روسیه وارد شد، امریکا عقب نشست

جان کری؛ وزیر خارجه امریکا ابراز امیدواری کرده که ایران و روسیه با استفاده از نفوذ خود، بشار اسد؛ رئیس جمهور سوریه را متقاعد کنند که در مذاکرات مربوط به بحران این کشور شرکت کند.
آقای کری بعد از گفتگو با فیلیپ هاموند؛ وزیر خارجه انگلیس در لندن گفت:"ما نیاز داریم که وارد مذاکره شویم. این چیزی است که به دنبالش هستیم و امیدواریم که روسیه و ایران یا هر کشور دیگری که صاحب نفوذ است به برگزاری این مذاکرات کمک کنند."
او همچنان بر لزوم کنار رفتن بشار اسد از قدرت تاکید کرد؛ اما گفت که لازم نیست کناره‌گیری آقای اسد "همان روز اول یا ماه اول انجام شود".
او گفت:"ما آماده مذاکره هستیم. آیا اسد هم آماده مذاکره است، مذاکره واقعی؟ آیا روسیه آماده است او را پای میز گفتگو بیاورد؟"
کری روز جمعه نیز از آمادگی امریکا برای مذاکره نظامی با روسیه در باره بحران سوریه خبر داده و گفته بود که رئیس جمهور امریکا معتقد است مذاکره نظامی با روسیه گام مهم بعدی در تحولات مربوط به سوریه است.
مسکو هم برای مذاکره با امریکا اعلام آمادگی کرده است.
در این میان، آشکارا به نظر می رسد چیزی در حال تغییر کردن است. بحرانی که پس از چهار و نیم سال فراز و نشیب فراوان و در پی به بن بست خوردن تلاش های دیپلماتیک، می رفت تا به عمیق ترین بحران تاریخ معاصر جهان بدل شود، به یکباره مسیرش را تغییر داده است.
در بین تایید و تکذیب روس ها، شواهد اندکی وجود دارد که نشان می دهد روسیه در تدارک تقویت حضور نظامی خود در سوریه است؛ تصمیمی که دست کم برای امریکا به عنوان رهبر قطب مخالف روسیه و متحدانش در جنگ سوریه، غیر قابل انتظار و غافلگیر کننده بوده است. اما از پوتین همه چیز برمی آید؛ مرد نابه هنگامی که با تصمیم های غریبش، گاه بیش از حد انتظار، غرب را به مخمصه و درد سر می اندازد.
روسیه در سوریه، دست به یک قمار بزرگ زده است. غرب سراسر دچار آشفتگی و نگرانی است؛ گویی شوروی پیشین یکبار دیگر احیا شده باشد.
غربی ها دیگر شک ندارند که قلب استالین در سینه پوتین می تپد. شک و گمان های آنها دیگر به یقین بدل شده است که روسیه در حال احیای سریع قدرت خود و اعاده حیثیتی جدی پس از سال ها تحقیر و استخفاف توسط قطب بلامنازع قدرت به رهبری امریکاست.
روس ها در سوریه پایگاه نظامی هوایی می سازند، جت های جنگنده، تانک، موشک های ضد هوایی، هواپیماهای تجسسی و سیستم های نظارت و کنترل دقیق و پیشرفته ارسال کرده اند و حتی بر اساس برخی گزارش ها، نظامیان روسی در میدان هوایی در دست ساخت در لاذقیه، مستقر شده اند و پایگاه دریایی طرطوس نیز بیش از هر زمان دیگری توسعه داده شده است.
آنچه غرب و به ویژه امریکا را بیش از هر چیزی نگران می کند این است که روسیه به طرزی غریب و غیر معمول و برخلاف قاعده و روند جنگ میدانی سوریه، تمرکز اصلی خود را روی فضای سوریه قرار داده است تا تحولات زمینی آن کشور.
با این حساب، امریکا گمان می کند، روسیه پیش از آنکه نیتی برای تقویت ارتش سوریه و سرکوب تروریست های مسلح در زمین داشته باشد، بیشتر در صدد یک صف آرایی قدرت نمایانه در برابر ائتلاف غربی- عربی به رهبری امریکا در آسمان سوریه است.
در این اواخر، رسانه های روسی و امریکایی هردو سخن از نگرانی ها در خصوص «برخورد تصادفی» نیروهای نظامی روسیه و امریکا در آسمان سوریه به میان می آورند و این تصور نمی شود یک حدس و گمان بی بنیاد رسانه ای باشد؛ بلکه قراین و نشانه ها نیز حاکی از آن است که آشفتگی، نگرانی و هراس آشکار امریکایی ها از تقویت حضور نظامی روسیه در سوریه به گونه ای است که گویی روسیه به قلمرو نفوذ و منافع ایالات متحده، تجاوز کرده باشد.
پس از این تحرکات، امریکا سریعا و وسیعا آمادگی اش را برای گفتگوهای نظامی و سیاسی با روسیه در مورد سوریه را اعلام کرد و این یعنی، با ورود روسیه به سوریه، امریکا عملا عقب نشسته است. امریکایی که پیش از این حاضر نبود به طرح های مسکو برای برون رفت از بحران سوریه، گوش دهد و یا حتی تمایلی به دعوت از نماینده روسیه در گفتگوهای صلح سوریه، نشان نمی داد، اینک با استفاده از هر مناسبت و بهانه ای، اعلام می کند که روسیه و ایران باید کمک کنند تا بشار اسد با امریکا وارد گفتگو شود!
از ایران در نشست های ژنو برای حل بحران سوریه، اصلا دعوت نشد، بشار اسد نیز فقط مشروط به پذیرش شرط کناره گیری بی قید و شرط، می توانست به هدف مذاکره با امریکا نایل شود؛ اما اینک همه این پیش شرط ها کنار گذاشته می شود و امریکا بی قید و شرط، آماده گفتگو است. این یعنی روس ها امریکا را مجبور کردند بلندپروازی هایش در مورد سوریه را کنار بگذارد، به حمایت از تروریزم پایان دهد و درک بهتری از قدرت روسیه، سوریه، ایران و متحدانش داشته باشد.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور