>> جمهور - مسوولان پس از هر فاجعه‌ای چشم سفیدتر و بی‌حیاتر می‌شوند
 
۰
امرالله صالح:

مسوولان پس از هر فاجعه‌ای چشم سفیدتر و بی‌حیاتر می‌شوند

سه شنبه ۳ اسد ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۵۸
رییس پیشین امنیت ملی افغانستان از بی تفاوتی رهبران حکومت نسبت به افزایش تلفات غیرنظامیان در کشور به شدت انتقاد کرده و گفته که حساب ناکامی و شرمساری این رهبران از دست خودشان نیز در رفته است.
مسوولان پس از هر فاجعه‌ای چشم سفیدتر و بی‌حیاتر می‌شوند


رییس پیشین امنیت ملی افغانستان از بی تفاوتی رهبران حکومت نسبت به افزایش تلفات غیرنظامیان در کشور به شدت انتقاد کرده و گفته که حساب ناکامی و شرمساری این رهبران از دست خودشان نیز در رفته است.
به گزارش خبرگزاری جمهور؛ امرالله صالح، رییس پیشین امنیت ملی از افزایش ناامنی‌ها در کشور و بی‌تفاوتی مسوولین نسبت به این ناامنی‌ها به شدت انتقاد کرده است.
آقای صالح در صفحه فیسبوک خود نوشته است:"تلفات مردم عام در این دوره بیشتر از دوره‌های حزب دموکراتیک ، کشتار های راکتی گلب الدین حکمتیار ، مجاهدین و دوره مقاومت بر ضد طالب است".
وی گفته است، مرگ وکشتار خبر حساب نمی شود. هیچ حافظه یی حادثه دیروز را بیاد ندارد و حادثه امروز نیز تنها برای قربانیان و به خون نشستگان حادثه است نه برای حاشیه نشینان و به قول حافظ ساحل‌ها.
رییس پیشین امنیت ملی افزوده، اگر در کشورهای دیگر تلفات سگ‌ها ، حیوانات در حال انقراْض و یا گاو‌های فارمی به این اندازه می بود شماری از مسوولین استعفا می‌دادند ، بنیاد تحقیقات ساینس در آن‌کشور مورد سوال قرار می‌گرفت و مردم برای راه حل بسیج می‌شدند. مرگ انسان‌های سرزمین ما حتی ارزش حیوانات نمایشی در جنگل های حفاظت شده دیگر کشورها را ندارد.
آقای صالح بیان داشته؛ شرم و حیا دو تا از پدیده های گم شده است. هر بار که خبر حادثه های قابل جلوگیری را میشنوم فکر می‌کنم که باید مسوولین کمی شرم و حیا کنند و تغییر بیاورند. روز بعد می بینم که چشم سفیدتر شده اند، بی حیا تر شده اند. گویی خون ریزی و ناکامی خورش کرکتر شان شده است. خودشان نیز احصاییه ناکامی و شرمساری خویش را نمی‌دانند و ندارند چون به نفع شان نیست.
وی گفته است، ما نیز همانند شماری از کشور‌های افریقایی در دهه‌های قبل قبول کرده ایم که این مقام ها ناکام‌ها و بی‌حیا هرچه اند حق حکم رانی دارند. آنها در جای خود مقصرند و ما در جای خود.
رییس پیشین امنیت ملی افزوده:" نشرمیدن و حیا نداشتن در برابر ملت یک بحث است ولی من نمی‌دانم این‌ها گاهی که سردسترخوان با خانواده خود می نشینند چه می‌گویند که من چه کاره هسستم. من بیاد دارم هر وقت که ناکام می‌شدم از اولین کسی که خجالت می کشیدم حلقه خانواده و مردم کوچه ای ما بود. شاید من فراموش کرده ام که شماری از مقامات امروزی نه حلقه ای خانواده شان اینجاست و نه در کوچه ای با مردم زیست می نمایند. این ها خود مانند نوع آدم های در حال انقراٌض در محل خاص حفاظت می‌شوند. بیایید ما و شما خجالت بکشیم و بجای اینها شرم کنیم و با این شرم خود را تغییر دهیم و از نوع دیگر باشیم".
خبرگزاری جمهور- کابل
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین