نشست بروکسل و ادامه حیات حکومت وحدت ملی

جان کری؛ وزیر خارجه امریکا در نشست بروکسل در مورد افغانستان از رهبران حکومت وحدت ملی خواست که به اختلافات شان پایان داده و در راستای بهبود وضعیت زندگی مردم تلاش کنند.
آقای کری از دستاوردهای دوساله حکومت وحدت ملی ستایش کرد و گفت که رهبران باید بیشتر از این برای بهبود وضعیت زندگی مردم در افغانستان کار کنند.
وی به کارهایی که رهبران حکومت وحدت ملی در راستای مبارزه با فساد انجام داده اند، اشاره کرد و گفت که کارهایی در این راستا صورت گرفته؛ اما این کافی نیست.

او از رهبران حکومت وحدت ملی خواست که اصلاحات لازم را در نظام انتخاباتی به میان آورند و برنامه مشخصی را برای برگزاری انتخابات پارلمانی ارائه کنند.
آقای کری ابراز امیدواری کرد که وضعیت افغانستان روز به روز در حال بهبود است و تاکید نمود که نباید فرصت های پیش آمده تحت الشعاع چالش های موجود قرار بگیرد.

این در حالی است که نتایج نشست بروکسل و موفقیت در کسب اعتماد دوباره کمک کنندگان بین المللی برای تجدید تعهدات مالی شان نسبت به دولت افغانستان، دستاورد مهمی برای رهبران حکومت وحدت ملی محسوب می شود و آنها می توانند برای این دستاورد، به خود ببالند.

به بیان دیگر، اینکه علیرغم وضعیت پیچیده، وخیم، ناپایدار و عمیقا شکننده جاری در افغانستان، رهبران حکومت وحدت ملی توانستند کمک کننده های بین المللی را قانع کنند که کمک های مالی شان به دولت افغانستان را طی چهار سال آینده، تجدید کنند، دستاورد کوچکی نیست و می تواند به حیث نوعی تجدید حیات برای حکومت وحدت ملی محسوب شود؛ اما نباید از یاد برد که این پایان کار نیست؛ زیرا این تعهدات، همگی روی کاغذ انجام شده و عملیاتی شدن آن، مشروط به تحقق پیش شرطهای کمک کنندگان می باشد.

می توان در این زمینه به تعهدات متقابل افغانستان و اتحادیه اروپا در خصوص بازگرداندان هزاران پناهجوی افغانستانی از اروپا به افغانستان و نیز انجام برخی اصلاحات بنیادین سیاسی و انتخاباتی اشاره کرد.

مبارزه جدی و فراگیر با فساد، دولت سازی، ایجاد ظٰرفیت، تأمین شفافیت و حسابدهی، رعایت حقوق بشر و تحقق و تضمین آزادی های مدنی و حقوق شهروندی از جمله حق زنان و آزادی بیان، از دیگر پیش شرط های جهان در برابر تأمین انتظارات مالی دولت افغانستان بوده است.

نکته مهمی که به نظر می رسد میتواند پیش نیاز اصلی تحقق همه این پیش شرطها به حساب بیاید، ادامه حیات حکومت وحدت ملی و عبور امن و آسان آن از معابر صعب العبور و دشوارگذار چالشهای سیاسی و اختلافات عمیق موجود میان رهبران آن از یکسو و رهبران جریانهای سیاسی منتقد از جانب دیگر است.

جان کری؛ وزیر امور خارجه امریکا به عنوان طراح، تئوری پرداز و معمار حکومت وحدت ملی افغانستان، اشارات تلویحی و تصریحی نسبتا روشنی در این خصوص داشت.

او بار دیگر رهبران حکومت وحدت ملی افغانستان را به کنار گذاشتن اختلاف های سیاسی و توجه به بهبود زندگی مردم، دعوت کرد؛ چیزی که هنوز از سوی رهبران حکومت وحدت ملی برآمده از طرح جان کری، کمتر دیده شده است و همین امر، بر چالش ها و بحران های موجود فراراه این حکومت افزوده است.

با درنظرداشت این سخنان وزیر امور خارجه امریکا در نشست بروکسل تصور می شود که این موضع گیری نشان می دهد که او سختی ها و دشواری های سنگین موجود در مسیر موفقیت و ادامه حیات حکومت وحدت ملی را به خوبی دریافته و نسبت به آینده آن، عمیقا نگران و هراسناک است.

با گذشت دوسال از آغاز به کار حکومت وحدت ملی، مبارزه ای ثمربخش و ریشه ای با فساد اداری و مالی در تمام سطوح به طوری که بتواند چشم انداز توسعه و ظرفیت سازی اقتصادی را روشن تر از دیروز وانمود کند، صورت نگرفته است. به علاوه این، هنوز علیرغم برخی گامهای ابتدایی در مسیر ایجاد اصلاحات انتخاباتی، هیچ برنامه عملیاتی و مدونی در خصوص اصلاح نظام انتخاباتی و تدوین یک جدول زمان بندی شده به منظور برگزاری انتخابات پارلمانی و شوراهای ولایتی، ارائه نشده است.

اینهمه در حالی است که کشور از چهار سو، آماج بدترین و کم سابقه ترین عملیات ها و فعالیت های تروریستی بین المللی است و نبرد میان نیروهای دولتی و تروریست های مسلح از مناطق دوردست به حاشیه شهرهای راهبردی و استراتژيک، کشیده شده و یک سوم خاک کشور، عملا از سلطه دولت خارج است.

در چنین وضعیتی، مدیریت تعهدات مهم بروکسل و حفاظت از این دستاورد بزرگ، برای رهبران حکومت وحدت ملی، کار ساده ای نخواهد بود و این همان چیزی است که نتایج نشست بروکسل و چشم انداز حیات سیاسی حکومت وحدت ملی را عمیقا به هم گره زده است.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور