نباید نادیده گرفت که افراد متأهل شرایط مالی بهتری دارند و بیمه بهتری به آنها تعلق می‌گیرد. پس گروه خانم گومز تصمیم گرفت، تحقیقی انجام دهد تا ببیند که آیا پول هم در بهبود بیماران متأهل مؤثر یا خیر.متأهل بودن در بهبود سرطان مؤثر است . مطالعات جدید نشان می‌دهد زوجین در برابر بیماریها همانند یک دارو عمل می‌کنند و نسبت به مجردها، قدرت بیشتری برای مبارزه با بیماریها داشته و شانس بیشتری برای بهبود بیماری‌های آنها وجود دارند.
تحقیقات نشان می‌دهد، مردان مجردی که سرطان دارند، میزان مرگ و میرشان ۲۷ درصد بیشتر از مردان متأهل است. میمزان مرگ و میر در زنان بیمار مجرد ۱۹ درصد بیشتر از زنان متأهل است.
اسکارلت لین گومز از اعضای این گروه تحقیقاتی گفت: چیزی که ما کشف کردیم می‌تواند بسیار اهمیت داشته باشد.
البته چیزی که آنها دست یافته‌اند، ربطی به مسائل اقتصادی ندارد و بیشتر مربوط به پیوند عاطفی زن و شوهر است. البته نباید نادیده گرفت که افراد متأهل شرایط مالی بهتری دارند و بیمه‌ی بهتری به آنها تعلق می‌گیرد. پس گروه خانم گومز تصمیم گرفت، تحقیقی انجام دهد تا ببیند که آیا پول هم در بهبود بیماران متأهل مؤثر یا خیر.
محققان سوابق ۸۰۰ هزار بیمار اهل کالیفرنیا را که سرطان تهاجمی داشتند، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ بررسی و روند آنها را تا سال ۲۰۱۲ پیگیری کردند.
این تحقیق در مجله‌ی کَنسر منتشر شد و نتیجه‌ی آن از این قرار بود که شرایط اقتصادی تاثیر بسزایی در شکست سرطان ندارد.
در عوض این تحقیق نشان داد، حمایتی که همسران از شریک بیمار خود می‌کنند (مثل همراهی کردن آنان در قرارهای پزشکی‌شان، فراهم کردن وعده‌های غذایی مقوی و پیگیری کردن مصرف داروهای‌شان) تأثیر بیشتری بر روند بهبود بیماری دارد.
داکتر گومز می‌گوید: روند درمانی بیماران مبتلا به سرطان سخت است و شاید برای یک فرد مجرد سخت باشد که بخواهد همه‌ی این مسیر را به تنهایی طی کند.
بیماران متأهل علاوه بر حمایت فیزیکی از حمایت‌های عاطفی و روحی و روانی نیز بهره می‌برند که می‌تواند در کاهش استرس و اضطراب و افسردگی موثر باشد و شانس او را برای بهبودی افزایش دهد.
به گفته دکتر گومز سرطان بیماری ترسناکی است و خیلی خوب است که اگر کسی را داشته باشید که به شما کمک کند و شما را آرام کند.
گروه گومز معتقد است که افراد بیمار مجرد نیاز دارند کسی را کنار خود داشته باشند (مثل دوستان و آشنایان) تا در مسیر بهبود و درمان بیماری‌شان با آنها همراه باشد. بیماران مجرد باید در دوران درمان خود شبکه‌‌ای از دوستان و آشنایان را داشته باشند و به آنها تکیه کند.
