جنگ روانی پاکستان و افغانستان در هلمند

حیات الله حیات؛ والی هلمند، انتقال رهبری طالبان از پاکستان به این ولایت را رد کرد.
او گفت براساس معلومات او تروریست ها نه تنها در ولایت هلمند؛ بلکه در چند ولایت دیگر عملیات گسترده را راه انداخته بودند تا کنترل این ولایت‌ها را به دست بگیرند. آنها قصد داشتند بعد از گرفتن کنترل این ولایت‌ها شورای کویته و شورای پیشاور را به این ولایت‌ها منتقل کنند که ناکام شدند.
آقای حیات مدعی شد که فشار خارجی از سوی پاکستان بر افراد طالبان زیاد است تا پناهگاه‌ها و مراکز آموزشی این گروه از پاکستان به افغانستان منتقل شود.
او اما حضور بعضی از افراد طالبان را در بعضی ولسوالی‌های هلمند رد نکرد.
او گفت که پاکستان در شهر کویته رهبران طالبان را از یک محل به محل دیگر منتقل کرده‌است.

خبرگزاری استوشتیدپرس اخیرا گزارش داده بود که بعد از عملیات نظامی پاکستان رهبران طالبان افغانستان ممکن است دوباره به زادگاه شان در هملند برگشته و برای مقابله با دولت افغانستان آماده ‌شوند.

ممکن است حق همان چیزی باشد که حیات الله حیات؛ والی هلمند مطرح کرده است؛ یعنی انتقال رهبری طالبان از پیشاور و کویته به هلمند یک دروغ بزرگ پاکستان و بخشی از جنگ روانی گسترده ای است که رژيم اسلام آباد در کنار جنگ مستقیم و نیابتی علیه مردم و دولت افغانستان، مستمرا به آن دامن می زند تا به تعبیر والی هلمند، شکست هایش در عرصه جنگ میدانی را لاپوشانی و پنهانکاری کند.

جنگ روانی یا جنگ نرم همیشه بخشی از جنگ میدانی یا همان جنگ گرم بوده است و بی تردید، پاکستان و مزدوران تروریست آن نیز از کارکرد این اهرم نیرومند، بی خبر نیستند.

هلمند از دیرباز مورد توجه پاکستان و طالبان بوده است. تقریبا از زمان سقوط رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی تاکنون، پاکستان، سرمایه گذاری سنگین و گسترده ای روی هلمند انجام داد تا بتواند این ولایت را به پایگاهی مهم و مصون برای تروریست های مورد حمایت خود تبدیل کند.

جنگ های مستمر جاری در این ولایت نیز ریشه در سال های طولانی پس از طالبان دارد؛ جنگ هایی که با وجود کاهش و افزایش های فصلی و موسمی، هرگز به طور کامل، متوقف نشده است.
از سال ۲۰۰۱ تاکنون هزاران نیروی نظامی خارجی و داخلی در تله انفجاری هلمند، گیر مانده و جان باخته اند؛ این یعنی این ولایت، برای پاکستان و طالبان، اهمیتی راهبردی و تعیین کننده دارد.

کاشت و تولید انبوه مواد مخدر هم البته نه تنها پاکستان را نسبت به هلمند حریص تر کرده؛ بلکه بسیاری دیگر از قدرت های خارجی به ویژه اعضای ائتلاف نظامی به رهبری امریکا شامل ایالات متحده و انگلیس را هم مسحور درآمدهای نجومی حاصل از این تجارت سیاه و مرگبار کرده است.

بر این اساس، هلمند همواره گره کور امنیت افغانستان باقی مانده است؛ به گونه ای که گاه تصور می شود ماهیت جنگ جاری در هلمند، اصولا با سایر جنگ های مشابه میان تروریزم و غیر تروریزم در دیگر نقاط افغانستان، فرق می کند. هلمند «پایتخت مواد مخدر افغانستان و جهان» است و به همین دلیل، یکطرف این جنگ، همواره مافیای بین المللی مواد مخدر بوده است؛ مافیایی که می تواند از ارتش های منظم تا سازمان های جاسوسی، دولت ها و تا شبکه های تروریستی را درگیر جذبه مدهوش کننده مواد مخدر کند.

با این حال، اگر مواد مخدر را در کنار نبردهای پایان ناپذیر جاری در هلمند قرار دهیم و همزمان، حضور سنگین نیروهای نظامی غربی، نیروهای امنیتی افغانستان، مزدوران پاکستانی و سایر طرف های دخیل و درگیر در تجارت مرگبار مواد مخدر را نیز بر آن اضافع کنیم، جنگ روانی و تبلیغاتی پاکستان و افغانستان در هلمند، بهتر درک خواهد شد.

پاکستان در صدد تبدیل هلمند به پایگاه قدرت طالبان است و این چیزی است که به لحاظ میدانی به دلیل حضور سنگین و مستقیم شبه نظامیان گروه تروریستی طالبان در بسیاری از ولسوالی های هلمند، کاملا امکان پذیر است و دامن زدن به شایعه انتقال رهبری طالبان از پیشاور و کویته به داخل هلمند هم از نظر روانی و تبلیغاتی می تواند موازنه قدرت در هلمند را به نفع پاکستان و طالبان، تغییر دهد.

ضمن آنکه اگر پاکستان در این جنگ روانی، موفق شود، به کمک آن خواهد توانست در برابر اتهامات و فشارهای سنگین مبنی بر حمایت مستقیم رژيم اسلام آباد و سرویس های جاسوسی و نظامی این کشور از تروریزم بین المللی و پناه دادن به عوامل تروریزم در خاک خود، مقاومت کند و از شدت این فشارها بکاهد.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور