ترکیه؛ به نام داعش بر علیه کردها

ترکیه خواستار تشکیل نشست ویژه کشورهای عضو ناتو برای بررسی عملیات نظامی علیه داعش و نیز گروه کرد پ‌ک‌ک شد.
دولت ترکیه که درخواست تشکیل این جلسه را یکشنبه تسلیم دیگر کشورهای ناتو کرده، خواستار تشکیل جلسه ناتو در بروکسل در روز سه شنبه شده است.
دولت ترکیه اعلام کرد که نیروی هوایی این کشور به پناهگاه ها، سنگرها، انبارهای مهمات و سایر اهداف نظامی پ‌ک‌ک در شمال عراق حمله کرده، از جمله در کوهستان قندیل که محل استقرار فرماندهی پ‌ک‌ک است.
احمد داوود اوغلو؛ نخست وزیر ترکیه همچنین گفت که نیروی هوایی "برای دفاع از امنیت ترکیه"، مواضع داعش را در سوریه هدف قرار داده‌؛ اما گروه های کرد سوریه گفته اند که ترکیه به جای داعش به آنها حمله کرده است.
دولت ترکیه همچنین اعلام کرد که نیروی زمینی این کشور نیز مواضع داعش و پ‌ک‌ک در مناطق مرزی را هدف آتش توپخانه قرار داده است.
ترکیه اخیرا به امریکا هم اجازه داد که برای حمله به مواضع داعش از پایگاه نظامی اینجرلیک استفاده کند.
صدها نفر هم به ظن عضویت در داعش و پ‌ک‌ک بازداشت شده اند.
این رویدادها دست کم یک نکته را ثابت می کند و آن اینکه ترکیه از این پس، نمی تواند در قبال آنچه در همسایگی رژيم اردوغان در سوریه و عراق جریان دارد، همچنان موضع بی طرف و بی تفاوت داشته باشد.
پیش از این، شاید سران رژیم آنکارا تصور می کردند با حمایت از تروریزم و برقراری روابط همه جانبه با داعش می توانند هم گروه های کرد در سوریه و عراق را تضعیف کنند و به این ترتیب، داعیه استقلال طلبی کردها را برای ده ها سال دیگر به عقب بیاندازند و هم قادر اند، منافع خود در این دو کشور همسایه را به منظور استیلای بیشتر بر آنها با تسهیل و تسریع پروژه براندازی دولت های ملی و دمیدن بر آتش تنش های فرقه ای، تامین و تضمین کنند؛ اما با انفجار مرگبار اخیر در یک مرکز فرهنگی در شهر کردنشین سوروچ که به مرگ ده ها نفر از فعالان کرد منجر شد، ورق به یکباره برگشت.
رژيم اردوغان به صورت ناگهانی درگیر نبردی دو وجهی و پیچیده شد؛ نبردی که اگرچه خود در ایجاد و زمینه سازی اولیه و اصلی آن، نقش زیادی ایفا کرد، اما هرگز روشن نیست که آیا فرجام این بازی خونین و خطرناک را نیز می تواند به کام و نام خود رقم بزند یانه.
شماری معتقد اند که دامنه نبردهای سخت و نرم، اکنون بی محابا وارد قلمرو سرزمینی ترکیه شده است؛ به ویژه پس از اقدامات کردستیزانه مأموران نظامی ترکیه به دنبال رویداد خونین سوروچ، درست در اوج خشم و اعتراض کردها و جریان های چپ مخالف رژیم، علیه عملکرد دولت اردوغان در مقابله با داعش.
به نظر می رسد اردوغان در این زمینه نیز به شدت احساساتی عمل کرد. او بدون آنکه توجه کند که با رویداد خونین سوروچ، زخم های کهنه و چرکین کردها که ناشی از دشنه های مسموم دولت اقتدارگرا و سرکوبگر اردوغان است، بار دیگر سرباز کرده، با برکشیدن شمشیر دو لبه مبارزه علیه داعش و کردها، خشم کردها را چندبرابر کرد.
پس از رویداد خونین سوروچ در شرایطی که مردم ترکیه -به ویژه کردها- انتظار داشتند رژ‌یم اردوغان، به سختی مواضع داعش در چندقدمی ترکیه در سوریه و عراق را با قدرت تمام درهم بکوبد، اردوغان بنا به روایتی به بهانه داعش، مواضع کردها در سوریه و عراق را مورد حمله زمینی و هوایی قرار داد و همزمان در داخل ترکیه نیز ماشین مخوف و مهیب سرکوب را راهی خیابان های ملتهب از تب اعتراض در استانبول و چندین شهر دیگر کرد.
مراکز قدرت و رهبری کردهای های پ ک ک در عراق آماج قرار گرفت و در سوریه نیز گروه های کرد مدعی شدند که رژیم اردوغان به جای داعش، آنها را هدف گرفته است؛ بنابراین، بسیار طبیعی و قابل انتظار بود که واکنش پ ک ک بمب گذاری در دیار بکر و حمله به نیروهای امنیتی ترکیه در مناطق کردنشین و مرزی باشد.
نتیجه اینکه سیاست های اشتباه آمیز و عمیقا متعصبانه اردوغان سرانجام ترکیه را نیز وارد بازی‌ خطرناکی کرد که هرگز نمی خواست وارد شود.
اگر ماشین سرکوب در داخل و کشتار در خارج علیه کردها به زودی متوقف نشود و سیاست دوگانه در قبال داعش و تروریزم نیز همچنان ادامه پیدا کند، ترکیه به زودی ضلع سوم مثلث ناامنی عراق و سوریه خواهد بود.
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور