۰

حزب اسلامی از عامل جنگ تا ضامن صلح

دوشنبه ۴ دلو ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۵۹
حزب اسلامی از عامل جنگ تا ضامن صلح

محمدکریم امین؛ رئیس هیأت مذاکره کننده حزب اسلامی می گوید: کمیسیون مشترکی برای تثبیت شمار جنگجویان حزب اسلامی گماشته شده و پس از تثبیت، ده هزار نفر آنان برای «مبارزه با تروریزم» و تامین امنیت در کنار نیروهای امنیتی گماشته خواهند شد.
وی می گوید: «یکی از موارد توافقنامۀ صلح، انحلال فعالیت های نظامی حزب بوده و در چوکات کمیسیون مشترک به خاطر استفاده از این نیروهای نظامی حزب استفاده خواهد شد و عملا تثبیت شمار مجاهدین در ولایت های لوگر، میدان وردک و لغمان آغاز شده است و تعداد شان به ده ها هزار تن خواهد رسید.»

محمدکریم امین، می افزاید: «حزب اسلامی برنامۀ اثرگذار و مشخصی برای بهبود وضعیت دارد و این برنامه به حکومت سپرده شده است. اگر حکومت برای عملی کردن آن با حزب اسلامی همکاری کند تا ۵۰ درصد خشونت ها کاهش خواهند یافت و گفته می توانم که در نصف ولایت های کشور وضعیت تغییر خواهد کرد و نفوذی که این حزب در میان مردم بسیاری از ولایت ها دارد، امکانات را بیشتر می سازد.»

ادعای حضور ده ها هزار جنگجوی حزب اسلامی در صفوف تروریست های ضد دولتی در شرایطی صورت می گیرد که پیش از این، نسبت به خطرات ضد امنیتی این نیروها هشدار داده شده است.

در این میان، هیچ پاسخ اطمینان بخشی وجود ندارد که استخدام شبه نظامیان وابسته به حزب اسلامی در چارچوب نیروهای مسلح کشور، آیا می تواند این خطرات ضد امنیتی را کاهش دهد یاخیر.

از جانب دیگر، نباید فراموش کرد که دولت و نیروهای خارجی در ابتدای شکل گیری نظام جدید، هزاران شبه نظامی وابسته به جریان های مختلف مجاهدین را ذیل نام هایی مانند دایاگ و دی دی آر، خلع سلاح کردند و در این زمینه حتی به آنها فرصت خدمت در چارچوب نیروهای امنیتی و دفاعی کشور و استفاده از تجربیات ارزشمند شان در راستای تأمین امنیت و مبارزه با تروریزم نیز داده نشد.

این در حالی بود که نیروهای مجاهدین، در مقایسه با جنگجویان مسلح حزب اسلامی، نه تنها هیچ خطری را متوجه آینده نظام، امنیت ملی کشور و صلح و ثبات سراسری نمی کردند؛ بلکه ایجاد و استقرار نظام سیاسی جدید، مرهون جانفشانی ها، ایثارگری ها و از خودگذری های جانانه شبه نظامیان مجاهدین و همکاری صادقانه رهبران و فرماندهان آنها بود؛ در غیر آن، بر هیچکس پوشیده نیست که اگر حضور و همکاری رهبران و اعضای گروه های جهادی نبود، دولت تحت حمایت امریکا و ناتو به تنهایی نمی توانست در کابل مستقر شود.

این همکاری ها به اندازه ای گسترده بود که حتی رهبران و فرماندهان مجاهدین، بی توجه به خطرات و آسیب های ویرانگر سیاسی این تصمیم، اجازه دادند گروه های شبه نظامی وفادار به آنها در چارچوب برنامه های خلع سلاح و ملکی سازی، منحل شوند تا به این ترتیب، فضا برای ایجاد یک نیروی مسلح ملی و فراقومی، فراهم گردد.

اینک اما با جذب هزاران جنگجوی حزب اسلامی به بدنه نیروهای امنیتی، بی توجه به تعلق خاطر حزبی و اعتقادات افراطی آنها و حتی بدون در نظرداشت سوابق عملکردهای ضد امنیت ملی و فعالیت های تروریستی آنها در راستای براندازی دولت مرکزی و در مسیر منافع و خواست های سازمان های جاسوسی و استخباراتی رژيم های خارجی، این صداقت و خوش بینی افراطی و اغراق آمیز رهبران و فرماندهان مجاهدین همسو با دولت است که عامل اصلی شکست و اشتباه ویرانگر آنها در عرصه بازی های سیاسی می شود.

اینهمه در حالی است که در صورت جذب هزاران شبه نظامی وفادار به حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار به بدنه نیروهای مسلح کشور، نه تنها موضوع خلع سلاح این حزب شورشی، عملا کنار گذاشته شده و نادیده گرفته می شود؛ بلکه گلبدین حکمتیار این بار با توپ و تفنگ و نیروی مسلح، وارد بازی های قدرت می شود.

در این صورت، چهره متواری و شکست خورده ای که در قماری ۴۰ ساله، همه آرزوهای سیاسی اش برای سلطه بر آینده و سرنوشت افغانستان را باخته بود، یکبار دیگر با اقتدار و عظمتی وصف ناپذیر به صحنه بازمی گردد؛ آنهم در شرایطی که دیگر رقبای سیاسی اش در دوران جنگ های داخلی، در چارچوب برنامه هایی مانند دایاگ و دی دی آر، خلع سلاح شده اند.

در این میان، مسأله این است که نیروهایی که تاکنون عامل جنگ و ترور و خشونت محسوب می شدند و به اذعان نماینده حزب اسلامی، در صورتی که به نیروهای امنیتی جذب شوند، ۵۰ درصد خشونت ها کاهش خواهد یافت، چگونه و بر پایه چه اطمینانی، فردا ضامن صلح و ثبات و سلامتی خواهند بود؟
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین