاذب جدید را در زمینه صلح افغانستان، راه اندازی کند.
جز این هیچ دلیل دیگری برای این دیدار وجود ندارد. طالبانی که پیش از این، بارها در برابر التماس ها و امتیازهای دولت کابل برای حضور بر سر میز مذاکره، همچنان ناسازگار و آشتی ناپذیر، ظاهر می شدند، چگونه بدون هیچ زمینه ای، به دیدار رهبران پاکستان رفتند تا برای پایان جنگ در افغانستان، راهی پیدا کنند؟!
کاملا روشن است که این یک بازی ریاکارانه جدید از سوی پاکستان است تا از فشارهای بین المللی بر خود بکاهد و از جانب دیگر، توانایی خود برای مجاب کردن طالبان برای حضور بر سر میز مذاکره را بروز دهد تا به این ترتیب، همچنان از قدرت های جهانی به دلیل برخورداری از این توانایی استثنایی و منحصر به فرد، امتیاز کسب کند و برای خود در قبال حمایت از تروریزم، حاشیه امنیت به وجود آورد.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 100744
