کشتار آری، واکنش نه

حزب لیبرال دموکرات بریتانیا می گوید که دیوید وارد؛ نماینده عضو این حزب در پارلمان که به انتشار سخنان "بی‌شرمانه" درباره درگیری‌های اسرائیل و فلسطین متهم شده بود، عذرخواهی کرده است.
آقای وارد روز سه‌شنبه در توئیتر خود نوشته بود:"سئوال بزرگ این است که اگر من در غزه زندگی می‌کردم آیا من هم موشک شلیک می‌کردم؟ احتمالا بله".
او در جنوری سال پیش هم از فراکسیون لیبرال دمکرات پارلمان بریتانیا به خاطر تفسیرهایی که در مورد اسرائیل کرده بود، اخراج و برای سه ماه از حزب کنار گذاشته شد.
آقای وارد دیروز نوشته بود:"من یک فلسطینی هستم- غرب باید فکرهایش را بکند و تصمیم بگیرد که کدام طرف دعوا قرار دارد؟"
یک سخنگوی حزب کارگر انگلیس این موضع او را «شرم‌آور و غیرمسئولانه‌« خوانده است.
گرانت شاپس؛ رئیس اجرائی حزب محافظه‌کار انگلیس هم گفته که دیوید وارد باید این «اظهارات انزجارآور» را پس بگیرد.
دیوید وارد مناقشه‌ای طولانی با رهبری حزب در مورد زبان مورد استفاده در باره اسرائیل داشته است. در اوایل سال جاری میلادی او اسراییل را یک "کشور آپارتاید" نامید و گفت که "صهیونیست‌ها" در مبارزه مغلوب می‌شوند.
دیوید کامرون؛ نخست وزیر انگلیس حق اسرائیل برای "دفاع از خود" را به رسمیت شناخته و گفته که سریعترین راه رسیدن به آتش‌بس این است که حماس شلیک موشک به اسرائیل را متوقف کند!
نیاز به هیچ توضیحی نیست. این واکنش حزبی است که هم لیبرال است و هم دموکرات! توجه داشته باشیم که این حزب همانطور که از نام آن پیداست هرگز یک جریان سیاسی نژادپرست، ملی گرا و ضد آزادی های انسانی و حقوق بشری نیست.
لازم به ذکر نیست که از نظر آنچه خود غرب در زمینه حقوق بشر، صلح، تامین آزادی های اساسی انسان ها، حقوق شهروندی،‌ حق حیات و حق برخورداری از مصونیت های جانی و معیشتی و... و همچنین تامین حداکثری حقوق زنان و کودکان بی گناه سر می دهد عنوان می شود، واکنش هایی که در برابر موضع گیری آقای وارد، ابراز شده شرم آورتر، منزجرکننده تر و عمیقا غیر انسانی و دردآور است؛ نه موضع گیری های او در قبال جنایت های انحصاری و غیر قابل تحمل اسراییل جنایتکار و رژیم آپارتاید و جعلی آن در برابر کودکان مظلوم و بی پناه باریکه غزه.
البته مدعیان حقوق بشر و لیبرال دموکراسی، خود را در قبال هیچیک از پرسش هایی که رویکرد و عملکرد دوگانه و منافقانه آنها را به چالش بکشد، مسئول و پاسخگو نمی دانند و الا باید به این مهم، پاسخ بدهند که آیا واقعا نام دیگر آنچه اسراییل در غزه انجام می دهد و در طول تاریخ اشغال سرزمین های فلسطینی انجام داده است، جز نژادپرستی، تصفیه نژادی، آپارتاید، قتل عام علنی، کشتار بی حساب و کتاب غیر نظامیان و ترور کودکان بی گناه و بی دفاع فلسطینی چیست؟
اسراییل درست به همان وصیت آریل شارون جنایتکار عمل می کند که گفت: پیرمردان فسلطینی خود می میرند، جوانان شان در جنگ کشته می شوند، شما کودکان را هدف قرار دهید؛ تا ریشه مقاومت ضد اسراییلی بخشکد!
حتی اگر نسبت به جنایت های ضد انسانی اسراییل در غزه نیز چشم پوشی کنیم، پرسش مهم دیگر این است که آیا اظهار نظر شخصی یک فعال سیاسی در بریتانیای کبیر، هیچگاه نمی تواند شامل حق فردی او در زمینه برخورداری از آزادی بیان باشد؟
چرا یک صهیونیست حق دارد جان صدها نفر را بی هیچ عذر و بهانه ای بگیرد؛ اما یک انسان آزاده، یک وجدان بیدار و یک بشر دردمند هرگز حق ندارد این جنایت را به چالش بکشد و نسبت به قربانیان این جنایت هولناک، واکنشی در سطح یک توییت شخصی نشان دهد؟
آزادی بیانی که به شهروندان، رسانه ها، سیاستمداران و نمایندگان پارلمان کشورهای غربی، حق می دهد آشکارا و بدون توجه به اصول احترام به عقاید مقدس و مذهبی بیش از یک میلیارد انسان، به پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) اهانت روا دارند، قرآن؛ کتاب آسمانی اسلام را آتش بزنند و به این ترتیب، احساسات پاک و مشروع عقیدتی صدها میلیون نفر را مخدوش کنند، چرا در مورد چالش و پرسش از جنایت های غیر انسانی و ددمنشانه رژیم صهیونیستی نمی تواند کاربرد و کارآیی داشته باشد؟
دروغ، عوام فریبی، بازی با مفاهیم، عدم صداقت و تعهد و ایمان به اصول مشترک انسانی، نژادپرستی، اسلام ستیزی و ترس از صهیونیزم به اندازه ای در غرب ریشه دار و نهادینه شده است که آنها حتی نمی توانند تناقض های شرم آور شان را پوشیده نگهدارند و دست کم از فریبکاری و روباه صفتی خاص استعمار پیر بهره بگیرند.
تمام تلاش رسانه ها، سیاستمداران و دستگاه های دولتی غربی این است که بحران انسانی و فاجعه مخوف قرن ۲۱ در غزه را معلول مستقیم راکت باری های واکنشی حماس به خاک اسراییل عنوان کنند و صلح نیز از نظر آنها، این است که دیگر هیچ موشکی به اسراییل شلیک نشود؛ اما اینکه اسراییل عملا جنایت جنگی انجام می دهد این مصداق «دفاع از خود» است و مشروعیت دارد!
محمدرضا امینی- خبرگزاری جمهور