۰

چراغ های هشدار در چندراهی انتخابات

چهارشنبه ۲۲ اسد ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۲۹
چراغ های هشدار در چندراهی انتخابات

فضای به ظاهر آرام و خوش بینانه ای که از اواخر هفته گذشته و در پی دومین سفر میانجیگرانه جان کری با صدور اعلامیه مشترک میان دو نامزد ایجاد شده بود، آرام آرام رو به تلاطم است.
جان کری در سفر دوم برخلاف سفر اولش، تنها به مصافحه و دیده بوسی و مبادله شفاهی مهر و محبت، دل خوش نکرد و با هدایت مذاکرات به سمت امضای علنی یک تفاهمنامه، توافقنامه، پیمان نامه، اعلامیه مشترک –یا هرچه نامش نهیم- علی الظاهر محکم کاری کرد و برای دومین بار در نقش یک ناجی مصلح ظاهر شد.
لیکن بروز اولین نشانه های التهاب در روند مصالحه و کیفیت اجرای تعهدات، ثمربخشی سفر دوم وزیر امور خارجه ایالات متحده را در هاله ای از ابهام فرو برده است.
تنها یک روز پس از انتشار اعلامیه مشترک و در زمانی که تشویق ها به افتخار جان کری و اعلامیه ای که به همت او امضاء شده بود فروکش کردند، چراغ های زرد ابهام و تردید دوباره روشن شدند.
در بدو امر، بسیاری از آگاهان از لزوم وساطت یک مقام خارجی آن هم دو بار و از ناتوانی حصول توافقی چنین ساده به دست خود سیاستمداران داخلی، ابراز تأسف کردند.
شماری از سران اقوام، نمایندگان مجلس، کارشناسان و مردم از طبقات مختلف، تصمیم گیری پیرامون آینده نظام حکومتی و تغییر و تبدیل ساختاری مدیریت کشور -حتی در حد یک طرح روی کاغذ- را در صلاحیت دو نامزد و تیمهای فنی شان ندانستند.
برخی نیز با ابراز نگرانی از رنگ باختن دموکراسی و به حاشیه رانده شدن نقش رأی مردم، در خصوص به خطر افتادن اصالت انتخابات در کشوری با آرمان های مردمسالارانه هشدار دادند. آنان چنین استدلال کردند که انگشتان رأی دهندگان قطع نشدند تا مراجع آرای آنها، هرچه متعلق به مردم بود را یک شبه و با یک قلم از روی میز کنار بزنند و با تقسیم مناصب، هوادارانشان را در بهت و حیرت بخشکانند.
سناریوی برد-برد، به ظاهر، عبارت زیبا و دلفریبی به نظر می رسد. اما این سناریو در انتخابات ریاست جمهوری –که تنها یک برنده دارد و بس- دارای چه جایگاهی است؟ یک سکه یک سِنتی ایالات متحده نیز می توانست تعیین کننده برنده و بدیلی مناسب برای این روند پرهزینه باشد، حتی کارآمدتر از خود وزیر خارجه ایالات متحده.
از سوی دیگر، حقوقدانانی چون نصرالله استانکزی، اعلامیه مشترک را اساسا فاقد وجاهت حقوقی و تنها یک مفاهمه -و نه یک توافق رسمی- می دانند.
حتی سخنگوی تیم اصلاحات و همگرایی نیز از بدعهدی تیم تحول و تداوم در خصوص تشکیل کمیته مشترک برای بحث پیرامون جزئیات توافقات خبر داده است. فاضل سانچارکی، سه شنبه در صفحه فیسبوک خود نوشت که با گذشت چهار روز از امضای توافقات سیاسی، خبری از تشکیل این کمیته نیست و تیم تحول و تداوم از آن روز تاکنون ناپدید شده است!
وی با صراحت و لحنی تند نگاشته است: "ما که چیزی نفهمیدیم، دولت وحدت ملی پیشنهاد ما نبوده است ... (همه می دانند) که مردم به چه کسی رأی داده اند و به چه کسی اطمینان کرده اند."
آنچه مسلم است چراغ های سبز جان کری به چراغ های زرد تردید و ابهام گراییده اند.
شاید با روشن شدن چندباره چراغ های قرمز در چندراهی انتخابات و میدان سیاست افغانستان فاصله ای نداشته باشیم.
محمدنادر اخباری- نویسنده و پژوهشگر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین