۰

چالشهاي سرمايه گذاري در افغانستان

خداداد فقیهی
جمعه ۹ عقرب ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۴۴
موسساتی كه وزراتخانه هاي سكتوري اقتصادي را تمويل و حمايت مي كنند طي سيزده سال تنه و ريشه اقتصاد را كمك و آبياري نكرده بلكه به شاخه ها براي مصرف ميليوني پول كشورهاي شان چسپيده اند...
چالشهاي سرمايه گذاري در افغانستان

با شناخت مختصر از وضع اقتصادي افغانستان مبني بر بدوي بودن تجارت و سرمايه در مي يابيم
كه هنوز راه دشوار را براي رشد و توسعه تجارت و سرمايه گذاري داريم.
زيرا هنوز زيرساختهاي سكتور اقتصادي و تجارت بشكل اساسي و مدرن ساخته نشده است.
گرچند در قانون اساسي تعريف از سيستم بازار بر اساس تقاضا و عرضه يعني بازار آزاد رفته است ولي كلان سنگ هايی در اين زمينه وجود دارد كه براي مديران اقتصادي كشور كمرشكن و سخت خواهد بود، كه بزودي تغييري را بوجود بياورند!
ميدانيم كه تعريف بازار هنوز گُنگ است و تجارت بگونه بطي انجام ميگيرد يعني تاجر افغان به داد وستدهاي جهاني و روز آشنا نيستند؛ ميشود گفت يك نفر همه كاره؛ خريدار، انتقال دهنده و فروشنده است.
و از طرف ديگر هنوز مافياي تجارت به انعقاد قراردادها و تجارت غيرمشروع مسلط اند و صاحبان پول در پروژه هاي كلان همدست اين مافياست.
در مناقصات و مزايده هاي كلان از تامين سوخت ايساف، ناتو و امريكا اين مافيا پلان شده دهها كمپني و شركت را كه مربوط شخص واحد است اشتراك مي دهد كه بصورت طبيعي يكي از چند شركتِ فرد واحد برنده است.
موسساتی كه وزراتخانه هاي سكتوري اقتصادي را تمويل و حمايت مي كنند طي سيزده سال تنه و ريشه اقتصاد را كمك و آبياري نكرده بلكه به شاخه ها براي مصرف ميليوني پول كشورهاي شان چسپيده اند.
مثلاً سكتور زراعت و مالداري مشكل اساسي از مراتع و چراگاه سيستم مكانيزه زراعت از زرع تا صادرات را دارد كه در هيچ جا كار زيرساختي و زيربنايي نكرده اند.
صنعت قالين از ديگر رخِ اقتصاد افغانستان است كه هنوز جاي مناسب كه در آن رنگ آميزي، برش و قيچي ... صورت گيرد بصورت يك پارك صنعتي قالين وجود ندارد يا واقعا حمايت جدي دولت و موسسات را ندارد و تاهنوز صنعت قالين افغاني بنام كشور پاكستان مي باشد.
و نهادهایي كه براي حمايت از اين دست صنعت ها ايجاد مي شود بعد از چند سال رو به تحليل و سقوط است .
چون موسسه حمايت از سرمايه گذاري كه در ابتدا كميسيون عالي سرمايه گذاري متشكل از هشت و نه وزير بود كه هر هفته يكبار تشكيل مي شد و حكم اتاق واحد براي رشد سرمايه گذاري حمايت و جذب آنرا داشت فعلا اين كميسيون اصلا تشكيل جلسه ندارد يا سالی يكبار داير مي شود و از طرفي اداره "جي تي زي" كه قبلا همكار و پارتنر آيسا بود بخاطر بد مديريتي، دلچسپي لازم را ندارد تا آيسا حمايت شود و دونرهاي ديگر هم از اينكه اين كار ابتدا توسط آلمانها بوده علاقمند بر حمايت نيستند. ( گرچند آلمانها صادقانه حمايت دارند)
اداره انكشاف صادرات هم تعريف روشن تر از آيسا ندارد و هنوز اين اداره نتوانسته است بستر مناسب را براي پروسس و ماركيت كالاي صادراتي ما داشته باشد اگر صنعت قالين اول مي شود علاوه بر زيبايي قالين بحث هاي سياسي دخيل در كار است و بقيه كالاي صادراتي ما از سنگهاي قيمتي، نباتات طبي، ميوه تازه و خشك از مرحله بسته بندي، ترانزيت و ماركيتنگ مشكل دارد.
در معادن روي مينرالها و تفحص كاري اساسي صورت نگرفته است كه مي بايست حق اولويت را به كمپني هايی داد كه تفحص و سروي را انجام دهند يا حداقل سرمايه گذاري ابتدايي را بكنند در مراحل استخراج امتياز بگيرد و مسئولانه برخورد كنند.
خصوصي سازي بر اساس زدو بندها روي شركتهاي دولتي صورت مي گيرد بطور مثال بر اساس قراردادهاي دولت و سكتور خصوصي روي توسعه و ازدياد سمنت پلخمري هيچ كاري نشده است و پاكستان هنوز سياست دام پنگ را در قبال توليد سمنت دارد سمنت پاكستان در پاكستان گران تر از بازار افغانستان است.
اتاق تجارت كه نقش پل ميان دولت و سكتور خصوصي را بايد داشته باشد تبديل به راهنماي معاملات است.
كالا هنوز استندرد لازم را ندارد يعني جنس افغاني قابل رقابت با اجناس خارجی نيست و از طرفي كالاي وارداتي نيز از لحاظ كميت و كیفيت كنترل نمي شود؛ مثلاً مواد شوينده مثل پودر رختشویي در ديگر كشور ها اكتیف اش هفده هست در بازار افغانستان با اكتیف ۹ وارد مي شود همينطور ادويه و غيره.
نرخ تعرفه يا مقرره واردات صادرات هنوز سنجيده شده و بر حمايت توليدات داخلي عيار نيست و آن از سوي خود وزارت ماليه وضع مي شود در حاليكه معمول در جهان اينست كه وزارت تجارت مقرره واردات و صادرات را ترتيب و وزرات ماليه اجرايي كند.
گمركات، عوايد و مستوفيت ها نهادهاي امن براي جمع آوري ماليات نيستند زيرا سيستم فاسد براي جمع آوري ماليات دارد.
وزارتخانه هاي موازي چون تجارت، ماليه، اقتصاد و معادن مشكلات ديگر بر اقتصاد ماست.
جاده و نبود خط آهن نيز مانع براي توسعه و انكشاف تجارت و سرمايه گذاري بطور مثالا اگر امروز از طريق خط آهن به كشورهاي عضو ايكو يعني پاكستان، ايران، تركيه و كشورهاي آسيايي وصل مي بودیم، سنگ ما بازار خوبي داشت كه بدليل خط ريل نرخ تمام شد، بسيار بالاست.
مطالب فوق چالشهاي عمده براي عقيم بودن انكشاف تجارت و سرمايه گذاري كه دولت وحدت كميته خاص را براي اين موضوعات تشكيل دهد تا موانع داخلي و خارجي را ارزيابي و راه حل هاي عملي پيدا كند و از همه مهم تر امنيت است كه امروز نه سرمايه گذار داخلي و نه خارجي اعتماد لازم را براي سرمايه گذاري ندارد كه هيچ بلكه هر روز سرمايه در حال فرار است.
ادامه دارد....
خداداد فقيهي- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین