هزاران آمریکایی که در ماه جون مسی را تشویق می کردند، حالا باید مراقب نامی باشند که برایش هورا می کشیدند. آرجنتاین همراه با مسی که از ابتدا در ترکیب تیم قرار می گرفت، ونزوئلا را از کوپا آمریکا سنتناریو حذف کرد و حالا باید منتظر مصاف با تیم میزبان این دور از رقابت ها باشد.
مسی چه روی چوکی باشد چه در میدان، در این چند ماه در کانون توجه قرار داشته. در اولین بازی آرجنتاین برابر شیلی در ورزشگاه لوی، به رغم آن که مسی در میدان حاضر نبود، نام او بارها از سوی هواداران مورد تشویق قرار گرفت.
در بازی دوم برابر پاناما، مسی 30 دقیقه فرصت حضور در میدان را پیدا کرد و در همان 30 دقیقه توانست یک هت تریک برای آلبی سلسته انجام دهد. این کاری بود که فقط مسی می توانست انجام دهد و شب بسیاری از آمریکایی هایی را که فقط برای تماشای فوق ستاره ی فوتبال جهان آمده بودند به شبی تماشایی تبدیل کرد.
در سیاتل نیز آمریکایی ها عشق خود را به او نشان دادند. وی برای حضور در برابر بولیوی آماده نبود اما مانند قبل، فقط تماشای او روی چوکی موجب شد تشویقی متوجهش شود که از صدای همهمه ی حاصل از به ثمر رسیدن گل بلندتر باشد.
در ورزشگاه فاکسبورو، مسی اولین حضور خود را در ترکیب ثابت تیم تجربه می کرد، و ظرف هشت دقیقه نشان داد که چرا تا این حد در کانون توجه قرار دارد. توپ را در اختیار گرفت و با دو گام پیشروی یک پاس گل فوق العاده به گونزالو ایگواین ارسال کرد. مهاجم باشگاه ناپولی نیز توپ را به جای درستی فرستاد.
اما حتی اگر مسی و ایگواین هم روی فرم باشند، آرجنتاین بار دیگر ثابت کرد که چرا بی هیچ دردسری نمی تواند بخت اول قهرمانی باشد، اگرچه همیشه از حیثیت خود به عنوان یک مدعی دفاع می کند. ونزوئلا، که اسیر نبوغ مسی شده بود و بی نظمی تیمی خود، سعی کرد به بازی برگردد و برای مردان مارتینو دردسرسازی کند.
اما برای سرخیو رومرو، نیمه ی اول دیدار اخیر یک محک جدی به حساب می آمد. این دروازه بان باشگاه منچستر یونایتد که از ماه سپتامبر چوکی نشین بوده، بهترین عملکرد خود را نشان داد و بارها تلاش بازیکنان ونزوئلا را سد کرد.
ونزوئلا در یکی از تلاش های خود بار دیگر به دروازه رومرو نزدیک شد و حتا توانست روی خطای رومرو یک پنالتی به دست آورد. اما سرخیو رومرو بار دیگر نشان داد که چرا دروازه بان اول آلبی سلسته است و خیلی راحت پنالتی بادآورده ی ونزوئلا را مهار کرد.
در فاصله ی 15 دقیقه مانده به پایان نیمه ی اول مسی حسرت گل نشدن آن پنالتی برای ونزوئلایی ها بیشتر کرد. وی در یک مصاف تک به تک خیلی راحت توپ را وارد دروازه ی ونزوئلا کرد تا تعداد گلهای زده ی خود را در تیم ملی به عدد 54 برساند و از این حیث با گابریل باتیستوتا برابر شود.
اما نکته ی هشداردهنده در مواجهه با آرجنتاین : نمی توانید هر بار موقعیت گل و شانس پنالتی را برابر این آرجنتاین به راحتی از دست بدهید. ونزوئلا سرانجام توانست دروازه ی آرجنتاین را باز کند، اما یاران مسی خیلی زود پاسخ آن گل را دادند. شکست حتمی بود.
تیم ملی ایالات متحده اولین تیمی است که باید از عملکرد آرجنتاین درس بگیرد. مردان کلینزمن که راه خود را به جمع چهار تیم نهایی تضمین کردند، حالا باید در حالی به مصاف آرجنتاین بروند که بدانند چگونه می توانند به دروازه آرجنتاین راه پیدا کنند.
اما مسئله ی اصلی نحوه ی مهار مسی است. حالا مسی بازگشته، آن هم در 100 درصد آمادگی، و کمتر تیمی می تواند او را در این وضع مهار کند، لازم به ذکر نیست که مسی ناآماده توانست در همین جام هت تریک کند.
و حالا تماشای آمریکایی هایی که با پوشیدن پیراهن تیم ملی آرجنتاین برای هواداری از مسی راهی استدیوم ها می شدند، وقتی که در برابر آرجنتاین و مسی افسانه ای اش قرار دارند جالب است. هواداران آمریکایی فکر مواجهه با این تناقض را هم نمی کردند.
