۰

خروج از سوریه؛ سورپرایز پوتین برای غرب

سه شنبه ۲۵ حوت ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۰۰
مخالفان دخالت نظامی روسیه و عناصر هوادار غرب هم به دلایل دیگری، از این تصمیم، خوشحال اند. آنها تصور می کنند که پوتین، بشار اسد را تنها گذاشت و حتی بعید نیست بر سرنوشت او با امریکا قمار زده باشد و ...
خروج از سوریه؛ سورپرایز پوتین برای غرب

روسیه خروج نیروهایی نظامی خود از سوریه را آغاز کرد.
روز گذشته ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهوری روسیه، در حرکتی غیرمنتظره اعلام کرد که این کشور "بخش عمده‌ای" از نیروهای خود را از سوریه خارج می‌کند.
او گفت: "ماموریت تعیین شده برای وزارت دفاع و نیروهای مسلح را در کل محقق شده می دانم."
سرگئی شویگو؛ وزیر دفاع دستور داده تا جنگنده‌های این کشور در سوریه به روسیه بازگردانده شوند.
تعداد دقیق نیروهای نظامی روسیه در سوریه مشخص نیست؛ اما خبرگزاری آسوشیتدپرس، تعداد آنها را بین ۳ تا ۶ هزار نفر برآورد می‌کند.
این اقدام روسیه با واکنش مثبت کشورهای غربی رو‌به‎رو شد که گفته‌اند این اقدام باعث می‌شود که فشار بر دولت بشار اسد برای مذاکره بیشتر شود.

در همین حال دور تازه مذاکرات سوریه در ژنو وارد دومین روز خود شده است.
کاخ سفید هم گفته است که از تصمیم رییس جمهوری روسیه برای خروج نظامیانش از سوریه، قبل از اعلان، آگاه نبوده است.

پوتین با این اقدام یکبار دیگر هواداران و مخالفان خود را در جهان، غافلگیر کرد. این درست همان کاری بود که او در آغاز دخالت نظامی روسیه در سوریه نیز انجام داد.

اکنون بسیاری از تحلیلگران سیاسی –حتی آنهایی که پوتین را از نزدیک می شناسند- نمی دانند که هدف روسیه از این اقدام چیست و چرا در این موقعیت حساس، روسیه چنین تصمیمی گرفته است.
این در حالی است که هیچگونه تهدید و فشاری روی مأموریت نظامی روسیه در سوریه وجود نداشت.

روس ها در اوج پیروزی و قدرت به مأموریت خود در سوریه ادامه می دادند. آنها توانسته بودند قدرت لرزان دولت دمشق را به مرحله اطمینان بخشی، ارتقا دهند، مخالفان به شدت تضعیف شده و در موضع تدافعی قرار گرفته بودند، مناطق وسیعی از خاک سوریه آزاد شد، تروریست ها مجبور شدند بدون هیچگونه پیش شرطی به مذاکرات صلح حضور یابند و قدرتهای حامی تروریزم از جمله ترکیه، عربستان سعودی و همپیمانان (غربی- عبری- عربی) آنها در موضع انفعالی واقع شده و از عملیاتی کردن نقشه های خود در مورد آینده سوریه، ناامید شدند.

شماری از کارشناسان می گویند که شاید همین مسایل، سبب شد که رییس جمهوری روسیه به این جمعبندی برسد که اهداف مورد نظر این کشور در مأموریت سوریه، تحقق یافته به نظر آید.

اما شماری دیگر از کارشناسان می گویند که آنچه در بالا ذکر شد، همه آن چیزی نبود که روسیه در دخالت نظامی در سوریه، به دنبال آن بود.
به بیان دیگر، این اهداف، تماما به نفع دولت سوریه بود؛ اما چیزی که در این میان، منافع مستقیم روسیه را تامین کند، وجود نداشت.

بنابراین، باید به دنبال انگیزه های دیگر روسیه از دخالت نظامی در سوریه و سپس تصمیم به خروج نظامیانش از آن کشور به دلیل تحقق آن اهداف بود.

به نظر می رسد روسیه به اهداف بزرگتری دست پیدا کرد؛ از جمله اینکه این کشور توانست با حضور نظامی در سوریه، موضوع اوکراین را از فهرست اولویت های سیاسی- امنیتی و استراتژيک اروپا و امریکا و ناتو خارج کرده و به یک موضوع حاشیه ای تبدیل کند. از سوی دیگر، دخالت نظامی روسیه در سوریه، به امریکا و سایر رقبای این کشور در ناتو نشان داد که قدرت نظامی روسیه در ابعاد جهانی، احیا شده و نمیتوان بدون حضور این کشور، مسایل بزرگ و پیچیده بین المللی را حل و فصل کرد؛ مساله ای که پس از رویداد اوکراین، به شدت زیر سؤال رفته بود. دخالت نظامی روسیه در سوریه همچنین به صورت غیر مستقیم، موجب شد تا فشارهای مضاعف ناشی از هجوم سیل عظیم و غیر قابل مهاری از مهاجران به سمت اروپا، مفهوم «اتحادیه» را به نحو جدی زیر سؤال ببرد و شکافهای عمیق و جدی را در میان اعضای اتحادیه اروپا به وجود آورد که در نهایت، به نفع روسیه تمام شد؛ زیرا به این ترتیب، از این پس، هریک از اعضای این اتحادیه بر اساس منافع ملی و اولویت های راهبردی خود در خصوص روابط خارجی خود، تصمیم می گیرند و عمل می کنند که موضوع تحریم یا ادامه روابط دوستانه با روسیه نیز یکی از آنهاست. تضعیف محسوس قدرت امریکا و ناتو در خاورمیانه به وسیله زمینگیر کردن متحدان و مهره های دست نشانده کاخ سفید در کشورهای عربی و ترکیه هم از دیگر دستاوردهای بزرگ روسیه در سوریه بود.
با این بیان، تقریبا بدیهی به نظر می رسد که تصمیم پوتین به خروج از سوریه، از نظر منطقی، درست و قابل درک است.

البته مخالفان دخالت نظامی روسیه و عناصر هوادار غرب هم به دلایل دیگری، از این تصمیم، خوشحال اند. آنها تصور می کنند که پوتین، بشار اسد را تنها گذاشت و حتی بعید نیست بر سرنوشت او با امریکا قمار زده باشد و حمایت پرهزینه از بشار اسد و دولت سوریه که بر اساس برخی ادعاها روزانه دو میلیون و ۵۰۰ هزار دالر برای روسیه هزینه داشته را با رفع بخشی از تحریم های غرب علیه روسیه، معامله کرده است. آنها همچنین مسایل دیگری از جمله فشارهای سنگین اقتصادی در داخل روسیه به دلیل افت شدید قیمت نفت، تحریم های غرب و سقوط بی سابقه ارزش روبل؛ پول ملی روسیه در اثر حضور نظامی مسکو در سوریه را از عوامل دیگر این تصمیم، برمی شمارند.

با همه این احوال، دست کم این موضوع، مشخص است که پوتین، کسی است که کمتر اشتباه می کند، موقعیت را می شناسد، آینده را می خواند و می داند که چگونه رقبا و هوادارانش را با تصمیم های آنی، شگفت زده، غمگین یا خوشحال کند.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین