حضور نظامی امریکا در سوریه؛ فصل جدید بحران

امریکا برای حمایت از یکی از ائتلاف‌های مخالف دولت سوریه که در صدد تصرف شهر رقه از داعش هستند، چند صد تفنگدار دریایی به سوریه اعزام کرده است.
مقامات امریکایی گفته‌اند که آنها پادگانی نظامی در آن منطقه ایجاد کرده‌اند که مواضع داعش در حدود ۳۲ کیلومتری را می‌تواند زیر آتش توپخانه قرار دهد.
نیروهای ویژه امریکا پیش از این از نیروهای دموکراتیک سوریه در این منطقه حمایت کرده و به آنها مشاوره می‌دادند.
نیروهای دموکراتیک سوریه، ائتلافی از نیروهای کرد و عرب هستند.
انتظار می‌رود که نیروهای ائتلاف امریکایی در هفته‌های آینده به شهر رقه که پایگاه اصلی داعش است، حمله کنند.
امریکا همچنین اعلام کرده که در تدارک اعزام حدود ۱۰۰۰ نیروی ذخیره به کویت است. قرار است در صورت نیاز این نیروها برای مقابله با داعش به سوریه و عراق فرستاده شوند.
در مجموع حدود ۶ هزار نیروی امریکایی در این کشورها هستند که بیشتر نقش مشاوره را دارند.

امریکا در شرایطی نظامیان بیشتری به سوریه گسیل می کند که وضعیت در این کشور جنگزده به شدت بحرانی و پیچیده است.

با وجود آنکه پس از شکست حلب، تروریست های مورد حمایت امریکا، اعراب، ترکیه و اسراییل به شدت در معرض فشار قرار دارند و در نبردهای میدانی سوریه نیز این ارتش و متحدان آن هستند که دست برتر را دارند؛ اما تلاش ها و فشارها از مجاری سیاسی و دیپلماتیک به شدت در جریان است تا از آزادی سوریه توسط دولت دمشق و متحدان منطقه ای آن، جلوگیری شود.

حضور نظامی مستقیم ترکیه و امریکا و نیز ابراز تمایل عربستان سعودی و دیگر رژيم های عرب متحد آن برای اعزام نیروی زمینی به سوریه، همگی نشانگر آن است که با شکست تروریست ها در حلب، پالمیرا و شمال سوریه، این بار نوبت قدرت ها و رژیم های حامی تروریزم است که خود رأسا وارد عرصه شوند؛ رخدادی که معلوم نیست سرنوشت و چشم انداز جنگ شش ساله سوریه را به کدام سو خواهد برد.

اگرچه امریکا اعلام کرده که نیروهای نظامی این کشور به منظور حمایت از نیروهای کرد و عرب برای عملیات آینده آزادی رقه، به سوریه اعزام شده اند؛ اما به نظر نمیرسد این تحول، با استقبال ترکیه مواجه شود؛ زیرا امریکا دقیقا از نیروهایی حمایت نظامی می کند که ترکیه برای جنگ با آنها وارد عملیات نظامی مستقیم در سوریه شده است.

از مدت ها به اینسو، نیروهای رزمنده کرد مورد حمایت امریکا در سوریه، از اهداف اصلی ترکیه و تروریست های مورد حمایت آن بوده و تاکنون درگیری های سنگین و مرگباری میان دوطرف نبرد، رخ داده است.

از جانب دیگر، روسیه و متحدانش نیز بدون شک با نگرانی و سوء ظن، تحول اعزام نیروهای نظامی امریکا به سوریه را دنبال خواهند کرد؛ هرچند از دید ناظران، استقرار چند صد تفنگدار دریایی امریکا در سوریه در ادامه همان استراتژي پیشین دولت باراک اوباما در مورد سوریه قابل ارزیابی است و بنفسه، تحول جدیدی محسوب نمی شود؛ اما در صورتی که امریکا در عملیات آزادی رقه، نقش ایفا کند و تجربه موصل در مورد رقه هم تکرار شود، در آن صورت، خطر تغییر موازنه قدرت در میدان نبرد، جدی است و انتظار نمی رود که خویشتن داری کنونی امریکا و روسیه در سوریه، بیش از این، پایدار و برقرار بماند.

تحول مهم دیگر، بی قراری های نه چندان پنهان اسراییل از تغییر معادله جنگ در سوریه است. بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر این رژیم، به تازگی به مسکو سفر کرده تا به گفته منابع دولتی رژيم اسراییل، در مورد سرنوشت جنگ سوریه و حضور ایران در آن با ولادیمیر پوتین، گفتگو کند.

نتانیاهو در دیدار با پوتین، مدعی شد که ایران در حال صدور «تروریزم اسلامی شیعی» است و با حضور ایران در سوریه، نمی توان شاهد ثبات و استقرار در این کشور جنگ زده بود.
این اظهارات زهرآگین نخست وزیر رژيم اسراییل، نشان می دهد که این رژيم به شدت نگران تغییرات اخیر در سوریه است که به نفع محور به رهبری دولت سوریه و با حضور روسیه، ایران، حزب الله و عراق فراهم شده است.

اینکه آیا نتانیاهو پاسخ مورد انتظار خود را از پوتین دریافت کرده یانه، روشن نیست؛ اما به نظر می رسد او از سفر مسکو دست خالی برخواهد گشت؛ زیرا گفته می شود پوتین وقتی عید سنتی یهودی ها «پوریم» را به نتانیاهو تبریک گفت، نخست وزیر رژيم اسراییل، تأکید کرد که «پرشیا» ۲۵۰۰ سال پیش می خواست یهودی ها را نابود کند و اکنون ایران همین نیت را دارد. آقای پوتین فورا با ذکر اینکه آن رویداد متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش است و ما اکنون در دنیای متفاوتی زندگی می کنیم و بهتر است در مورد مسایل امروز صحبت کنیم، نتانیاهو را سرزنش کرد.

به رغم این مساله اما انتظار نمی رود که اسراییل نسبت به تحولات جاری در سوریه، آرام بنشیند.
با این توضیح، با حضور نظامی امریکا و ترکیه در سوریه و در صورت اضافه شدن اسراییل و اعراب بر آن، پیشبینی می شود فصل جدید بحران در راه سوریه و چه بسا خاورمیانه باشد.

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور