۰

واکاوی طرح امنیتی پاکستان برای افغانستان

پنجشنبه ۲۸ حمل ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۱۵
واکاوی طرح امنیتی پاکستان برای افغانستان

رییس کمیته دفاعی سنای پاکستان پیشنهاد داده که برای جلوگیری از خلأ امنیتی در افغانستان، پس از آنکه نیروهای ناتو و امریکایی افغانستان را ترک می‌کنند، نیروهای سازمان ملل در این کشور مستقر شوند.
مشاهد حسین؛ رییس کمیته دفاعی سنای پاکستان به رسانه ها گفت: پس از آنکه نیروهای ناتو و امریکایی افغانستان را ترک می‌کنند؛ نیروهای سازمان ملل متشکل از چند کشور غیر همسایه افغانستان در این کشور مستقر شوند. آقای حسین تاکید کرده که نیروهای سازمان ملل باید مشروعیت داشته باشند.
این در حالی است که اگر قرارداد امنیتی با امریکا امضا شود که بیش از ۱۰ هزار سرباز امریکایی در کشور باقی خواهند ماند.
پیش از این نیز فرمانده نيروهاي امريكايي و ناتو در افغانستان گفته بود كه در صورت خروج كامل نيروهاي خارجي از كشور، زوال نيروهاي نظامي و امنيتي افغانستان تا سال ۲۰۱۵ آغاز خواهد شد.
فرمانده نيروهاي امريكایی و ناتو در افغانستان گفته بود كه با وجود افزايش توانمندي نيروهاي امنيتي افغان، هنوز هم آنان به تقويت و حمايت نهادهایي ضرورت دارند كه براي حفظ يك نيروي مدرن و پيشرفته لازم است.
این نخستین بار است که پاکستان در مورد وضعیت امنیتی افغانستان پس از خروج نیروهای خارجی از این کشور سخن می گوید و مهم تر از آن اینکه به صورت مشخص یک طرح جایگزین را مطرح می سازد.
اینکه این طرح آیا عملی است یانه و اینکه صرف نظر از عملی بودن یا نبودن، عملیاتی خواهد شد یاخیر، مساله ای است که دست کم در حال حاضر نمی تواند به صورت جدی مطرح باشد؛ اما نفس طرح این مساله از سوی یک مقام پاکستانی قابل توجه و تامل است.
از منظر افغانستان، مردم و دولت این کشور، پاکستان عامل اصلی بی ثباتی، تنش، بحران و ناامنی در افغانستان و یکی از حامیان اصلی تروریزم در منطقه محسوب می شود.
با این حال، وقتی طرحی از سوی این کشور برای آینده ثبات و امنیت در افغانستان مطرح می شود این امر می تواند پیام مهمی به همراه داشته باشد.
چرا این مقام پاکستانی تصریح می کند که نیروهای حافظ صلح سازمان ملل حتما باید از کشورهای غیر همسایه افغانستان باشند؟
شاید به این دلیل که پاکستانی ها می دانند که از میان کشورهای همسایه افغانستان، این تنها پاکستان است که با ماموریت غرب در افغانستان، همکاری های گسترده دارد؛ اما جز این، همه کشورهای همسایه افغانستان به ویژه جمهوری های آسیای مرکزی، پیش از آنکه به غرب و امریکا نزدیک باشند به محور شرق به رهبری روسیه تمایل دارند.
نکته دیگر این است که کشورهای همسایه افغانستان به جز پاکستان، رویکردهای ضد تروریستی دارند و خود را از یکی قربانیان تروریزم و افراط گرایی ای می دانند که منشأ و خاستگاه اصلی آن، پاکستان است. بر این اساس، افغانستان به عنوان کشوری که از یکسو آماج تروریزم پاکستانی است و از سوی دیگر، اگر قرار باشد محل ماموریت این نیروها باشد، نمی تواند اهداف پاکستان از رهگذر پرورش و گسیل تروریست به افغانستان را برآورده نماید و این، موجب بروز اختلاف و تضاد منافع خواهد شد.
مساله سوم هم این است که اصطلاح «کشورهای غیر همسایه افغانستان» می تواند اشاره به ارتش های عربی داشته باشد؛ کشورهایی که از یکسو تحت سلطه و نفوذ امریکا قرار دارند و از جانب دیگر، از کارگزاران اصلی جریان افراط، حامی تروریزم و پایه گذار گروه طالبان و القاعده محسوب می شوند. بر این اساس، با استقرار نیروهای نظامی این کشورها در افغانستان، مبارزه با تروریزم عملا معنای خود را از دست خواهد داد و مهم تر از آن اینکه پاکستان هم به آسانی می تواند افغانستان را به عرصه استراتژیک نفوذ خود تبدیل کرده و از این رهگذر اهداف سلطه جویانه اش را دنبال کند.
بنابراین، طرح امنیتی پاکستان برای افغانستان پس از خروج احتمالی نیروهای خارجی، نه یک بدیل دلسوزانه به منظور تامین ثبات و امنیت در این کشور؛ بلکه تلاشی در جهت بیمه کردن آینده تروریزم، جریان افراط و زمینه سازی خزنده و پنهانکارانه برای سلطه رسمی تروریزم پاکستانی بر کشور از یکسو و جلوگیری از رشد نیروهای امنیتی بومی مقتدر، مردمی و وفادار به منافع ملی، حاکمیت و استقلال سرزمینی افغانستان از سوی دیگر است.
سیدعلی حسینی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین