تروریزم در شمال؛ خطر سقوط، جدی است
يکشنبه ۳۰ جوزا ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۵۷
نماینده بدخشان گفت: بر اساس معلوماتی که تازه به من رسیده بیش از۱۲۰ طالب مسلح اخیرا در ولسوالی کران و منجان ولایت بدخشان جابجا شده و تصمیم دارند تا مراکز بدخشان و قندوز را هدف قرار دهند.
شماری از اعضای مجلس نمایندگان از ناامنی های اخیر در سه ولایت شمال کشور خبر داده و هشدار دادند که ناشنیده گرفتن نگرانی های مردم و نمایندگان از سوی دولت، سبب «سقوط» ولایت های بدخشان، قندوز و فاریاب به دست طالبان می شود.
عبدالرؤوف انعامی؛ نماینده بدخشان گفت: بر اساس معلوماتی که تازه به من رسیده بیش از۱۲۰ طالب مسلح اخیرا در ولسوالی کران و منجان ولایت بدخشان جابجا شده و تصمیم دارند تا مراکز بدخشان و قندوز را هدف قرار دهند.
او هشدار داد که اگر دولت درباره وضعیت قندوز و بدخشان، تصمیم نگیرد صد در صد به دست طالبان، سقوط می کند.
شریفی بلخابی؛ نماینده سرپل هم گفت که اوضاع امنیتی در شمال و شمال شرق به ویژه در سرپل، بدتر شده و این، ناشی از بی توجهی حکومت وحدت ملی است.
فتح الله قیصاری؛ نماینده فاریاب هم گفت: در صورتی که حکومت به وضعیت به وجود آمده امنیتی در فاریاب توجه نکند این ولایت با سقوط مواجه خواهد شد.
می دانیم که این نخستین هشدار جدی و نگران کننده نسبت به وضعیت وخیم امنیتی در ولایت های مهم و راهبردی شمال افغانستان نیست؛ هشداری که به رغم تکرار چندین باره، همچنان از جانب حکومت به ویژه کانون مرکزی قدرت که هسته اصلی تصمیم گیری در حوزه مسایل کلان، محسوب می شود، نادیده گرفته شده است.
این نادیده انگاری اما اگر یک یا دوبار، صورت بگیرد، شاید رویدادی عادی به شمار بیاید؛ اما وقتی درست به اندازه هشدارهای مکرر و جدی مسؤولان محلی و کارشناسان امور امنیتی و نظامی به شمول فرماندهان ارشد جهادی، تکرار می شود، دیگر نمی تواند یک رخداد معمولی شمرده شود؛ بلکه این، بیانگر یک سیاست متعمدانه و سازمان یافته با رویکرد نادیده گرفتن ناامنی های رو به گسترش در شمال و شیوع تروریزم و ناامنی در ولایت های امن این ولایت می باشد.
در این صورت، نگرانی هایی که در زمینه آینده امنیت شمال، وجود دارد، چندین برابر افزایش پیدا می کند؛ زیرا این بار، دیگر این فقط تروریزم نیست که وضعیت امنیتی شمال کشور را دستخوش چالش و بحران کرده است؛ بلکه در ضمن این رویداد، بی توجهی و نادیده انگاری آگاهانه، ارادی و خودخواسته دولت مرکزی هم مزید بر علت می شود و بر پیچیدگی مساله می افزاید.
یکی از نمونه های بارز این وضعیت، اتفاقی است که سال گذشته در قندوز رخ داد. بر اساس گزارش های رسمی، شماری از مقام های امنیتی در سطح محلی، به علت سقوط قندوز به دست طالبان، مورد توبیخ، سرزنش و بعضا مجازات های جزئی قرار گرفتند؛ اما ریشه اصلی این رویداد، هرگز مورد واکاوی کارشناسانه و ارزیابی همه جانبه قرار نگرفت. در حالی که می دانیم یکی از حاشیه های سقوط قندوز، حاشیه نشینی خودخواسته جنرال دوستم؛ معاون اول اشرف غنی بود.
آقای دوستم بعدا فاش کرد که یکی از انگیزه های او برای «گوشه نشینی» عدم توجه رییس جمهور به طرح های امنیتی او در مورد شمال، از جمله قندوز است.
این تنها یکی از نمونه های کوچک نادیده گرفتن طرح ها و ایده های پیشگیرانه برای مهار ناامنی های رو به گسترش شمال است.
نگرانی های جدی چند نماینده ولایت های سابقا امن شمال در مجلس نمایندگان نیز نمونه ای دیگر در این زمینه است.
هیچ انتظاری وجود ندارد که این هشدارها بتواند سیاست های کلی حکومت در قبال امنیت شمال را دچار تغییرات اساسی و بنیادین سازد.
بنابراین، سیاست مبتنی بر توجهی، سکوت، سهل انگاری و نادیده گیری حاکمیت، درست به اندازه جولان های بی مهار و بی ملاحظه تروریست های داخلی و خارجی در جای جای ولایت های سابقا امن شمالی، نگران کننده و ترسناک است.
نگران کننده از این حیث که حکومت آگاهانه و در حالی که می بیند تروریست ها به میزان وسیعی، مشغول تدارکات بنیادین برای حضور بلندمدت در شمال هستند، همچنان نسبت به هشدارهای مکرر مقام های مسؤول و آگاهان مستقل در این زمینه، بی توجهی می کند و ترسناک از آن جهت که بیم آن می رود که مبادا نوعی تبانی و تراضی پنهان و اعلام نشده میان برخی از مهره های کلیدی و ذیصلاح در کانون مرکزی قدرت با طراحان، تئوری پردازان و استراتژيست های تروریزم در داخل و خارج از کشور وجود داشته باشد که توسعه ناامنی های سازمان یافته به شمال نیز بخشی از ایده های مشترک آنها باشد.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 81515
