روسیه؛ حامی دولت، همکار طالبان؟

معاون سیاسی وزارت خارجه، یکشنبه با الکساندر مانتیتسکی؛ سفیر روسیه در کابل دیدار کرد.
در این ملاقات، حکمت خلیل کرزی از سفیر روسیه در مورد آنچه به عنوان اظهارات مقامات وزارت خارجه آن کشور در رابطه با همخوانی علایق روسیه با گروه طالبان و مجاری تماس آن کشور با این گروه اخیراً در رسانه ها بازتاب یافته، خواستار توضیح شد.
در پاسخ، سفیر روسیه در کابل گفت که از گفته های مقامات وزارت خارجه آن کشور در این رابطه، نقل قول و تعبیر غیر دقیق صورت گرفته است.
مانتیتسکی افزود که در واقع، منظور این بوده است که علایق روسیه با علایق گروه طالبان تنها در جنگ با داعش همخوانی دارد و هدف آن کشور از داشتن مجاری تماس با گروه یادشده، صرفاً کمک به دریافت راه حل سیاسی برای مخالفت طالبان با دولت افغانستان است.
سفیر روسیه همچنین تأکید کرد که آن کشور همیشه از دولت افغانستان پشتیبانی کرده و خواهان یک افغانستان مستقل، دارای حاکمیت ملی، باثبات و عاری از تروریزم و مواد مخدر است.

با این حال، به نظر نمی رسد این توضیح، واقعیت های جاری در این زمینه را تغییر دهد. روسیه از اصلی ترین قدرت های خارجی بوده که برای نخستین بار در زمینه مبارزه با داعش در افغانستان اعلام آمادگی برای همکاری کرده و همواره نسبت به توسعه حضور تروریزم از افغانستان به آسیای مرکزی، هشدار داده است.

بنابراین و با توجه به شک و گمان های گسترده ای که در خصوص میزان جدیت دولت افغانستان و همچنین قدرت های غربی به رهبری ناتو و امریکا در مبارزه با داعش، به وجود آمده، اینکه روسیه تلاش کند به سراغ اصلی ترین و عملگراترین جریان ضد داعش یعنی شبه نظامیان طالبان برود، هرگز دور از امکان و انتظار نیست.

روسیه درصدد متوقف کردن داعش در افغانستان، سوریه، عراق و هر جای دیگر خاورمیانه و دنیای اسلام از هر طریق ممکن است و در این میان، برقراری رابطه و همکاری نظامی با طالبان نیز یکی از همان گزینه ها محسوب می شود.

در اینجا هیچ اهمیتی ندارد که وسیله مورد استفاده برای رسیدن به هدف یادشده، مشروعیت دارد یانه، مهم نتیجه ای است که باید به دست بیاید.

از جانب دیگر، صرف اعلام پشتیبانی از دولت افغانستان نیز به معنای آن نیست که روس ها تعهدات گسترده ای در حمایت نظامی از دولت در قبال تروریزم بر عهده می گیرند.

ضمن آنکه این امر با همکاری و تماس روس ها با طالبان، در تعارض آشکار قرار دارد و اصولا نمی توان میان این دو موضع، به صورت منطقی، جمع بست.

این چیزی شبیه تفاوت ماهوی و منطقی موجود میان حرف و عمل پاکستان است که از یکسو حمایت و پشتیبانی خود را از دولت افغانستان و روند دموکراتیک در کشور اعلام می کند و از جانب دیگر، طالبان و تروریزم را تقویت می کند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که طالبان با استفاده از امکانات دریافتی از روسیه، مواضع دولت افغانستان را آماج قرار ندهند.

بناءاً برای رهایی از تبعات خطرناک این اقدام روسیه، لازم است دولت افغانستان، پیش از آنکه معضل و معمای داعش، پیچیده تر شود، تمهیداتی را مد نظر قرار دهد.

۱. نخستین مساله این است که به شبهات مطرح شده در رسانه ها مبنی بر همکاری و حمایت حلقات مشخصی در شورای امنیت ملی و وزارت دفاع با داعش، به صورت شفاف پاسخ دهد.

۲. ماجرای هلیکوپترهای ناشناس در ننگرهار و بغلان و سایر جاها را روشن کند.

۳. یک استراتژي مشخص و قابل تعریف برای مبارزه با داعش ایجاد کند و آن را به سرعت عملیاتی کند.

۴. عملیات نظامی گسترده ای را در ننگرهار راه اندازی نماید و آخرین خاکریزهای داعش در این ولایت را درهم بکوبد.

این اقدامات در نهایت، سبب خواهد شد تا قدرت های خارجی ضد داعش، به جای دولت، به سراغ گروه های تروریستی مخالف داعش نروند.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور