۰

غنی به بزرگتر از مسعودها فکر می کند

شنبه ۲ ثور ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۵۰
مسعود به صورت کلی وزنه سنگینی نیست. قادر به تصمیم گیری های بزرگ و قاطعانه هم نیست و در سیاست هم بیشتر دوست دارد به جاهایی پناه ببرد که از او به عنوان یک چهره شاخص یاد کنند؛ در حالی که این خواسته وی با حقایق سیاسی موجود در تعاریف اجتماع سیاسیون حاضر منافات دارد.
غنی به بزرگتر از مسعودها فکر می کند


احمد ضیا مسعود از همان ابتدا هم به اجبار و از روی سرگردانی سیاسی به حوزه انتخاباتی اشرف غنی پیوست و فکر می کرد که در هر صورت، این چهره شاخص دوره اول کمپاین های ریاست جمهوری، بالاخره رییس جمهور می شود.
او به هر دری که زد نتوانست جایگاه ویژه ای را برای خود در اجتماع سیاسی تشکیل شده برای جنگ های انتخاباتی کسب کند؛ چون چهره های تاجیک بسیاری بودند که به مراتب پررنگ تر و قوی تر از او بودند.
مسعود به صورت کلی وزنه سنگینی نیست. قادر به تصمیم گیری های بزرگ و قاطعانه هم نیست و در سیاست هم بیشتر دوست دارد به جاهایی پناه ببرد که از او به عنوان یک چهره شاخص یاد کنند؛ در حالی که این خواسته وی با حقایق سیاسی موجود در تعاریف اجتماع سیاسیون حاضر منافات دارد.
اشرف غنی وقتی او را به عنوان نماینده تام الاختیار حکومت در امور اصلاحات اداری برگزید؛ پیش از آن در دوران کمپاین های انتخاباتی از وی به عنوان یکی از معاونین ویژه خود که تمامی وزارت خانه ها را زیر نظر خواهد داشت یاد کرد.
با این وعده های دلخوش کننده؛ آقای مسعود تصور کرد که به زودی نقش یک "نخست وزیر" با صلاحیت را در افغانستان به عهده خواهد گرفت. مدعایی که وقتی در دوره دوم انتخابات، دیگر اثری از رای مردم نبود و جان کری حاکمان افغانستان را انتخاب کرد؛ به صراحت اعلام نمود که "عبدالله پستی که به من داده شده بود را غصب کرد".
اشرف غنی هم هر چند یک سیاست مدار احساساتی و گاهی پرخاشگر است؛ اما در پاره ای از موارد بازی با مهره های سیاسی را خوب انجام می دهد. هر چند در کنار اشتباهاتی که دارد؛ تکالیف مثبت او به مراتب کمتر است؛ اما مواردی این چنینی از نقاط عطف سیاست کنار زدن چهره هاست.
اشرف غنی در دوره انتخابات دوم هیچ احتیاجی به حمایت "جبهه تاجیک ها" نداشت. نه احتیاج داشت و نه امیدی به آن. او آرایی را گرچه از خرده فرماندهان شبه نظامی تاجیک به دست می آورد؛ اما خوب می دانست که تاجیکان از هر حیث به سمت عبدالله گرایش دارند و این "ننگ" را به خود نخواهند پذیرفت که به سمت وی روی آورند.
جان کری با آمدنش به وی ثابت کرد که نیازی به حمایت غیر پشتونها ندارد و در این صورت هم می تواند رییس جمهور شود و کلا نه رای پشتونها و نه رای کلی سایر مردم افغانستان در جابه جایی او در راس قدرت تاثیری ندارد. پس انتخاب آقای مسعود یک اشتباه سیاسی بزرگ بود؛ هر چند این مساله از اول هم صرفا تبلیغاتی به نظر می رسید و مسعود از نظر وی وزنه حساب نمی شد.
قطعا او نمی توانست تا پیش از این به جایگاه احمد ضیا مسعود دست بزند؛ زیرا در هر صورت این مساله می توانست حساسیت و پروپاگندهای زیادی بر علیه او ایجاد کند. اما اکنون او در کنار "مرد قدرتمند بلخ" به سادگی می تواند در هر جبهه ای این چنینی پیروز شود.
او اکنون به بلخ رفته و بدون تردید این سفر وی مستقیما با مساله احمدضیا مسعود در ارتباط است. مسعود تقریبا با هیچ یک از چهره های دیگر تاجیک ارتباط استراتژیک ندارد و با توجه به خیالات بزرگش برای رهبری، همیشه در حاشیه قرار داشته است.
غنی اکنون یک امید بزرگ برای فکر نکردن به همه ی کسانی دارد که تا پیش از این به هر بهانه ای آنها را کنار خود نگهداشته بود. او اکنون "عطامحمد نور" را در جمع خود دارد که داوطلبانه به اردوگاه غنی آمده است. مردی که تصمیماتش در سطح رهبری حزب جمعیت تاثیر بالقوه دارد و گرایش سیاسی او به هر سمتی که علاقه پیدا کند؛ می تواند شرایط را به شدت دگرگون کند.
اینکه برآیند سفر غنی به بلخ چه خواهد بود؛ نیازی به انتظار نیست و از هم اکنون قابل پیش بینی است. او در ازای گرفتن امتیازات داده شده به چهره های بی تاثیر و معامله با "قدر قدرت" های مسلم، فرصت های از دست رفته گذشته را جبران خواهد کرد.
انتخابات نزدیک است و اگر او بتواند "ژنرال یکه تاز صفحات شمال" را به هر نحو ممکن راضی نگهدارد؛ مهره هایی چون احمدضیا مسعود در مقایسه با آنچه اکنون در اختیار دارد؛ قابل تشبیه نیست.
الیاس کاتب _ خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین