درنگی بر موضع مجلس درباره حماسه کابل

مجلس نمایندگان در نشست عمومی روز چهارشنبه خود بر سر موضوع کشته شدن گروگان‌ها در ولایت زابل بحث و این رویداد را شدیدا محکوم کرد. در پایان این نشست اعلامیه‌ای از سوی مجلس نمایندگان منتشر شد که در آن آمده که کشته شدن هفت شهروند افغان در ولایت زابل، زنگ خطری برای رهبران دولت بود.
مجلس می‌گوید نمایندگان بارها از نهادهای امنیتی خواهان اقدامات لازم برای رهایی گروگان‌ها شدند؛ اما شاهد بی‌تفاوتی حکومت بود.
در اعلامیه مجلس آمده:"رهبری حکومت وحدت ملی که با شعارهای میان تهی از اعتماد ملت بهره بردند و زمام امور کشور را به دست گرفتند، باید بدانند در قبال سرنوشت اتباع کشور مسؤولیت دارند و باید در برابر کوتاهی‌شان در رهایی افراد ربوده شده، پاسخ قناعت بخش بدهند."
در جلسه مجلس همچنین از هم پیمانان افغانستان برای تامین امنیت کشور نیز به شدت انتقاد شد و نمایندگان خواهان بازنگری این پیمان‌ها شدند.

این همان چیزی بود که مردم انتظار داشتند از آدرس مجلس صادر شود.
در روزی که همه ارکان دولت از رهبران قومی تا ریاست اجرایی و ریاست جمهوری در برابر اراده جمعی مردم افغانستان، موضع گرفتند، مجلس نمایندگان، راه متفاوتی را در پیش گرفت.

این نشان می دهد که مجلس، برخلاف دولت گذشته با ارگ میانه تنگاتنگی ندارد. این اعلامیه همچنین نشان داد که نمایندگان مجلس، از سیاست ها و عملکردهای سران حکومت وحدت ملی راضی نیستند؛ نه تنها در خصوص مساله گروگان ها بلکه در همه زمینه ها.
اختلافات مجلس و سران حکومت به ویژه ارگ، جدی و عمیق است.
مجلس، بنیاد حکومت وحدت ملی را «مشروع» نمی داند. این چیزی است که بارها از زبان عبدالرؤواف ابراهیمی؛ رییس مجلس نمایندگان بیان شده است.

مجلس از بازخورد و کارکرد پیمان های امنیتی و استراتژیک با امریکا و ناتو، راضی نیست. این امر بارها از سوی نمایندگان، مطرح شده است؛ از جمله دیروز و در پی بروز اعتراض های بی سابقه ضد دولتی در کابل.

مجلس از اینکه اشرف غنی، پس از یکسال هنوز نتوانسته استراتژي های ملی مبارزه با تروریزم، صلح و سیاست خارجی را ایجاد کند، معترض است و آن را نشانه ضعف، ناکارآمدی و بیماری مردان قدرت در افغانستان می داند.

صرف نظر از اینکه خود مجلس نیز چندان که انتظار می رود محبوب و مطلوب مردم نیست؛ اما اینکه نمایندگان و هیات رییسه آن، هنوز این شهامت را دارند که در برابر دستگاه متمرکز قدرت در ارگ ریاست جمهوری بایستند، موضع مخالف بگیرند، سیاست ها و عملکردهای آن را به چالش بکشند و بر علیه آن و بر له مردم معترض، اعلامیه صادر کنند، این بدون تردید، جای خوشحالی و امید دارد.

ارگ ریاست جمهوری و سران حکومت وحدت ملی متاسفانه به اندازه ای دموکرات، قانون مدار و صادق نیستند که مجلس را به عنوان یکی از اصلی ترین استوانه های نظام و نماینده قدرت مردم، در نظر بگیرند و به تصمیم ها و موضع گیری های آن، بها و احترامی قایل شوند که اگر چنین بود، اعلامیه دیروز مجلس نمایندگان و اظهارات ضد حکومتی همه روزه نمایندگان هردو اتاق شورای ملی، بنیادهای ارگ ریاست جمهوری را به لرزه درمی آورد و سران حکومت وحدت ملی را به شدت هراسان می کرد.

اما در روزگار سرد و سیاه مردم افغانستان در حماسه چهارشنبه بیستم عقرب، در حالی که همه رهبران سیاسی، اربابان قدرت و ثروت و تیکه داران قومی، همه در دخمه های تاریک ارگ، اجتماع کرده بودند و پشت به ملت، برای مهار و مدیریت شور مردم، باهم شور می کردند، همین یک اعلامیه غیر الزام آور و بی پیامد مجلس نیز مایه دلگرمی بود و به معترضان و خانواده های داغدار شهدای مظلوم زابل که در برابر ارگ ستم در کابل، یخ زده بودند، امید و صبر بخشید.
عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور