نورستانی و میراث شوم یک خیانت ملی

یوسف نورستانی؛ رئیس کمیسیون انتخابات افغانستان از سمتش کناره گرفت.
ظفر هاشمی؛ معاون سخنگوی ریاست جمهوری در صفحه توییترش نوشت که اشرف غنی، استعفای آقای نورستانی را پذیرفته است.
در پیام توییتری آقای هاشمی دلیل استعفای آقای نورستانی 'وضعیت بحرانی افغانستان و نیاز برای بهبود آن' خوانده شده است.
چند روز پیش، اشرف غنی، فرمان تقنینی اصلاح نهادهای انتخاباتی را امضا کرد.
با امضای این فرمان، اعضای فعلی هر دو نهاد انتخاباتی باید جای خود را به افراد جدیدی بدهند.

یوسف نورستانی، سه سال پیش به عنوان رئیس کمیسیون انتخابات افغانستان منصوب شد.
انتخابات ریاست جمهوری جنجالی ۲۰۱۴ در افغانستان که منجر به تقسیم قدرت و ایجاد پست ریاست اجرایی شد، زیر نظر آقای نورستانی برگزار شده بود.

پس از پنج ماه بن بست، گره‌ کور انتخابات با میانجی‌گیری جان کری؛ وزیر خارجه امریکا و روی کار آمدن حکومت وحدت ملی باز شد.

نورستانی در حالی سرانجام از سمت اش کناره گیری کرد که طیف وسیعی از مردم افغانستان، او را از متهمان ردیف اول تقلب در انتخابات می دانند که به دلیل خیانت در آرای مردم و انحراف یک روند مهم و پرهزینه ملی مانند انتخابات سراسری ریاست جمهور، او را متهم به ارتکاب خیانت ملی می کنند.

نورستانی با توجه به نفرت و انزجاری که مردم افغانستان نسبت به او دارند، ناگزیر بود دیر یا زود کناره گیری کند. بقای او در رأس کمیسیون انتخابات، مانع اصلی انجام اصلاحات انتخاباتی بود و با حضور او هیچگونه اصلاحاتی، معنا و موضوعیت نداشت.

با این حال، استعفای نورستانی چیزی نیست که خیانت بزرگی که او در حق انتخابات، دموکراسی، آرای میلیونی مردم و «وضعیت بحرانی» که معاون سخنگوی ریاست جمهوری از آن حرف می زند را جبران کند.

نورستانی متهم است؛ متهم به ارتکاب یکی از بزرگترین خیانتهای ملی در تاریخ ۱۵ سال اخیر افغانستان.

او زمینه ساز مصادره به مطلوب دموکراسی و خیانت در امانت میلیون ها شهروند افغانستان است؛ کسانی که از جان و خون شان مایه گذاشتند تا نهال نورس دموکراسی و مردم سالاری در افغانستان را شکوفا سازند. نورستانی اما ریشه این نهال را خشکاند، دموکراسی و انتخابات را از مسیر اصلی خود، منحرف کرد و موجب شد که یک حکومت مشارکتی غیر منتخب با دخالت یک عامل خارجی در کشور شکل بگیرد؛ حکومتی که حتی قادر به برآورده سازی انتظارات حد اقلی مردم افغانستان نیست، هیچ تعهدی نسبت به آرای میلیونی مردم در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، احساس نمی کند و بدتر از همه اینکه در نتیجه مهندسی یک عنصر خارجی روی کار آمده است و به همین دلیل، خود را به متعلق به مردم افغانستان و مسؤول در برابر خواست ها، انتظارات، منافع و نیازهای آنان نمی داند.

اینهمه حاصل خیانت بزرگی است که نورستانی و همدستان متقلب او مانند ضیاءالحق امرخیل مرتکب شدند.

نورستانی همچنین انتخابات را برای همیشه در افغانستان بدنام کرد، اعتماد مردم به حکومت را از میان برد و راه را برای مشارکت پرشور و امیدبخش مردم در روندهای ملی مانند انتخابات در آینده، بست.

نورستانی در معرض اتهامات شدید و سنگینی قرار دارد؛ اتهاماتی که حتی اگر دروغ و بی پایه هم باشند، لازم است آقای نورستانی در برابر یک دادگاه صالح و عدالت پیشه و بی طرف، حاضر شود و به این اتهامات و ادعاها، مسؤولانه پاسخ بدهد.

او که اکنون از سمت اش به عنوان رییس کمیسیون انتخابات، کناره گیری کرد، محق نیست که همچنان در سایه مصونیت های سیاسی ناشی از وابستگی اش به کانون مرکزی قدرت، در حاشیه امن به سر ببرد و با بی اعتنایی در قبال انتقادهای سنگینی که نسبت به کارنامه، عملکرد، عدم بی طرفی، بی اعتنایی به قانون اساسی، فساد و سوء مدیریت او وجود دارد، انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۳ را همچنان به عنوان یک نقطه سیاه و مبهم و تاریک در تاریخ سیاسی افغانستان باقی بگذارد.

محاکمه عادلانه، علنی و بی پرده نورستانی، امرخیل و سایر متهمان ردیف اول پرونده پیچیده انتخابات بدنام و شرم آور ریاست جمهوری سال ۹۳، می بایست به عنوان بخشی از اصلاحات انتخاباتی مورد بحث و نشانه ای از تعهد واقعی سران حکومت وحدت ملی به این روند، مورد توجه هر دو رهبر حکومت قرار بگیرد؛ زیرا این تنها راه اعاده حیثیت انتخابات، احیای اعتماد مردم به حکومت، تغییر نگاه مجدد مردم به دموکراسی و مردم سالاری، بازگشت مشروعیت به نهادهای انتخاباتی و کانون مرکزی قدرت و از همه مهمتر، فراموش شدن میراث شوم یک خیانت آشکار ملی است.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور