ذهنیت سازی برای انتقال داعش به افغانستان

شماری از اعضای مجلس سنا از آنچه ذهنیت سازی امریکا برای حضور داعش در افغانستان میخوانند، ابراز نگرانی می‌ کنند.
نجیبه حسینی؛ نایب منشی مجلس سنا گفت: "ابراز نگرانی پی هم وزارت خارجه امریکا در مورد فرار افراد داعش از عراق و سوریه و جای گرفتن آنان در کشورهایی که حاکمیت ضعیف دارند، یک ذهنیت سازی قبلی است که آنان در افغانستان جا خواهند گرفت".
او افزود که مردم از اینکه داعش و القاعده یک پروژه بین المللی است آگاهی دارند و نمیخواهند افغانستان به سوریه دوم تبدیل شود.
رونا ترین؛ دیگر عضو سنا نیز گفت: "مقامهای امریکایی با چنین اظهارات شان افغانستان را بدیلی برای حضور داعش در عراق و سوریه وانمود می کنند و پیشاپیش زمینه سازی می کنند که مکان بعدی برای حضور داعش، افغانستان خواهد بود".

خانم ترین گفت که امریکا می خواهد افغانستان را به داعش تسلیم کند و حکومت افغانستان باید جلو چنین زمینه سازی ها را بگیرد و نگذارد که افغانستان مکان امنی برای داعش گردد؛ وگرنه همه مسؤولیت های بعدی بر دوش حکومت و امریکا خواهد بود.

نگرانی های اعضای مجلس سنا درباره موضعگیری های آگاهانه مقامهای امریکایی درباره ظهور، رخنه و نفوذ و قدرت گیری روزافزون داعش در افغانستان، کاملا منطبق با واقعیت های جاری در این زمینه است؛ زیرا داعش، پیش از آنکه یک تهدید تروریستی فعال و اثرگذار بر معادلات امنیتی افغانستان باشد، یک واقعیت ذهنیت سازی شده است که به صورت مرتب از سوی بنگاه های تبلیغاتی و تریبون های سیاسی و رسانه ای کشورهای غربی، مورد تأکید و تصریح قرار می گرفت و همچنان می گیرد.

از یاد نمی بریم که نخستین بار، این فرماندهان نظامی امریکا بودند که نسبت به تبدیل شدن ننگرهار در شرق افغانستان به پایگاه منطقه ای داعش در جنوب آسیا، هشدار دادند. این هشدار درست در زمانی مطرح شد که هنوز داعش یک گروه تروریستی فعال و کنشگر در افغانستان نبود و وارد فاز تهاجمی نشده بود.

با این وصف، حتی اگر سوء ظن نمایندگان مجلس سنا را نسبت به اینکه امریکا و سایر قدرت های غربی به صورت آگاهانه برای انتقال پایگاه های مرکزی داعش از عراق و سوریه به افغانستان در آینده، ذهنیت سازی می کنند، نادیده بگیریم، این واقعیت را نمی توان انکار کرد که غربی ها به ویژه امریکایی ها از برنامه بلندمدت داعش برای افغانستان آگاهی داشته اند و تحرکات این گروه تروریستی در ولسوالی های ننگرهار را از نزدیک، زیر نظر داشته و رصد می کرده اند؛ بنابراین، در زمانی که داعش هنوز در مرحله هسته گذاری و برنامه ریزی اولیه برای حضور بلندمدت و طولانی در افغانستان قرار داشت، فرماندهان نظامی امریکا و ناتو، می بایست اقدامات پیشگیرانه نظامی و امنیتی را برای جلوگیری از قدرت گیری این گروه تروریستی به عمل می آوردند تا مانع از به نتیجه رسیدن نقشه ها و برنامه ریزی های مقدماتی آن تا دستیابی به مراحل عملیاتی و اجرایی می شدند.

حداقل از این منظر، حق کاملا با نمایندگان مجلس سنا است. آنها حق دارند در این باره، عملکرد مبهم و پرسش برانگیز ناتو و امریکا را به چالش بکشند و چه بسا این رویکرد را بخشی از عملیات روانی به منظور زمینه سازی برای حضور درازمدت داعش در افغانستان، قلمداد کنند.

با توجه به این مسأله، حضور داعش در افغانستان، فراتر از تغییر تاکتیک رهبران این گروه برای فرار از مرگ و جلوگیری از فروپاشی زودهنگام خلافت خودخوانده آن در عراق و سوریه است و مسؤولان امنیتی دولت به عنوان کسانی که قانونا باید در قبال رویدادها و تحولات امنیتی کشور، در برابر مردم و نمایندگان آنها پاسخگو باشند، می بایست در قبال ابهامات و پرسش های به وجودآمده در این زمینه و به صورت مشخص، ابراز نگرانی ها و تردیدهای جدی اعضای مجلس سنا، مسؤولانه شفاف سازی کنند.

این امر به ویژه از این حیث، اهمیت دارد که داعش علیرغم غفلت ها و نادیده انگاری ها و چه بسا حمایت های هدفمند پنهان و آشکاری که از آن شده و می شود هنوز در افغانستان پایگاه ها و ریشه های نیرومند نظامی و اجتماعی ندارد و می توان با شناسایی عوامل اصلی دست اندرکار در تقویت و حمایت از این جریان تروریستی، راهکارها و رهیافت های معقول و مؤثری را برای مبارزه با آن، طراحی و عملیاتی کرد.

با در نظرداشت این مهم و با توجه به اظهار نظرهای صریح و بی پرده اعضای مجلس سنا، در نتیجه این فرایند باید مشخص شود که نیروهای ناتو و امریکایی مستقر در افغانستان، در مبارزه علیه تروریزم و در این مورد معین، داعش، خود بخشی از معضل اند یا راه حل.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور