غروب ارزش های مدرن در افق غرب

بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژيم اسرائیل با دونالد ترامپ؛ داوطلب نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا دیدار می کند.
ترامپ اخیرا در واکنش به کشتار ۱۴ نفر در کالیفرنیا توسط یک زوج پاکستانی، خواهان «توقف کامل» ورود تمام مسلمانان به امریکا شد.
در پی اعلام برنامه دیدار او با نتانیاهو، اعتراضات علیه او در اسرائیل هم بالا گرفت.
روز چهارشنبه ۳۷ نماینده پارلمان رژيم اسرائیل (کنست) با امضای یک نامه سرگشاده خواهان لغو این دیدار
شدند.
عده‌ای از معترضان در امریکا هم ترامپ را با هیتلر مقایسه کرده‌اند.
با این حال، دفتر نتانیاهو می‌گوید دیدار ترامپ و نتانیاهو روز ۲۸ دسامبر برگزار خواهد شد.
دونالد ترامپ پیش‌تر نیز اظهارات جنجالی داشته است، از جمله اینکه مساجد امریکا باید تحت نظر باشند.

در رویدادی دیگر، تونی ابوت؛ نخست وزیر پیشین استرالیا که پس از دو سال، چندروز پیش قدرت را واگذار کرد گفته: غرب باید برتری فرهنگ خود را نسبت به اسلام اعلام کند.
او با نسبت دادن داعش به اسلام گفت: همه فرهنگ ها باهم برابر نیستند و غرب باید برتری خود را به اسلام که یک مشکل بزرگ دارد، اعلام کند.

از این نوع ابراز نظرها امروزه از تریبون های رسمی و رسانه ای غرب در باره اسلام، مسلمانان و برخورد غرب در قبال آنان، زیاد شنیده می شود.
پیروزی حزب راست افراطی جبهه ملی در انتخابات محلی فرانسه نیز پیام روشن دیگری در این خصوص بود: غرب «ارزش»هایش را فراموش می کند. این چیزی است که اصحاب اندیشه و فکر را در غرب عمیقا نگران می کند.

به باور آنها نه اظهارات ترامپ، نه دیدار او با نتانیاهو و نه سماجت وی بر درستی اظهاراتش بر علیه اسلام و مسلمانان، هیچکدام تصادفی نیستند و این چیزی است که نتایج انتخابات اخیر فرانسه کاملا آن را ثابت می کند.

فردا اگر کسی مانند دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا به پیروزی رسید، کسی نباید شگفت زده شود. این روند در واقع، با دو دوره ریاست جمهوری جورج بوش، پیشتر آغاز شده است.
غرب در مسیر مخوفی سیر می کند. درست روی ریل افراط گرایی و خط خشونت.
غرب حتی ادعاهای پیشین خود در زمینه حقوق بشر، برابری انسانی، نفی تبعیض و تعصب، تبلیغ تسامح و تساهل و بردباری و شکیبایی و موضوعاتی از این قبیل را فراموش کرده و کنار گذاشته است.

آنچه اکنون در غرب جریان دارد از پاریس تا نیویارک، آشکارا بیانگر آن است که از آن غرب افسانه ای که در تبلیغات رسانه ای، فیلم های سینمایی، نطق های آتشین سیاسی و محصولات فرهنگی سال های پسین شنیده و دیده بودیم، دیگر خبری نیست. غربِ رویاهای انسان جهان سومی، در حال غروبی غم انگیز و باورنکردنی است.

«ارزش»هایی مانند حقوق بشر، حقوق شهروندی و آزادی های مدنی که غرب سال ها زیر نام آن، به کشورهای دیگر لشکرکشی کرد، آنها را اشغال نمود و غیر غربی ها را به خاطر محرومیت از این «ارزش» ها با چماق «توحش» راند و به بمب و گلوله بست، در غرب به رهبری ترامپ و مارین لوپن و شبه غربی هایی مانند استرالیایی که تونی ابوت از آن نمایندگی می کند، دیگر خبری نیست.
اقداماتی که کسانی مانند آلن بدیو؛ فلیسوف معاصر فرانسوی دردمندانه به آن واکنش نشان می دهد و میان توحش بدوی داعش و توحش مدرن فرانسه و غرب، نسبتی معنادار و تلخ برقرار می کند.

بدیو در واکنش به کشتار اخیر پاریس گفت: به منظور بهره‌برداری واقعی از یک فضای تبلیغاتی مجازی، مقامات دولتی و رسانه‌ها ندای جنگی بزرگ را به نام «فرانسه سه رنگ» و علیه «توحش» سر داده‌ اند. بدیو می‌پرسد: «جنگ علیه توحش اما چگونه جنگی است؟» و پاسخ می‌دهد: «توحش یعنی کشتن برای هیچ. بدین معنا، غرب خود در توحش سابقه‌ای طولانی دارد.»

و ادامه می دهد: آیا جنگ ارتش‌های غربی متمدنانه است؟ جنگ متمدن اصولاً چگونه جنگی است؟ جنگ بدون تلفات؟ جنگ از درون دفتر کار؟ جنگ با هواپیماهای بدون سرنشین؟

اما حتی اگر از دیدگاه های درست و دقیق آلن بدیو هم صرف نظر کنیم و تناقضات آشکار میان ارزش های ادعایی و کارنامه عملی غرب را نادیده بگیریم،‌ واقعیت این است که با ظهور کسانی مانند دونالد ترامپ و قرار گرفتن او در کنار چهره های منفوری مانند نتانیاهو و تونی ابوت –فردا احتمالا ژان مارین لوپن هم به این جمع اضافه خواهد شد و تثلیث صلیبی ضد اسلام کامل خواهد گردید- غرب به نحو حزن انگیزی دچار افت و افول ارزش های مورد ادعای خودش شده است.
غربی عمیقا عصبانی، ناشکیبا، خشن، پرخاشجو، مهاجم، خونریز و دگرستیز... پس چه تفاوتی میان داعش و ضد داعش وجود دارد؟

محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور