مامور ترافیک و راننده؛ ناسازگارترین قشر خیابان های کشور

راننده ها و پولیس ترافیک با توجه به ازدحام سنگین وسایط نقلیه در کابل و سایر بزرگ شهرهای افغانستان برای کنترل این معضل مکمل همدیگر اند؛ اگر یکی از آنان به درستی به قوانین پایبند نباشد این موضوع مشکل آفرین خواهد بود.
برای کاهش بی نظمی در خیابان های شهر، مسدود نشدن جاده ها و جلوگیری از حادثات ترافیکی، همکاری قاطع این دو طیف اجتماعی ضروری است.
شهروندان کابل، گواهی تضاد رفتار راننده ها و پولیس ترافیک اند. مجریان قانون ترافیکی ادعای تطبیق مقرارات، جهت نظم بیشتر شهر را دارند؛ اما راننده های شهر زمزمه های مبنی بر رفتار دوگانه، اغماض در اجرای قوانین و اخذ رشوت، از سوی پولیس ترافیک را دارند.
عبدالله که خود در خیابان های کابل راننده ی تکسی است؛ در این رابطه می گوید: " پولیس ترافیک با ما بد رفتاری می کند، فحش می دهد و تایر وسایط را پنچر می کند".
او که با دستمال دستش غبار خاک را موترش را می زداید می افزاید: برای تهیه نفقه ی فامیلم مجبورم رانندگی کنم؛ اما زمانی تاکسی ام را برای بلند کردن مسافر در خیابان متوقف می سازم، پولیس ترافیک با خشونت و الفاظ رکیک مانع این کار می شود.
اما یکی از مامورین ترافیک که حیطه وظیفه اش در میدان میرویس (کوته سنگی) است؛ این ادعا را رد می کند و می گوید: " ما برای تطبیق قوانین ترافیکی این جا هستیم، خیلی از راننده ها غیر قانونی در جاده های ممنوعه وسایط شان را متوقف می سازند که طبق قانون، با آن ها برخورد می شود. ما هیچ فرقی بین راننده ها نمی گذاریم؛ همه در نزد قانون یکسان است".
او علاوه می کند: ما برای نظم جاده تلاش می کنیم و نمی خواهیم که شهروندان ساعت ها در ازدحام ترافیکی بمانند و فرصت شان هدر برود.
اما راننده ها دل خوشی از پولیس ترافیک ندارند و پیدا و پنهان نفرت شان را از آنان ابراز می کنند. برخورد خشکی و گاهها زننده ای بین این دو قشر اجتماعی حاکم است.
از سوی دیگر؛ راننده ها پولیس ترافیک را به رفتار دوگانه متهم می کنند و آنان را در مقابل زورمندان، قانون گریز می خوانند.
عبدالصمد که خود راننده است در این مورد می گوید: " پولیس ترافیک فقط بالای راننده های غریب قانون را تطبیق می کند؛‌ وقتی در مقابل زورمندان قرار بگیرد خودشان قانون را فراموش می کنند و دو دسته سلامی می دهند؛ اما زمانی یک راننده ی تاکسی بخواهد مسافر بلند کند؛ پولیس ترافیک ممانعت ایجاد می کند، ولی با گرفتن ۲۰ افغانی رشوت قناعت می کند. اگر این پول داده نشود برای ما مشکل ساز می شود".
با این حال؛ مقام ها در ریاست ترافیک کابل همواره از قانون مداری و برخورد سالم مامورین این اداره با راننده  ها خبر داده اند و بر تطبیق قوانین ترافیکی تاکید می ورزند.
اما شهروندان کشور که ناظر بر اعمال هر دو طرف هستند؛ آنها را (ترافیک و راننده) متهم به عدم رعایت قانون می کنند.
رحمت الله یکی از شهروندان کابل است. او که با دست فروشی روزگارش را می گذراند در این مورد چنین می گوید که همه روزه ناظر بر اعمال ترافیک و راننده ها است. گاهی راننده در جاهایی وسایط اش را متوقف می سازد که غیر قانونی است و ترافیک مانع می شود؛ اگر راننده آدم زوردار باشد ترافیک چیزی گفته نمی تواند.
او علاوه می کند: اکثر پولیس های ترافیک را می شود با پول آرام کرد؛ اما هستند ترافیک های که صادقانه کار می کنند و هیچ چیزی نمی تواند مانع کار آنان شود.
افغانستان طی چند سال پیاپی، جزو فاسدترین کشورهای جهان از نظر اداری معرفی می شود و ریشه این فساد در لابه لای دوایر دولتی و در هر سطح و طبقه آن به وضوح دیده می شود. گرچه رهبران حکومت همواره در مبارزه فراگیر با این پدیده سخن می زنند؛ اما این معضل همچنان به قوت خود باقی است.
این روند ناپسند، در خیابان های کشور نیز جریان دارد و دو قشر راننده و ترافیک، برای اینکه بتوانند در یک فضای عدم حاکمیت قانون، بهتر تعامل داشته و به کارشان بپردازند؛ مجبورند در معامله ای پایاپای، با یکدیگر سازش کنند.
آصف دادگر ــ خبرگزاری جمهور